Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Έμπαινε ΓΙΟΥΤΣΟ…

Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης //

Ο Νίκος Γιούτσος γεννήθηκε στις 16/4/1942 σε χωριό της Καστοριάς μα από το 1948 μεγάλωσε στην Ουγγαρία. Ηταν από τα παιδιά που στη διάρκεια του εμφυλίου στάλθηκαν στις σοσιαλιστικές χώρες προκειμένου να σωθούν από το παιδομάζωμα της Φρειδερίκης. Μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό το 1964 και στις 10 Γενάρη 1965, ο 24χρονος τότε Νίκος Γιούτσος, που έχει μεταγραφεί από την ουγγρική Τσέπελ στον Ολυμπιακό, κάνει το ντεμπούτο του στον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού (φώτο). Με τους «ερυθρόλευκους» θα αναδειχθεί σε έναν από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και το θρυλικό σύνθημα «Έμπαινε Γιούτσο» θα γίνει σλόγκαν και αιτία πρωτοφανούς σκανδάλου που πρόσβαλε τα χρηστά ήθη της εποχής. Γιατί; Πριν διαβάσετε τη συνέχεια δείτε προσεκτικά τον τίτλο της ανάρτησης…

Ας δούμε τι έγινε.

Σε μεγάλη αθλητική εφημερίδα, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ο κύριος τίτλος της πρώτης σελίδας (αυτός με τα μεγάλα γράμματα, ο «ξύλινος» στην ορολογία της τυπογραφίας») ήταν «ΕΜΠΑΙΝΕ ΓΙΟΥΤΣΟ». Στην εκτύπωση όμως έβαλε την ουρίτσα του ο δαίμονας και στη δεύτερη λέξη το Γ ενώθηκε με το Ι σχηματίζοντας το γράμμα Π!!! Ετσι μια νέα λέξη σχηματίστηκε που κατά …διαβολική σύμπτωση ταίριαζε με την πρώτη λέξη του τίτλου!!! Μέχρι να γίνει αντιληπτό αρκετά φύλλα της εφημερίδας έφυγαν από το τυπογραφείο και έφτασαν στα περίπτερα της Αθήνας, τα οποία έσπευσε να αποσύρει η εφημερίδα για να περισώσει το κύρος και την αξιοπρέπειά της. Οπως μας συμπλήρωσε ο παλιός λινοτύπης  που μας αφηγήθηκε την ιστορία, στην επιχείρηση συμμετείχαν και περιπολικά της Χωροφυλακής που με τους φάρους αναμμένους έσπευσαν στα περίπτερα για να αποσύρουν το φύλλο!!!

Αυτού του είδους τα τυπογραφικά παροράματα  ήταν συνηθισμένα στην εποχή της λινοτυπίας, μιας και κάποιο γρέζι σε ένα τυπογραφικό στοιχείο ένωνε δύο γράμματα.

Πιθανά σε αυτό το λάθος να αναφέρεται συντάκτης του «Ταχυδρόμου» του 1972, ο οποίος γράφει:
«… εσημειώθη προ ολίγων ετών  εις αθηναϊκήν εφημερίδα τόσον απρόοπτον και τόσο τερατώδες ώστε τα εκδοθέντα φύλλα – διότι το λάθος έγινεν αντιληπτόν και διορθώθη – να γίνουν περιζήτητα και να φθάσουν αστρονομικάς τιμάς».

Βέβαια, το «έμπαινε» γραμματικώς είναι τόσο σωστό όσο και το επέστρεφε του Καβάφη.

Το συγκεκριμένο παρόραμα περιγράφω στο βιβλίο μου «Ο δαίμων του τυπογραφείου», σελ. 91, εκδόσεις «Προσκήνιο».