Φιλοξενούμενος ο Δημήτρης Παπαθανασίου //
Φεύγει στα 98 χρόνια του χρόνια, ένας από εκείνους τους Ήρωες με τις Δώδεκα Ζωές, ένας Άνθρωπος, που τσάκισε το Φασισμό όπου κι αν τον βρήκε αντιμέτωπος, είτε μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΚΚΕ κατά την περίοδο της Κατοχής (1941-1944), είτε παραμένοντας αλύγιστος μπρος στις φυλακίσεις και τις εξορίες της Επταετούς Στρατιωτικής Δικτατορίας, είστε ως βουλευτής με τους πύρινους λόγους του ενάντια στο ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, αποδεικνύοντας μέσα από πράξεις καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, πως ο αληθινός Επανάστατης δεν χτίζεται με τα λόγια, παρά μονάχα με το ήθος και τη θέληση, κάθε φορά, που επιλέγει δίχως δεύτερη σκέψη
να πέσει στη Φωτιά για το Λαό του.
Ό,τι και να γράψουμε θα είναι πάντα λίγο για να τιμήσουμε τον Άνθρωπο, που ήταν, είναι και θα είναι η Ψυχή εκείνης της Ελλάδος, που μάχεται κάθε Τύραννο υπερασπιζόμενη τους Αδυνάτους και γίνεται η Φωνή για όσους δεν έχουν, που γίνεται η Υψωμένη Γροθιά για όσους έχουν γονατίσει, γιατί τη μνήμη της πιο καθάριας μορφής ηρωισμού, εκείνης του Κομμουνιστή, μόνο με πράξεις μπορούμε να τιμήσουμε.
Σήμερα πενθεί η Ελλάδα. Πενθεί η Ελλάδα, που θα ανήκει ισοβίως σε εκείνες κι εκείνους, που μάχονται εναντίον κάθε αδικίας, που πολεμούν μέχρις εσχάτων όλα τα δεσμά της Υποδούλωσης στο όνομα μίας Κοινωνίας, που θα χτιστεί στα θεμέλια της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Ισότητας, της Αλληλεγγύης για κάθε Άνθρωπο.
Πενθεί η Ελλάδα, που έμελλε να δει να φεύγουν από τη ζωή την ίδια μέρα, οι δύο της ενσαρκώσεις. Εκείνες του Μανώλη Γλέζου και του Νίκου Μπελογιάννη..
Μακάρι να τους μοιάσουμε, έστω και λίγο στην Ανδρεία.
Ψυχή Βαθιά.
__________________________________________________
Τα κείμενα που δημοσιεύονται στη Στήλη των Αναγνωστών δεν εκφράζουν την άποψη του Ατέχνως
