Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Απεργούμε για να υπερασπιστούμε τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας

Ήρθαν λέγοντας ότι θα κάνουν τις αγορές να χορέψουν πεντοζάλη και φτάσανε να χορεύουν σαν φκιασιδωμένη μαϊμού στο πανηγύρι.

Και αφού με την υπογραφή του 3ου Μνημονίου μας διαβεβαίωσαν ότι ήταν οι «τελευταίες ωδίνες» έρχονται να ψηφίσουν τα θανατερά μέτρα του 4ου Μνημονίου λέγοντας ότι “αυτά τα μέτρα είναι το εξιτήριο από τα μνημόνια και την κρίση, ότι έρχεται η ανάπτυξη”.

Μια ανάπτυξη που την πληρώνουμε με τη λεηλασία της ζωής μας αφού όλοι μας  (εργαζόμενοι ιδιωτικού και δημοσίου, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι) θα δούμε για μια ακόμη φορά το εισόδημα να μειώνεται και μάλιστα κατά ένα ή και δύο μισθούς ετησίους και τα δικαιώματά μας να περιορίζονται:

  • Με τη μείωση του αφορολόγητου, ακόμη και για όσους έχουν μηνιαίο εισόδημα 400 ευρώ.
  • Με το νέο “τσεκούρεμα” σε συντάξεις
  • Με τη μείωση των επιδομάτων (π.χ. ανθυγιεινής εργασίας, θέρμανσης κλπ)
  • Με την επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων (ξεπούλημα ΔΕΗ, Συγκοινωνίών, νερού κλπ)
  • Με τα νέα προνόμια και τις διευκολύνσεις για το κεφάλαιο
  • Με το “ξήλωμα” της κυριακάτικης αργίας που θα πετάξει μια και καλή εκτός αγοράς τους αυτοαπασχολούμενους.
  • Με το χτύπημα στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, στο δικαίωμα στην απεργία που μπαίνει στο στόχαστρο.

Κανείς μας δε θα τη γλιτώσει. Κανείς δε θα μείνει ανέπαφος.

Τα “αντίμετρα” της εξαθλίωσης είναι το τυράκι στη φάκα, αφού ο φτωχός θα πληρώνει το φτωχότερο και ο πλούσιος θα γίνεται πλουσιότερος!

Στον κόσμο της φτώχειας, των συσσιτίων και της μετανάστευσης που διαμορφώνουν, στον κόσμο όπου πεινά και ο εργαζόμενος και ο άνεργος,  στον κόσμο που μας θέλει δούλους, μόνος τρόπος να υπερασπίσουμε τη ζωή μας είναι στο δρόμο. Εκεί θα δείξουμε τη δύναμή μας, εκεί θα κριθεί η μάχη και το δίκιο μας. Ο,τι διεκδικήσαμε εκεί το κερδίσαμε, στο δρόμο. Ο,τι αποκρούσαμε, εκεί το πετύχαμε, στο δρόμο.

Κάνουμε την αρχή με τη σημερινή απεργία, όπου το πρώτο που μπορούμε να πετύχουμε είναι να αφαιρέσουμε από τον πρωθυπουργό το δικαίωμα να μας προσβάλλει λέγοντας πως συμφωνούμε με την κυβέρνηση γι’ αυτό δεν βγαίνουμε στους δρόμους.

Αυτή η μάχη που ξεκινά σήμερα δεν τελειώνει αύριο με την ψήφιση του νομοσχεδίου. Εχει και συνέχεια γιατί τα μέτρα και οι επιπτώσεις δεν έχουν τέλος. Σήμερα ξεκινάμε