Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
(Ένα αποκαλυπτικό άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ στα 1946)
Ο ρόλος του Βατικανού κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι μία «σκοτεινή σελίδα» στην ιστορία του. Μάλιστα πολλές πλευρές των ημερών αυτών-με αφορμή των άνοιγμα των σχετικών αρχείων από τον Μάρτη του 2020- θα γίνουν ακόμη πιο φανερές.
Είναι γνωστές οι κατηγορίες από την πλευρά των Εβραίων ότι το Βατικανό και ο Πίος ο 12ο;, ο οποίος ήταν ποντίφικας από το 1939 έως το 1958, πως έκαναν τα “στραβά” μάτια στο Ολοκαύτωμα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς δεν το κατήγγειλαν ποτέ ανοικτά. Το Βατικανό πάντως έχει δηλώσει πως ο Πίος εργάστηκε αθόρυβα στο παρασκήνιο προκειμένου να διασώσει Εβραίους και να αποφύγει την επιδείνωση της κατάστασης για πολλούς, περιλαμβανομένων των καθολικών που ζούσαν σε περιοχές της Ευρώπης υπό ναζιστική κατοχή.
Να μην ξεχνάμε ότι στις 20/7/ 1933 ο Χίτλερ υπογράφει συμφωνία με την καθολική εκκλησία. Με συνθήκη μεταξύ της γερμανικής κυβέρνησης και του Βατικανού (η ανώτερη αρχή της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας) παρέχονται εγγυήσεις για τη θρησκευτική ελευθερία των καθολικών, αλλά καταργούνται οι πολιτικές και συνδικαλιστικές καθολικές οργανώσεις. Το Βατικανό (που διαθέτει υπόσταση κυρίαρχου κράτους) ήταν από τα πρώτα κράτη που αναγνώρισαν τη νομιμότητα της κυβέρνησης του Χίτλερ. Παρά τη συνθήκη, οι Ναζί εξακολούθησαν να διώκουν τους καθολικούς ιερείς, τα σχολεία και τις καθολικές θρησκευτικές και πολιτιστικές οργανώσεις…
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατηγορούν το Βατικανό για συνενοχή στη διαφυγή Γερμανών Ναζί στη Λατινική Αμερική μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Γερμανός καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ιένας Ντάνιελ Σταλ εκτιμά ότι η διαφυγή των ναζί δεν γινόταν βάσει οργανωμένου και δομημένου συστήματος, αλλά ξεκίνησε ως χαλαρή συνεργασία διαφόρων θεσμών. «Το πρώτο βήμα ήταν η διαφυγή στην Ιταλία. Στη συνέχεια, μόλις διασφαλιζόταν η πολυπόθητη επιστολή της Καθολικής Εκκλησίας, η έκδοση διαβατηρίου από τον Ερυθρό Σταυρό ήταν απλά ζήτημα χρόνου», λέει ο Γερμανός ιστορικός. Στους γνωστότερους Γερμανούς ναζί που έφθασαν στη Λατινική Αμερική με τη βοήθεια του Βατικανού περιλαμβάνονται ο «αρχιτέκτονας του Ολοκαυτώματος» Αντολφ Αϊχμαν, ο «γιατρός του Αουσβιτς» Γιόσεφ Μένγκελε και ο «χασάπης της Λυών» Κλάους Μπάρμπι.
Πάντως γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν είναι ότι ο Πίος ο ΙΒ΄ φοβόταν όσο τίποτα άλλο τον κομμουνισμό. Λέγεται ότι το Βατικανό θεωρούσε ότι ανεξάρτητα από το ρόλο των ναζί στον πόλεμο έδρασαν κατά του κομμουνισμού και γι αυτό έπρεπε να προστατευθούν από διώξεις. Ας μην ξεχνάμε ότι η καθολική εκκλησία αντιμετώπιζε τον κομμουνισμό ως τη μεγαλύτερη δυνατή απειλή.
Το ντοκουμέντο
Σε πρωτοσέλιδο μονόστηλο ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ( 21/2/1946) αναφέρει προφητικά για τον αντικομουνιστικό ρόλο του Βατικανού μεταπολεμικά (να σημειώσουμε ότι ο ρόλος αυτός αποκαλύφθηκε και αργότερα στην ανατροπή του σοσιαλισμού σε χώρες όπως π.χ Πολωνία) αλλά και αποκαλυπτικά π.χ για τον ρόλο του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (τα γεγονότα άλλωστε ήταν πρόσφατα):
«Ο παγκόσμιος καθολικισμός τις μέρες αυτές, έστειλε τους αντιπροσώπους του στο Βατικανό, για την εκλογή 32 νέων καρδιναλίων. Το γεγονός δεν θα είχε καμμιά ιδιαίτερη σημασία, αν το αυτόνομο κράτος του Βατικανού, που εκτείνεται σε λίγες εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα μέσα στη Ρώμη, ήταν τόπος προσευχών, θρησκευτικής συγκέντρωσης και πνευματικής καθοδήγησης της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Συμβαίνει όμως το αντίθετο: Το Βατικανό είναι το Γενικό Επιτελείο του διεθνούς νεοφασισμού. Εκεί χαλκεύονται τα προπαγανδιστικά αντιλαϊκά όπλα της παγκόσμιας αντίδρασης και προετοιμάζονται οι αντισοβιετικές σταυροφορίες. Εκεί διαφυλάγονται οι «εντολές» του χιτλερικού μουσολινικού φασισμού. Εκεί μαγειρεύονται όλα αυτά τα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ» κόμματα, που ακούμε να προβάλλουν στις εκλογές των διαφόρων χωρών, στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Αυστρία, στη Γερμανία, στην Ιταλία κλπ.
Ο Πάπας Πίος ο 12ος, ο γνωστός πριν στεφθεί Πάπας, γερμανόφιλος καρδινάλιος Πατσέλι, φιλοδοξεί μέσω της καθολικής εκκλησίας να συνεχίσει το έργο του Γκαίμπελς σε ολόκληρο τον κόσμο, να διατηρήσει ακέραιες τις εστίες του φασισμού να εμποδίσει τους λαούς να τραβήξουν προς τη Λαϊκή Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό, να αφυπνίσει και να σταθεροποιήσει παντού την αντίδραση. Ο Πίος ο 12ος που σ’ όλο το διάστημα του πολέμου σώπαινε ένοχα και δε βρήκε δύο λόγια για να καυτηριάσει τα εγκλήματα του ναζισμού, συγκινείται τώρα για «τα δεινά του γερμανικού λαού» και γίνεται εύγλωττος προκειμένου να «υποδείξει» τους κινδύνους που διατρέχει η ελευθερία από τα ολοκληρωτικά κράτη, όπως είναι η Σοβιετική Ένωση και την «επικίνδυνη» κατάσταση που επικρατεί στην Ανατολή και Ν.Α Ευρώπη. Ζητά ο Πάπας έλεος και μεγαλοψυχία για την «ηττημένη Γερμανία» και μέσω των καθολικών της Αμερικής, πάει να μεταβάλει τη Βαυαρία σε νεοφασιστικό αντισοβιετικό προπύργιο. Καθολικοί Επίσκοποι κρατούν εκεί τις σπουδαιότερες διοικητικές θέσεις και σε συνεργασία με τα αμερικανικά και αγγλικά τραστ, πάνε να περισώσουν τη βιομηχανία της Γερμανίας και το φασιστικό ανθρώπινο υλικό της, για να την κάνουν και πάλι «ισχυρό τείχος που θα σταματήσει τον κατερχόμενο μπολσεβικισμό».
Στην Ιταλία η δράση του Βατικανού είναι ακόμη πιο έκδηλη. Είναι γνωστές οι επιστολές που αντάλλαξε ο Πάπας με τον αρχιεπίσκοπο Νέας Υόρκης Σπέλμαν πριν απελευθερωθεί η Ιταλία για να εξασφαλίσει συμμαχική βοήθεια στο να διατηρηθεί η ίδια φασιστική αστυνομία, οι ίδιοι δικαστές, σύμβουλοι, δήμαρχοι και νομάρχες που διόρισε ο Μουσολίνι , «ο άνθρωπος της Θείας Πρόνοιας» όπως τον έλεγε ο Πίος ο 12ος! Το Βατικανό ακόμα εξασφάλισε το προνομιακό μοίρασμα των τροφίμων της Ούνρα για να πετυχαίνει μία πολιτική πίεση πάνω στο λαό. Μέσα στα άντρα του Βατικανού κρύβονται διπλωμάτες και στρατιωτικοί Γερμανοί…»
