Γράφει η Φαίδρα Ζαμπαθά – Παγουλάτου //
ΜΙΑ ΛΙΜΝΗ
Οι πέτρες δεν έχουν μάτια να μιλήσουν
Το χώμα δεν έχει καρδιά να κλάψει
Οι άνθρωποι είναι μια λίμνη
Μέσα του πληθαίνει
Ο χαλασμός .
Στίχοι που λες και γράφτηκαν σήμερα. Αυτή είναι και η δύναμη του Ποιητή. Να είναι πάντα επίκαιρος, πάντα μπροστά στα γεγονότα, στην ιστορία, προφήτης και αγωνιστής.
Ο Ποιητής μας Γιάννης Κορίδης, το παιδί που γεννήθηκε αγκαλιά με την Ποίηση, μας μύησε στα μυστικά της αποκαλύπτοντας το γοητευτικό της πρόσωπο, τις τραχιές ρυτίδες της Ζωής όπως και κείνο τον ήλιο που φωτίζει αδιάκοπα και αμετάκλητα τα βήματα μας.
Στα 16 του χρόνια κυκλοφορεί την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Με την Ανατολή του Ήλιου» και οι Κριτικοί της εποχής αποδέχτηκαν μ’ ελεγχόμενο ενθουσιασμό, λόγω του νεαρού της ηλικίας, τη δουλειά ενός νέου, ενός έφηβου που από τα πρώτα του δειλά βήματα δίνει δείγματα ποιητικής ικανότητας και ωριμότητας θα έλεγα παρά τις τεχνικές ατέλειες. Όλοι δείχνουν να περιμένουν τη συνέχεια σα να μη πείστηκαν με την «Ανατολή του Ήλιου», ίσως να περίμεναν και τη Δύση η οποία εδώ και μισό αιώνα όχι μόνο δεν ήρθε αλλά η Ανατολή του μικρού Κορίδη όλο και πιο διαυγής, όλο και πιο λαμπερή και σταθερή παρουσιάζεται. Κρίμα για εκείνους που έδυσαν μέσα στο χρόνο και δεν χάρηκαν το άξιο δημιουργικό έργο του ποιητή Γιάννη Κορίδη, εκείνου του παιδιού που μεγαλώνοντας μας πρόσφερε απλόχερα ένα κολοσσιαίο λογοτεχνικό έργο, έργο ζωής θα έλεγα, μαζί μ έναν πλούσιο σε αισθήματα εσωτερικό κόσμο. Οι αρετές της γραφής του πολλές και ποικίλες: καλοδουλεμένη γλώσσα, λυρική φωνή, ευαισθησία, τρυφερότητα, ρεαλιστικά στοιχεία και πάνω απ όλα μια οικουμενικότητα συγκινητική με τον τρόπο που την παρουσιάζει. Γιατί ο ποιητής Κορίδης νιώθει βαθειά Αγάπη για τον Άνθρωπο, συναδελφοσύνη, και δικαιοσύνη. Οι στοχασμοί του μέσα από βαθιές σκέψεις διανθίζουν το λόγο του. Είναι ο ποιητής που πηγαίνει μπροστά από τον Αιώνα του. Προπορεύεται μέσα στο καθημερινό γίγνεσθαι τοποθετείται ενάντια στον πόλεμο, τη βία και την αδικία .
Ο Γ. Κ. έχει γράψει θαυμάσια ερωτική ποίηση. Ο δύσκολος Ανδρέας Καραντώνης γι’ αυτή την ποίηση, που κυκλοφόρησε το 1970 και με τον τίτλο ΑΦΙΕΡΩΣΗ θα γράψει: «Οι στίχοι της νέας συλλογής του Γ.Κ. έχουν εκείνη τη χάρη των μικρογραφικών εγχάρακτων παραστάσεων σε αγγεία ή σε χρωματιστά γυαλιά». Αλλά και για την Κύπρο θα πονέσει και θα κάνει στίχο τον πόνο του και θα δακρύσει μέσα στα φτερά της ίδιας της ποίησης, «Ποίημα θα φέγγω».
Ο Γ. Κ. εκτός από ποιητής με 11 ποιητικά βιβλία στο ενεργητικό του, η 11η συλλογή κυκλοφορεί εντός των ημερών. Εξίσου σημαντική είναι και η προσφορά του στον λογοτεχνικό Περιοδικό Τύπο. Το 1961 κυκλοφορεί το Περιοδικό ΙΩΛΚΟΣ και τον ομώνυμο Εκδοτικό Οίκο που τότε θυμάμαι πανηγυρίσαμε όλοι οι συνάδελφοι αφού λίγο πολύ είχαμε υποφέρει από τους Εκδότες . Οι σελίδες του Περιοδικού και φιλοξενήσανε και παρουσιάσανε εκτενώς λογοτέχνες όπως τον Ν. Βρεττάκο, Κ. Στεργιόπουλο, το ζεύγος Νίκο και Ρίτα Παπά, τη Διαλεχτή Ζευγώλη – Γλέζου ,τη Μελισσάνθη, τη Διαλεχτή Μαλάμου καθώς και την πρώτη παρουσία του νέου τότε Νάσου Βαγενά, όπως και την υπογράφουσα στα πρώτα της βήματα, κι επιτρέψτε μου με την ευκαιρία να τον ευχαριστήσω από καρδιάς. Μετά το θάνατο του Γ. ΒΙΣΤΆΚΗ αναλαμβάνει να επανεκδώσει το Περιοδικό ΕΡΕΥΝΑ, ο Κορίδης έχει ένα πάθος με τα Περιοδικά και τις Ανθολογίες , όπως «ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ». Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά και παράλληλα κινδυνεύεις ν’ αποκτήσεις κι εχθρούς χωρίς να το επιδιώκεις και να το θέλεις. Την Ανθολογία προλογίζει ο Καθηγητής της Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας Μιχάλης Μερακλής ο οποίος τονίζει τη «σκοπιμότητα της Δημοσίευσης και χαιρετίζει την ιδέα του Γ.Κ. να συμπεριλάβει τα Τραγούδια της Αντίστασης κατά τη Γερμανική Κατοχή που κατά τη γνώμη του είναι γνήσια έκφραση της λαϊκής ποίησης ». Επίσης κυκλοφόρησε τα Βιβλία: τις «Μεγάλες Δίκες», τους «Μεγάλους Εραστές», «Βαλκάνια – Απύραυλη Ζώνη», «Τα Γεράκια και οι Λύκοι». Επί 18 χρόνια κυκλοφορεί το ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ που είναι το καλύτερο στο είδος του, προσεγμένη εκδοτική δουλειά, και μελετημένη ανθολόγηση των Ποιητών μας. Η Ποίηση του μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες όπως Γαλλικά, Ιταλικά, Σλοβένικα, στη Βενεζουέλα ολόκληρο τεύχος Λογοτεχνικού Περιοδικού κυκλοφόρησε αφιερωμένο στον Ποιητή μας. Ο οποίος δούλεψε σκληρά τόσο στη δημοσιογραφία όσο και στη Λογοτεχνία. Βοήθησε πολύ τους νέους ,αλλά και τους συναδέλφους του. Ο ΕΚΔΟΤΙΚΌΣ ΟΊΚΟΣ παραδόθηκε από τον ποιητή και δημοσιογράφο κι εκδότη στον πρωτότοκο γιο Κωνσταντίνο, ένα χαρισματικό, παιδί ,με περίσσιες ευαισθησίες που ανέβασε την ΙΩΛΚΟ και σήμερα ανήκει ανάμεσα στους καλύτερους εκδοτικούς οίκους που διαθέτει η χώρα μας.
Η θυγατέρα του ζεύγους αγαπημένη μου Φώφη μπήκε επάξια στο χώρο της Ποίησης παίρνοντας τη σκυτάλη και από τον πατέρα της αλλά και από τη μητέρα κύπρια δόκιμη ποιήτρια Βέρα Κορίδη που τα καλύτερα ποιήματα της είναι αφιερωμένα που αλλού , στο σύντροφο της ζωής της Γιάννη.
Από την πρώτη παρουσία στο λογοτεχνικό στίβο του νεαρού Γιάννη Κορίδη πολλά ονόματα της Λογοτεχνίας μας με διεθνή ακτινοβολία ασχολήθηκαν θετικά με την ποίηση του: όπως ο Μ. Περάνθης, ο Βάσος ο Βαρίκας, ο Ρήγας Γκόλφης, ο Ντίνος Βλαχογιάννης ο Άγγελος Φουριώτης, Μάρκος Αυγέρης και πλήθος άλλοι. Το συγκινητικό είναι το γράμμα του Νίκου Καζαντζάκη από το Νοσοκομείο, που του γράφει «γνώρισα έναν αληθινό ποιητή» .
Μέσα στα στενά περιθώρια του χρόνου διανύσαμε ένα κομμάτι της δημιουργικής προσφοράς του Φίλου Ποιητή, Δημοσιογράφου κι Εκδότη Γιάννη Κορίδη , χωρίς ν αγγίξουμε τα άδυτα της ψυχής του που σκόρπισε τόσα χρόνια, μέσα από χαρές και λύπες, μέσα από κακοτράχαλους δρόμους που επιβάλλει η ίδια η ζωή, και ο σκληρός αγώνας επιβίωσης. Κι ο Γιάννης αγωνίστηκε και δούλεψε σκληρά αλλά και εποικοδομητικά. Η ευαισθησία, η εντιμότητα και η Ανθρωπιά του που τον χαρακτηρίζουν δεν αλλοιώθηκαν ούτε λεπτό και κέρδισαν το σεβασμό, την εκτίμηση και την αγάπη και των συναδέλφων και των αναγνωστών του.
