Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Για τους αδελφούς μου Στρατιώτες του Μετώπου, του Άγγελου Σικελιανού

ΣΙΜΑ Σας μόνο, εκεί μονάχα πρέπει,
στην πιο αψηλή του μόχτου σας κορφή
που τα Έργα δε χωρίζουν απ’ τα Έπη
σα θάμουνα στο πλάι σας, αδερφοί,

Εκεί που η λόγχη και το Πνέμα είν’ ένα,
κι ένα η ψυχή μαζί με το κορμί
κι όλα τ’ αόρατα φανερωμένα
στης Εφόδου την ύστατην ορμή,

εκεί μονάχα, τον υπέρτατο αίνο, με του Αισχύλου τον άκρατο σκοπό
«Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΚΟΤΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΞΕΝΟ»,
καθώς ορμάτε, θ’ άξιζε να πω!

Αλλ’ αν η λόγχη και το Πνέμα είν’ ένα,
λογιάστε το, η ψυχή μου πόχει βγει
να Σας προλάβει, πιο μπροστά από μένα,
κι ακούοντας την υπέρτατη κραυγή,

ακούοντας τον ακράτητο αυτό αίνο,
με του Αισχύλου τον άσωτο σκοπό
«Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΣΚΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΞΕΝΟ»
πέστε, πως ήρτα αυτού, να σας το πω!

3.12.1940

Το ποίημα του Άγγελου Σικελιανού δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Νεοελληνικά Γράμματα» στις 4/1/1941. Οι στίχοι με τα κεφαλαία είναι του ποιητή.