Ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 9/9 οι διήμερες εκδηλώσεις προς τιμήν του ελληνοϊταλού ποιητή Νικολάου Ούγου Φώσκολου που γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1778 και πέθανε στο Λονδίνο σαν σήμερα, στις 10 Σεπτεμβρίου του 1827, και αποτελεί μια κορυφαία μορφή των ιταλικών και ευρωπαϊκών γραμμάτων.
Χθες πραγματοποιήθηκε η β΄ διεθνής επιστημονική συνάντηση μελετητών του ποιητή με τίτλο “Ξαναδιαβάζοντας το έργο του Φώσκολου” και κατά τη διάρκειά της αναλύθηκαν από τους ομιλητές οι νεότερες και πιο σύγχρονες απόψεις του βαθιά φιλοσοφικού, ποιητικού και συγγραφικού έργου του. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο πρέσβης της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Η καθηγήτρια Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Πίζας Φραντσέσκα Φέντι παρουσίασε τα έργα του ποιητή “Οι Τάφοι” και “Οι Χάριτες” και πρόβαλλε τους στοχασμούς του ποιητή πάνω στην ιδέα του έθνους υπό το βάρος των μεγάλων αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων της εποχής που γράφτηκαν τα έργα, για τη δημιουργία του νέου ιταλικού κράτους.
Η καθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Φανή Καζαντζή, μίλησε για την τεράστια μεταφραστική προσπάθεια που υπήρξε στα Ιόνια νησιά και την Ελλάδα, από τις αρχές του 19ου αιώνα έως τις μέρες μας πάνω στο έργο του ποιητή “Οι Τάφοι” και στις αντιλήψεις που κυριάρχησαν, ως προς την πιστότητα του λόγου και την πυκνότητα των νοημάτων. Οι σημαντικές διαφορές που υπάρχουν στο συλλαβισμό μεταξύ ελληνικής και ιταλικής γλώσσας επηρέασαν τους διάφορους μελετητές – μεταφραστές των έργων του Φώσκολου και ήταν ελάχιστοι αυτοί που κατάφεραν να συνδυάσουν τις δύο αυτές απαραίτητες προϋποθέσεις, ώστε να αποτυπώσουν στην ελληνική γλώσσα με πιστότητα και πληρότητα το σημαντικό αυτό έργο του ποιητή.
Ο ιστορικός Δημήτρης Αρβανιτάκης μίλησε για το σπουδαίο μυθιστόρημα του ποιητή “Τελευταίες επιστολές του Γιάκοπο Όρτις” και με τίτλο “Οι μορφές του ρομαντικού έρωτα” ανέδειξε τα τραγικά αδιέξοδα του πρωταγωνιστή του έργου σε μια εποχή που τα οράματα της απελευθερωμένης, από τον Ναπολέοντα, Ιταλίας άρχισαν να γκρεμίζονται και ένας προσωπικός του έρωτας απείχε από κάθε αισιόδοξη προοπτική με αποτέλεσμα να τον οδηγήσει στην αυτοκτονία.
Ο ιδεαλισμός της εποχής, ο έρωτας για την πατρίδα, η αγάπη για τους ήρωες που πολέμησαν και η σκληρή πραγματικότητα που βιώνει γύρω του, τον εξωθούν σε μια αγωνιώδη αναζήτηση τόπου και χώρου αυτοχειρίας που θα επέλθει μετά το οριστικό τέλος του έρωτα για τη γυναίκα που τον ενέπνεε.
Για το έργο αυτό του ποιητή ο ομιλητής αποτύπωσε το ιστορικό βάθος των αγώνων του 19 ου αιώνα, για την δημοκρατία της ενωμένης Ιταλίας μέσα από τη σκέψη και τις αγωνίες του πρωταγωνιστή του έργου που βιώνει όμως την προδοσία και στις δύο μορφές αυτού του ρομαντικού έρωτα.
Στην διάρκεια των διήμερων εκδηλώσεων άνοιξε για πρώτη φορά στο κοινό το σπίτι που γεννήθηκε ο ποιητής στη Ζάκυνθο και μέσα από μια έκθεση σπάνιων εκδόσεων του ποιητή, του 18ου και 19ου αιώνα, οι επισκέπτες βίωσαν την ατμόσφαιρα ενός λαϊκού σπιτιού του προπερασμένου αιώνα.
Η οικία Φώσκολου ανακαινίστηκε έπειτα από μελέτη του αείμνηστου καθηγητή του ΕΜΠ Διονύση Ζήβα.
