Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Εκταφή του Σαλβαδόρ Νταλί για να διαλευκανθεί υπόθεση πατρότητας

Ισπανίδα δικαστής διέταξε σήμερα την εκταφή των λειψάνων του Σαλβαδόρ Νταλί, 28 χρόνια μετά τον θάνατο του Ισπανού ζωγράφου, προκειμένου να γίνουν γενετικές εξετάσεις και να διαπιστωθεί αν ήταν πράγματι ο βιολογικός πατέρας μιας γυναίκας από την Καταλονία.

Το δικαστήριο διέταξε σήμερα την εκταφή του λειψάνου ώστε να ληφθούν δείγματα και να γίνουν οι εργαστηριακές εξετάσεις που θα αποδείξουν αν ήταν ή όχι ο Νταλί πατέρας της Πιλάρ. Οι δικαστές έκριναν ότι είναι αναγκαίο να ληφθεί δείγμα DNA από το λείψανο επειδή δεν υπάρχει άλλο διαθέσιμο βιολογικό υλικό του ζωγράφου για να γίνει η σύγκριση.

Το Dalí Foundation, που διαχειρίζεται την περιουσία του καλλιτέχνη, δήλωσε ότι θα εφεσιβάλλει την απόφαση.

Η 61χρονη Πιλάρ Αμπελ, από τη Χιρόνα, είχε ζητήσει να αναγνωριστεί ως βιολογική κόρη του καλλιτέχνη ο οποίος έχει ενταφιαστεί στο Φιγκέρας, την πόλη από την οποία καταγόταν.

Η Πιλάρ Αμπελ λέει ότι ο Νταλί είχε μυστική σχέση με τη μητέρα της, ενώ εκείνη εργαζόταν ως οικιακή βοηθός σε σπίτι φίλων του. Ενα πρώτο τεστ πατρότητας που έγινε το 2007, χρησιμοποίησε υπολείμματα δέρματος και τρίχες που λήφθηκαν από μια μάσκα θανάτου του ζωγράφου, κατάληξε όμως σε ασαφές αποτέλεσμα. Η Αμπελ, η οποία περιγράφει τον εαυτό της ως «Νταλί χωρίς το μουστάκι», λέει ότι δεν έλαβε ποτέ τα αποτελέσματα μιας δεύτερης δοκιμής που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι πέντε μήνες αργότερα με τη βοήθεια του φίλου και βιογράφου του Νταλί, Ρομπέρ Ντεσάρν.

Η 61χρονη, διαβάζει κάρτες ταρό κατ’ επάγγελμα, επέμεινε σε συνέντευξή της ότι δεν έχει κίνητρα από χρήματα, λέγοντας: «Θέλω μόνο να μάθω ποια είμαι πραγματικά, από πού προέρχομαι και σε ποιον ανήκω».

Ο διάσημος σουρεαλιστής ζωγράφος πέθανε σε ηλικία 84 ετών στις 24 Γενάρη 1989 σε νοσοκομείο του Φιγκέρας, έχοντας βιώσει μια πολυτάραχη και έντονη ζωή. Βαθύπλουτος, αλλά σε κακή ψυχολογική κατάσταση, πέρασε τα τελευταία επτά χρόνια της ζωή του κλεισμένος στον πύργο του στο Πουμπόλ, περιστοιχισμένος από νοσηλεύτριες και γραμματείς.