Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Η επιχείρηση Πίτερ Παν ξεκίνησε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, στο τέλος του 1960, σαν μια προσπάθεια να σαμποτάρει την κουβανική επανάσταση, που είχε θριαμβεύσει το 1959. Ίσως το όνομα που επιλέχθηκε για την επιχείρηση Πίτερ Παν, να ταιριάζει με την κωδική ονομασία που χρησιμοποιείται για το Μαϊάμι: ”Η χώρα του Ποτέ ποτέ” (γνωστή για όσους διάβασαν το παραμύθι του Πίτερ Παν).
• Άρχισε μια τεράστια εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης, κυρίως στο ραδιόφωνο Swan – ένα αντεπαναστατικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό στην υπηρεσία των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ που μπορούσε να ακουστεί στην Κούβα – που στόχο είχε να τρομάξει τις μητέρες καλώντας τες να μην επιτρέψουν να τους κλέψουν οι κομμουνιστές τα παιδιά τους.
• Στόχος ήταν να πείσουν όσους περισσότερους γονείς να στείλουν τα παιδιά τους στις ΗΠΑ, διαδίδοντας πλαστές ειδήσεις για έναν υποτιθέμενο νόμο που θα ψηφιζόταν δίνοντας στο επαναστατικό κράτος την κηδεμονία όλων των ανηλίκων παιδιών. Μεταξύ Δεκεμβρίου 1960 και Οκτωβρίου του 1962, 14.000 παιδιά έφυγαν από την Κούβα και πέρασαν απέναντι στο Μαιάμι.
• Στην Κούβα δρούσε ο πράκτορας της CIA José Pujals Mederos, ο οποίος έγραψε τον ψεύτικο νόμο και τον εισήγαγε στη χώρα, με την υποστήριξη και άλλων Αμερικάνων πρακτόρων όπως ο James Baker και ο ιερέας Bryan O. Walsh.
Αυτή η ομάδα κατασκεύαζε πλαστά διαβατήρια και βίζες εκμεταλλευόμενοι την τότε νομοθεσία, για ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά- πρόσφυγες, που επέτρεψε την μετάβαση τους στις ΗΠΑ.
• Τα παιδιά που βρέθηκαν στην Αμερική περίμεναν χρόνια για την οικογενειακή επανένωση και πολλά παρουσίασαν ψυχολογικά τραύματα από την σωματική και συναισθηματική εξάντληση στους αυτοσχέδιους και ακατάλληλους καταυλισμούς, όπου δεν τους δόθηκε καμία επαγγελματική ιατρική προσοχή. Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι οι γονείς δεν είχαν σκεφτεί την επανένωση με τα παιδιά τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά στην Κούβα, μετά την γρήγορη ανατροπή της επαναστατικής κυβέρνησης.
Τα παιδιά μετά από περιπέτειες σε στρατόπεδα και ιδρύματα δόθηκαν για υιοθεσία.
Άλεξ Λόπεζ, ένας από τις 14.000
Ένα από αυτά τα παιδιά είναι ο Άλεξ Λόπεζ. Ήταν 13 χρονών όταν έφυγε το 1962 και σήμερα σε ηλικία 69 ετών δίνει συνέντευξη στην Granma International.
-Οι πρώτες μέρες ήταν δύσκολες, εξιστορεί μεταξύ των άλλων o Lopez στην ηλεκτρονική έκδοση της επίσημης εφημερίδας της Κούβας, ζούσαμε σε σκηνές σε ένα στρατόπεδο και με μεγαλύτερα αγόρια, όπου βασίλευε η κατάχρηση και η εχθρότητα. Οι υποτιθέμενοι προστάτες μας, καθολικοί ιερείς και μοναχές, ήταν δύσκολο να ελέγξουν 500 εφήβους, μεταξύ 12 και 18 ετών, που στεγάζονταν στο στρατόπεδο. Εκεί παρουσιάστηκαν όλα τα είδη της σωματικής βίας, ακόμη και σεξουαλικής κακοποίησης από τους ίδιους τους ιερείς.
Στις σοσιαλιστικές χώρες έμαθε για την Κούβα.
–Αυτές οι εμπειρίες μεγάλωσαν την αγάπη μου για την Κούβα, και μόλις ολοκλήρωσα τις πανεπιστημιακές μου σπουδές στον τομέα του τουρισμού, δημιούργησα το ταξιδιωτικό πρακτορείο Interplanner για ομαδικά ταξίδια από τις Ηνωμένες Πολιτείες στα σοσιαλιστικά κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Δημιούργησα στενούς δεσμούς με τα Κέντρα Κουβανικής Φιλίας σε αυτές τις χώρες, όπου αγόρασα βιβλία και δίσκους μουσικής, και μάθαινα τις ειδήσεις της Επανάστασης.
-Με δεδομένη την σχέση μου με τις χώρες του Σοσιαλιστικού συνασπισμού, η αποστολή της Κούβας στα Ηνωμένα Έθνη ενδιαφέρθηκε για την δουλειά μου κατά τη διάρκεια της διοίκησης του Τζίμι Κάρτερ (1977-1981) που επέτρεψε τα ταξίδια στο νησί να είναι κάπως πιο εύκολα. Μίλησα με τους διπλωμάτες της Κούβας σχετικά με το ενδεχόμενο τουριστικό ξεκίνημα με την Κούβα. Η επιστροφή ήταν πάντα στα σχέδιά μου, αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα το κάνω με την πρόσκληση της επαναστατικής κυβέρνησης.
Ο Φιντέλ ήθελε να τον αποκαλούμε με το μικρό του όνομα. Σαν φίλο.
Οι απευθείας πτήσεις είχαν απαγορευθεί, έτσι πετάξαμε από τον Καναδά το 1978. Η πρώτη ομάδα αποτελούνταν από καθηγητές και εργαζόμενους στο Πανεπιστήμιο Martyrs Keith. Προς έκπληξή μου, σε αυτό το ταξίδι συνάντησα τον ηγέτη Φιντέλ Κάστρο. Μας επισκέφθηκε στο ξενοδοχείο Ριβιέρα. Μιλούσα με τους τουρίστες στην κύρια είσοδο, όπου μας περίμενε το λεωφορείο μας. Ξαφνικά παρατήρησα ότι κάποιοι στην ομάδα άλλαξαν τις εκφράσεις του προσώπου τους, ανοίγοντας με έκπληξη τα μάτια τους. Νόμιζα ότι είχα πει κάτι λάθος στην αγγλική γλώσσα, αλλά τότε ένιωσα κάποιον να με αγγίζει στον ώμο, σαν ένας φίλος, και όταν γύρισα έμεινα πάρα πολύ έκπληκτος, άφωνος. Ήταν ο Φιντέλ!
Ο Φιντέλ μας υποδέχτηκε με απλότητα και είπε ότι θα πρέπει να τον αποκαλούμε με το μικρό του όνομά, σαν φίλο. Ενδιαφέρθηκε να ακούσει εάν οι ακαδημαϊκοί περνάνε καλά στην Κούβα και αν το τουριστικό πρόγραμμα διεξάγεται χωρίς δυσκολία. Δεν είχα ποτέ οποιαδήποτε προβλήματα, όχι μόνο με αυτή την ομάδα αλλά και με οποιαδήποτε άλλη έφερα εδώ.
Ο Ρίγκαν μας έκλεισε το γραφείο
-Ο τουρισμός για Κούβα αντιμετωπίζει εμπόδια από τις διαφορετικές διοικήσεις στις ΗΠΑ. Ένα από τα μεγαλύτερα ήταν όταν κατά τη διάρκεια της Προεδρίας του Ronald Reagan (1981-1989) μας διέταξαν να κλείσει το γραφείο μου στην Ουάσιγκτον μέσα σε 24 ώρες. Έπρεπε να κλείσουμε μια νόμιμη, καθιερωμένη εταιρεία!
Ευτυχώς, κρατήσαμε τις επαφές μας και όταν υπήρξε αλλαγή στον Λευκό Οίκο, με τη διοίκηση του George H.W. Bush, ήμασταν σε θέση να αποκαταστήσουμε τις ανταλλαγές, καταρχήν με πολλούς περισσότερους περιορισμούς από ότι όταν ξεκίνησα το γραφείο. Είναι πάντα ένα μεγάλο πρόβλημα να εξασφαλίσεις τα τραπεζικά εμβάσματα για την Κούβα και αυτό μπορεί να εμποδίσει όποιον θέλει να δουλέψει με την Κούβα.
30 ακυρώσεις ομαδικών ταξιδιών επί Τραμπ
-Τώρα με τη διοίκηση του Ντόναλντ Τραμπ, είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί μια Αμερικάνικη τράπεζα να μεταφέρει χρήματα εκδρομέων στην Κούβα. Σοβαρό πρόβλημα είναι και η ταξιδιωτική οδηγία που εκδόθηκε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που ισχυρίζεται ότι η Κούβα δεν είναι μια ασφαλής χώρα και ότι εάν οποιοδήποτε ατύχημα ή ασθένεια παρουσιαστεί εδώ, καμία ασφαλιστική εταιρεία δεν θα αναλάβει την ευθύνη.
Για το λόγο αυτό, το 2017, είχαμε 30 ακυρώσεις ομαδικών ταξιδιών, επειδή κανείς δεν θέλει να ταξιδέψει σε μια δήθεν επικίνδυνη περιοχή, πολύ λιγότερο όταν το ανακοινώνει μια κυβερνητική υπηρεσία . Βρίσκουν δικαιολογία τις υποτιθέμενες «ηχητικές» επιθέσεις. Μπορώ να σας πω ότι, αν υπήρχαν, εγώ θα είχα ήδη κουφαθεί. Το μόνο που ακούμε στην Κούβα είναι η ζωντανή μουσική από τα συγκροτήματα στο δρόμο.
Ο Τραμπ εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Μαφίας της Φλόριντα
-Στην πραγματικότητα, ο Πρόεδρος Τραμπ εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας πολύ μικρής ομάδας Κουβανών που μένουν στη Φλόριντα και έχουν δημιουργήσει έναν τύπο μαφίας που ζει και δημιουργεί προσωπικές περιουσίες εγείροντας εμπόδια στις διμερείς σχέσεις. Υπάρχουν εκατομμύρια δολάρια διαθέσιμα για χρηματοδότηση εκστρατειών κατά της Κουβανικής Επανάστασης και αυτοί τα εκμεταλλεύονται. Πιστεύω όμως πως δεν έχουν μεγάλη επίδραση στον Αμερικάνικο λαό.
Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα ζήσω μια επίσκεψη από έναν Πρόεδρο των ΗΠΑ στην Κούβα, αλλά το είδα με τον Μπαράκ Ομπάμα. Αναγνώρισε ότι η πολιτική του οικονομικού αποκλεισμού δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα, όσον αφορά την ανατροπή της επανάστασης, και ως εκ τούτου, αναζήτησε άλλες στρατηγικές.
Οι Γιάνκηδες εποφθαλμιούν την δύναμη της Κούβας.
-Δεν πραγματοποίησε τις διμερείς συνομιλίες ο Ομπάμα λόγω καλής θέλησης ή από έρωτα για την Κούβα. Στην τακτική του περιελάμβανε τη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας επαναπροσέγγισης και άμεσες συνομιλίες μεταξύ των δύο κυβερνήσεων. Υποσχέθηκε βοήθεια στην νεολαία για να “αλλάξει” την Κούβα. Ίσως μια κανονική σχέση θα μπορούσε να επιτευχθεί με την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων, αλλά η τρέχουσα διοίκηση έχει αναιρέσει ότι είχε συμφωνηθεί. Οι διαφορές ανάμεσα στην Κούβα και τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρόκειται να λυθούν, επειδή οι ΗΠΑ έχει εμμονή να ελέγξει και να αποικίσει την Κούβα, όπως ακριβώς συνέβη με το Πουέρτο Ρίκο. Το βλέπω ως μια μοιραία έλξη. Οι Γιάνκηδες εποφθαλμιούν την δύναμη της Κούβας.
Δύσκολο να διαφημιστείς σε ένα τέτοιο εχθρικό περιβάλλον.
-Είναι δύσκολο να διαφημιστείς σε ένα τέτοιο εχθρικό περιβάλλον. Παρακάμπτω τα εμπόδια, προσαρμόζομαι στις περιστάσεις. Αφιερώνω ώρες από την ζωή μου να συνομιλώ, να έχω διάλογο, με τους ανθρώπους. Παρουσιάζω τον εαυτό μου σε επαγγελματικές οργανώσεις, πανεπιστήμια και άλλες ομάδες για να τους προσελκύσω. Προωθούμε την εταιρία στο διαδίκτυο και χρησιμοποιούμε τις εμπειρίες εκείνων που έχουν επισκεφτεί την Κούβα, δεδομένου ότι είναι πάντα για αυτούς μια ευχάριστη έκπληξη.
Αβάσιμος φόβος για τον κομμουνισμό.
-Πολλοί άνθρωποι έρχονται με ένα αβάσιμο φόβο για τον κομμουνισμό. Έχουν ακούσει παράλογες απόψεις, σκέψεις ότι ο άνθρωπος θα εποπτεύεται αυστηρά και θα παρακολουθείται συνεχώς από κατασκόπους. Νομίζουν ότι δεν υπάρχει ελευθερία να περπατήσει κανείς στους δρόμους.
Εξηγώ ότι πρόκειται για ένα μέρος με ένα λειτουργικό σοσιαλιστικό σύστημα, πολύ διαφορετικό από άλλα κοινωνικά συστήματα σε όλο τον κόσμο. Όταν επιστρέφουν, λένε πως ποτέ δεν φανταζόταν την Κούβα σαν τόσο ασφαλή χώρα, με κανέναν απολύτως κίνδυνο. Επιστρέφουν σπίτι τους ενθουσιασμένοι, έχοντας μάθει την ύπαρξη καλά εκπαιδευμένων, καλά ενημερωμένων ανθρώπων, οι οποίοι ξέρουν πώς να διευθετήσουν προβλήματα. Αυτή η γέφυρα της φιλίας είναι αυτή που απαιτεί καθημερινή εργασία.
Φιντέλ: Αυτό ήταν το σπίτι σας ακόμη και όταν λείπατε.
-Η αγάπη μου για την Κούβα είναι πάντα μεγάλη. Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια που κατόπιν τα στερήθηκα και η επαφή μου με την Κούβα με βοήθησε να τα ανακτήσω. Δεν είναι εύκολη η ζωή του μετανάστη. Δεν ξέρω ακριβώς αν είμαι Αμερικάνος η Κουβανός. Αμερικανοκουβανός δεν μπορεί να είμαι. Αυτό δεν είναι εθνικότητα. Πήρα για πρώτη φορά και τους θετούς μου γονείς στην Κούβα που επιθυμούν να ξανάρθουν. Θυμάμαι πάντα τα λόγια του Φιντέλ για μας, τα παιδιά που φύγαμε κάτω από αυτές τις συνθήκες. «Ακόμη και τότε που δεν είσασταν παρόντες εδώ να ξέρετε πως αυτό ήταν σπίτι σας. Εδώ είναι ο τόπος που μπορείτε να κλίνετε την κεφαλή σας».
Οι γονείς του Άλεξ, έπεσαν θύμα μιας ανελέητης εχθρικής προπαγάνδας πως οι κομμουνιστές θα τους πάρουν τα παιδιά τους.Τα έχουμε και μεις γνωρίσει και τα ακούμε ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα. Ο ίδιος έχασε την φυσική του οικογένεια και μια φυσιολογική και ευτυχισμένη ζωή σε μια σοσιαλιστική κοινωνία. Αυτό που έχει ενδιαφέρον στην περίπτωσή του Άλεξ είναι πως η αγάπη του για την Κούβα, η επαγγελματική του δραστηριότητα στην χώρα της “ελευθερίας” και της “μεγαλύτερης δημοκρατίας” είναι υπό διωγμόν. Το Εμπάργκο και ο σκοταδισμός καλλιεργείται στο μέγιστο βαθμό στις ΗΠΑ για να υποταχθεί η Κούβα και οι άνθρωποι που την αγαπούν να σιωπήσουν.
________________________________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία
