Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων το κριτήριο για τη δημοσίευση πληροφοριών για τα τρόφιμα

Συζήτηση για την τροποποίηση μιας σειράς οδηγιών και κανονισμών σχετικά με τα τρόφιμα που αφορούν κυρίως τη δημοσίευση πληροφοριών από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των τροφίμων πραγματοποιήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο.

Με την πρόταση της ευρωπαϊκής επιτροπής την οποία δεν θίγουν οι τροπολογίες του Ευρωκοινοβουλίου, πολλές πληροφορίες παραμένουν «εμπιστευτικές» και άρα μη δημοσιοποιήσιμες στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και σε βάρος της υγείας των λαϊκών στρωμάτων.

Σημειώνεται δε ότι διατηρείται η διαδικασία σύμφωνα με την οποία ο έλεγχος από τις αρμόδιες αρχές διενεργείται με βάση τις έρευνες που προσκομίζουν οι ίδιες οι επιχειρήσεις και οι οποίες πραγματοποιούνται και χρηματοδοτούνται από αυτές. Πρόκειται ουσιαστικά για τη γνωστή ευρωενωσιακή πρακτική – κοροϊδία του λεγόμενου «αυτοελέγχου», της ανάθεσης δηλαδή του ελέγχου στα ίδια τα μονοπώλια, καταργώντας τους όποιους κρατικούς ελέγχους.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης παρενέβη στη συζήτηση αναφέροντας τα παρακάτω:

«Η διαμάχη, πόσες, ποιες πληροφορίες για τα τρόφιμα θα είναι προσβάσιμες από εκατομμύρια καταναλωτές με κριτήριο να μη θιγεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, αποκαλύπτει την κοροϊδία περί “διαφάνειας” στον έλεγχο και αδειοδότησή τους. Μιλάτε περί “ασφάλειας” τροφίμων, σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση, με ιστορία διατροφικών σκανδάλων, με κινδύνους για την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων.

Μαίνεται πόλεμος επιχειρηματικών κολοσσών στο διατροφικό κλάδο, με ισχυρότατα λόμπι.

Η τροφή, η πιο ζωτική ανθρώπινη ανάγκη, υποτάσσεται στο κέρδος.

Μικροί αγρότες ξεριζώνονται σε όφελος μεγάλων εκμεταλλεύσεων (αγροτικών και βιομηχανικών) του αγροτοδιατροφικού τομέα, διατροφικές συνήθειες καθοδηγούνται διαφημιστικά, τα τρόφιμα στο ράφι ακριβαίνουν, η ποιότητά τους πέφτει (για τους πολλούς, όχι για όλους), ενώ ληγμένα δίνονται σε εξαθλιωμένους έναντι φοροαπαλλαγών στους ομίλους τροφίμων. Οι πεινασμένοι σε όλο τον κόσμο και στην “αναπτυγμένη” Ευρώπη πληθαίνουν, όταν επιστήμη και τεχνολογία, η εργασία εκατομμυρίων ανθρώπων αγροτών – εργατών μπορούν να εξασφαλίσουν άφθονα, φθηνά και ποιοτικά τρόφιμα για όλους.

Η άλλη οργάνωση της οικονομίας, χωρίς μονοπώλια και κέρδος, είναι αναγκαία και για τη διατροφή και Υγεία του λαού».

 

Πηγή: 902.gr