Γελαστό σκάει το κύμα
στην άκρη του γιαλού
απλώνει κοχύλια κι αχιβάδες
στην καυτερή αμμουδιά.
Εμείς φευγαλέοι ίσκιοι
του μεσημεριάτικου ονείρου
σκαρφαλώνουμε στα βράχια.
Η θάλασσα μας προσκαλεί.
Η αρμύρα μας έλκει.
Η φλόγα του καλοκαιριού
προτρέπει να δροσιστούμε.
Όμως γευόμαστε τη λάβα του μεσημεριού
και τ’ ολοπόρφυρο αίμα
τρέχει κι απλώνεται στα μυτερά βράχια
απ’ τα τρυφερά και λεπτά μας πέλματα.
Συλλογή “Αλέα Προσομοίων”, εκδόσεις Απόπειρα.
__________________________________________________________________________________________________________
