«Οι μέρες της κομμούνας» για 14 ημέρες στην Αλκυονίδα

Η NEW STAR και η Rbb media παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το αριστούργημα του

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ «ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ»

όπως κινηματογραφήθηκε τον Απρίλιο του 1966, στο BERLINER ENSEMBLE το ιστορικό θέατρο που ίδρυσε ο ίδιος.

Ένα επικό λαϊκό έργο, ένα θεατρικό δοκίμιο προλεταριακής επανάστασης. Με την μουσική του HANNS EISLER και πρωταγωνίστρια την σπουδαία ηθοποιό και τραγουδίστρια Γκίζελα Μάι (που έφυγε από την ζωή στις 4 Δεκεμβρίου).

Οι προβολές θα γίνουν αποκλειστικά στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema και για 14 μόνο ημέρες από 17 Δεκεμβρίου.

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ

Ο Μπρεχτ έγραψε το ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ το 1948-1949, είχε πρόσφατα φύγει από τις Η.Π.Α. για την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας. Η κυβέρνηση όμως της Ανατολικής Γερμανίας απαγόρευσε το έργο.

Η πρώτη παράγωγη του έργου έγινε από την θεατρική εταιρία του Μπρεχτ The Berliner Ensemble στο Chemnitz (Karl-Marx-Stadt) το 1956 και η μουσική γράφτηκε από τον σπουδαίο ριζοσπαστικό συνθέτη Hanns Eisler.

Το έργο παρουσιάζει ένα πανόραμα της ζωής στην Κομμούνα. Είναι ένας κόσμος με τον οποίο μπορούμε να ταυτιστούμε και να αναγνωρίσουμε, ένας κόσμος εργατικών συνοικιών στην οδό Pigalle, ο Papa και ο Coco, η Babette και η Geneviève, η Madame Cabet και ο γιός της Jean. Μαζί παλεύουν και προσπαθούν να μάθουν πώς να ξανασκεφτούν την ζωή σε μια αληθινά δημοκρατική κοινωνία. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που στο τέλος θα καταλήξουν να αγωνίζονται και να πεθαίνουν στους δρόμους του Παρισιού. Ο Μπρεχτ θέλει να καταλάβει ο θεατής τις πολιτικές και τις οικονομικές δυνάμεις στον χώρο της εργασίας που διαμορφώνουν τις ζωές των ανθρώπων. Προβάλει σκηνές με τους πολιτικούς αρχηγούς της Γαλλίας και της Γερμανίας, του Διοικητή της Τράπεζας της Γαλλίας, δυνάμεις που στις μέρες μας αποκαλούμε παγκόσμιο Καπιταλισμό και που ραδιουργούν για να καταστρέψουν τους κατοίκους του Παρισιού. Ο Μπρεχτ προτρέπει τον θεατή να αναρωτηθεί και να βρει τρόπους για να αλλάξει τον κόσμο αντιμέτωπος με αυτά που θεωρεί ως αδύνατες πιθανότητες.

Υπόθεση

Το πρώτο μέρος του έργου του Μπρεχτ αναφέρεται στην εθνοφρουρά του Παρισιού και στην υπεράσπιση των κανονιών της Εθνοφρουράς από το στρατό, υπεράσπιση που γίνεται από τις γυναίκες. Το δεύτερο μέρος είναι γραμμένο μετά την εξέγερση και αναφέρεται στις δύο πρώτες μέρες, 18 και 19 Μάρτη 1871.

Γιατί ηττήθηκε η Παρισινή Κομμούνα; Ίσως ο Μπρεχτ δεν δίνει την απάντηση. Δίνει όμως την πολυφωνία της επανάστασης. Φταίει η αναποφασιστικότητα για επίθεση; Υποστήριξε την τακτική υποχωρήσεων, στη μπουρζουαζία. Γιατί δεν εφαρμόστηκε η τακτική: τρομοκρατία στην τρομοκρατία; Γιατί επεκράτησε η «γενναιοφροσύνη»; Πώς γράφεται η ελευθερία; Με αίμα ή με μελάνι; Ποιος φοβόταν τον εμφύλιο, η ηγεσία ή οι μάζες; Αντεκδίκηση ή συγνώμη; Υπάρχει κι άλλη ελευθερία από την ελευθερία να πολεμάς όσους σε καταπιέζουν; Μήπως ένας επαναστατικός μηχανισμός που καταπιέζει τους άλλους, θα καταπιέσει κάποια μέρα και τους δικούς του; Μήπως το γέρας της Κομμούνας θα είναι: «Να πουν κάποτε για την Κομμούνα: αυτή έκαψε τη γκιλοτίνα»; Μήπως στη γραμμή της Κομμούνας μπήκαν τυχοδιώκτες; Μπορεί να κόψουμε μια μηλιά για να φτιάσουμε οδόφραγμα; Τι θα κάνει η Κομμούνα μ’ αυτούς που στρατολόγησε βίαια ο Θιέρσος; Μήπως καθυστέρησε η επίθεση στις 18 Μαρτίου;

Μ’ αυτήν την πολυφωνία ο Μπρεχτ κάνει ένα επικό λαϊκό έργο, ένα θεατρικό δοκίμιο προλεταριακής επανάστασης…