Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Ο Γιάννης έχασε τον συμβολισμό του…»

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης //

“Ευτυχώς που τo άλμα επί κοντώ δεν είναι μπάσκετ…
Αλλιώς θα μας έβγαινε και η Κατερίνα τραυματισμένη”

Ο Γιαννάκης μας λοιπόν, το καμάρι μας, η περηφάνια μας, το ιδανικό, το όραμα μας, η ελπίδα μας και το καύχημα μας, έχασε τον συμβολισμό του, έχασε το φωτοστέφανο της Δόξας του και έπεσε χαμηλά.

Ίσως να μην φταιει αυτός, ίσως να είναι όπως τα λεει. Το χαντάκι όμως – φαίνεται ήταν μεγάλο – δεν μπόρεσε να το πηδήξει.

Στον καπιταλισμό ζούμε Γιαννάκη, ακόμα και αν ρουφήξουν το ζουμί σου μέχρι το μεδούλι, ποτέ δεν θα σε αφήσουν να ξεστρατίσεις στις δικές σου ορέξεις και να ονειρεύεσαι εθνικά μεγαλεία.

Έτσι λοιπόν ο Γιαννάκης διέγραψε εαυτόν από ό,τι προσδοκίες είχαμε. Ο Γιαννάκης θα λάμψει δια της απουσίας του από την Εθνική ομάδα. Δεν κατάλαβε φαίνεται καλά… ή Ελλάδα  και ζήτω με δόξα και δάφνινο στεφάνι ή δολάρια – πολλά δολάρια. Και τα δύο μαζί δεν γίνεται. Και τα δυο μαζί δεν συμβαδίζουν ούτε καν συναντώνται στον εμπορευματοποιημένο αθλητικό κόσμο της εκμετάλλευσης.

Διάλεξες τα δολάρια και καλά έκανες, την πάρτη σου κοίταξες, να αξιοποιήσεις  έτσι και το ταλέντο σου και τα συμφέροντα σου. Έπρεπε να διαλέξεις, καθόλου δύσκολη η διαλογή σου. Να υποστείς κεκαλυμμένη υποταγή ή να αντιδράσεις; Τελικά υποτάχθηκες

Πίστεψες Γιαννάκη- και αυτό είναι το λάθος και η απειρία σου – πως θα σε άφηναν να παραμείνεις σύμβολο εθνικής περηφάνιας και υπόδειγμα μίμησης; – ίσως λεω και πάλι να μην φταις εσύ -. Πίστεψες ότι ο φωτεινός δρόμος της προβολής δεν έχει σκοτάδια, δεν έχει κόκκινα σημάδια, δεν έχει παγίδες. Δεν είσαι ο πρώτος και φυσικά δεν θα είσαι ο τελευταίος.

Εμείς παρόλα αυτά θα σε αγαπάμε, θα σε παρακολουθούμε, θα σε θαυμάζουμε και θα σε σεβόμαστε, γιατί δεν αμφισβητήσαμε ούτε για μία στιγμή, τις καλές σου προθέσεις και την επιθυμία σου να φορέσεις την τιμημένη φανέλα της Εθνικής του Μπάσκετ και να υπηρετήσεις το μεγαλείο της. Να λάμψει το όνομα σου πλάι στις παλιές δόξες, στους βετεράνους του αθλήματος.

Τους νεότερους – Γκάλης – Γιαννάκης – Χριστοδούλου – Διαμαντίδης –Σπανούλης και τους παλαιότερους – Αμερικάνος – Τρόντος – Γκούμας – Ζούπας – Κόντος – Κολοκυθάς και τόσοι άλλοι!