1871 Η Κομμούνα του Παρισιού. Η εξέγερση των εργατών του Παρισιού που έκανα «έφοδο για την κατάκτηση του ουρανού». Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, η κρατική εξουσία πέρασε, αν και για σύντομο χρονικό διάστημα, στα χέρια του προλεταριάτο. Η Κομμούνα που ίδρυσαν το 1871 οι εργάτες του Παρισιού έζησε μόνο 72 μέρες. Εγκαθιδρύθηκε στις 18 Μάρτη και ανατράπηκε στις 28 Μάη του 1871. Ήταν δύο μήνες όμως που συντάραξαν τον κόσμο και η σημασία της για τον παραπέρα απελευθερωτικό αγώνα της εργατικής τάξης τεράστια.
Ο Λένιν για την Παρισινή Κομμούνα
Από το άρθρο του «Στη μνήμη της Κομμούνας» γραμμένο το Μάρτη του 1911
«Τη μνήμη των μαχητών της κομμούνας ην τιμούν όχι μόνο οι Γάλλοι εργάτες, αλλά και το προλεταριάτο όλου του κόσμου. Γιατί η κομμούνα δεν πάλευε για κάποιο τοπικό, είτε στενά εθνικό σκοπό, αλλά για την απελευθέρωση όλης της εργαζόμενης ανθρωπότητας, όλων των ταπεινών και καταφρονεμένων. Η κομμούνα, σαν πρωτοπόρος μαχητής της κοινωνικής επανάστασης απόσπασε τη συμπάθεια του προλεταριάτου παντού όπου αυτό υποφέρει και αγωνίζεται. Η εικόνα της ζωής και του θανάτου της, η μορφή της εργατικής κυβέρνησης, που πήρε και κράτησε στα χέρια της πάνω από δυο μήνες την πρωτεύουσα του κόσμου, το θέαμα της ηρωικής πάλης του προλεταριάτου και τα βάσανά του μετά την ήττα, όλα αυτά ανέβασαν το ηθικό εκατομμυρίων εργατών, αναπτέρωσαν τις ελπίδες τους, και τράβηξαν τη συμπάθειά τους προς το μέρος του σοσιαλισμού. Η βροντή των κανονιών του Παρισιού αφύπνισε τα πιο καθυστερημενα στρώματα του προλεταριάτου, που ήταν βυθισμένα σε έναν βαθύ ύπνο και έδωσε παντού ώθηση στο δυνάμωμα της επανασττατικής – σοσιαλιστικής προπαγάνδας. Να γιατί το έργο της κομμούνας δεν πέθανε, ζεί μέχρι σήμερα στον καθένα από εμάς.
Η υπόθεση της κομμούνας, είναι υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης, υπόθεση της ολοκληρωτικής πολιτικής και οικονομικής απελευθέρωσης των εργαζομένων, υπόθεση του παγκόσμιου προλεταριάτου. Και με την έννοια αυτή, το έργο της Κομμούνας είναι αθάνατο»
