Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο ύμνος του 3ου …μνημονίου!

Σχολιάζει  Ο ΚΡΕΤΙΝΟΣ //

Σείστηκε ο ραδιοσταθμός «Στο Κόκκινο» ανήμερα της επετείου της  28ης Οχτώβρη 1940, καθώς βρόντηξε ο Όλυμπος κι άστραψ΄η Γκιώνα. Κι όλοι μαζί –με ακατάσχετη λογοδιάρροια- κίνησαν με τον «ΕΛΑΣ για την Ελλάδα/ το δίκιο και τη Λευτεριά».

Ο ΣΥΡΙΖΑίος, που απ’ το πρωί είχε κολήσει τη βελόνα στο «105,5 FM», άλλοτε συνόδευε τους στίχους των τραγουδιών ή σιγοσφύριζε τους θούριους της ΕΑΜικής Αντίστασης.

Όταν ακούστηκε η «Σκλαβιά» -ένα τραγούδι κάποιου ανώνυμου ποιητή που βασίστηκε σε λαϊκό Ρωσικό τραγούδι- απ’ τον πανώριο Μίκη, τότε ο ΣΥΡΙΖΑίος άρχισε να τραγουδά δυνατά.

Κι όταν το τραγούδι έφτασε στους τελευταίους στίχους -«Μακεδόνες, Μακεδόνες Μωραΐτες/ Ηπειρώτες Θεσσαλοί/ Ρουμελιώτες Θράκες Κρήτες/ η πατρίδα μας καλεί» ο ΣΥΡΙΖΑίος σήκωσε και τη γροθιά του, συνεχίζοντας να τραγουδά πιο δυνατά.

Εκεί δεν άντεξε ο δεύτερος της παρέας:

-Και δε μου λές; Αυτός είναι ο ύμνος του 3ου …μνημομίου; ρώτησε με όσο σαρκασμό διέθετε.

Ο ΣΥΡΙΖΑίος σταμάτησε το τραγούδι. Η γροθιά έμεινε μετέωρη. Γούρλωσε τα μάτια αλλά δεν κατόρθωσε να αρθρώσει κουβέντα.

Και τότε ακούστηκε ο τρίτος της παρέας –παλιός ΔΗΜΑΡίσιος και νύν Κουβελικός.

-Μάλλον εξασκούνται για το 4ο μνημόνιο, που λέει και ο σύντροφος Κουτσούμπας, αγαπητέ σύντροφε της άλλης πλευράς, είπε μιμούμενος το μακαρίτη Λεωνίδα Κύρκο στις τελευταίες λέξεις.

-Ουαί κι αλλοίμονο αν επιβεβαιωθεί ο Κουτσούμπας και πάλι, είπε βλοσυρός ο δεύτερος της παρέας.