Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών η γλύπτρια Ναταλία Μελά, εγγονή του Παύλου Μελά. Η Ναταλία Μελά γεννήθηκε το 1923 και μεγάλωσε σε μια οικογένεια με βαθιές ιστορικές ρίζες.
Το 1942 εγγράφεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, με καθηγητές τον Κώστα Δημητριάδη και τον Μιχάλη Τόμπρο. Εργάστηκε και στο εργαστήριο του Θανάση Απάρτη.
Αποφοιτώντας, το 1948, δούλεψε για ένα διάστημα με τον καθηγητή Δημήτρη Πικιώνη για τη στήλη στον τάφο του Μητροπολίτη Χρύσανθου και αργότερα για το Μνημείο Πεσόντων στο Λεόντιο της Νεμέας στην Πελοπόννησο. Κατασκεύασε και τις προτομές του Στέφανου Δραγούμη στο Ζάππειο και του Γεωργίου Πεσμαζόγλου στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας. Η επιρροή του Πικιώνη είναι εμφανής.
Μετά την αποφοίτησή της άνοιξε δικό της εργαστήριο στον τελευταίο όροφο ενός σπιτιού στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας και λίγο αργότερα, το 1945, στον στάβλο ενός σπιτιού στην οδό Μουρούζη. Εκεί μαζευόταν, μεταξύ πολλών άλλων, ο Νίκος Εγγονόπουλος, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Ανδρέας Εμπειρίκος και ο Γιάννης Μόραλης. Πήρε μέρος στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός».
Το 1963 έκανε την πρώτη ατομική της έκθεση στον Ζυγό, ακολούθησαν πολλές εκθέσεις και διακρίσεις και το 2008 το Μουσείο Μπενάκη της αφιέρωσε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση. Παρουσίασε έργα της (“Τα Χάρτινα”) για τελευταία φορά στη γκαλερί Σκουφά το 2012.
Το 2011 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το έργο της με το Αριστείον Καλών Τεχνών.
