Μέσα σε δυο μέρες, η μπόχα που αναδίδεται από την «καρδιά» της ΕΕ αποκαλύπτει ξανά τη σαπίλα της. Καταρχάς, σε συνέχεια του σκανδάλου «Qatargate», παραιτήθηκε ο ανακριτής της υπόθεσης, μετά την αποκάλυψη πως ο γιος του διατηρούσε εταιρεία πώλησης κάνναβης συνεταιρικά με τον γιο ευρωβουλευτή που εμπλέκεται στο σκάνδαλο. Θυμίζουμε ότι η Εύα Καϊλή έχει στο μεταξύ αποφυλακιστεί και μπορεί να συμμετάσχει κανονικά σε συνεδριάσεις του Ευρωκοινοβουλίου. Είναι που οι «ευρωπαϊκοί θεσμοί» …«δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους» και «υπάρχουν δικασταί εις τας Ευρώπας», όπως έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιπαραβάλλοντας την αντίδραση των βελγικών αρχών στην υπόθεση Καϊλή με εκείνη της κυβέρνησης ΝΔ στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Σε μια άλλη υπόθεση, στη Γαλλία αποκαλύφθηκε η υπεξαίρεση χρημάτων από την Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων που θα γίνουν στην «πόλη του φωτός» το 2024, με τον προϋπολογισμό να έχει εκτιναχθεί στα 8,8 δισ. ευρώ. Οι χώρες αυτές παρουσιάζονται ως «πρότυπα» στην αντιμετώπιση της διαφθοράς («μέχρι και τον Σαρκοζί καταδίκασαν οι γαλλικές αρχές» λένε ορισμένοι), αλλά όπως αποδεικνύεται, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: Σε όλο τον «αγγελικά πλασμένο» καπιταλιστικό κόσμο, η σαπίλα και η διαφθορά δεν είναι «εξάμβλωμα» – όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν – ούτε θέμα «κακής διαχείρισης» από κυβερνήσεις και κρατικούς μηχανισμούς. Αντίθετα, στην Ελλάδα, στο Βέλγιο, στη Γαλλία και παντού είναι «σάρκα από τη σάρκα» του συστήματος που έχει για «θεό» το κέρδος και στο έδαφός του φύονται η ρεμούλα και η διαπλοκή κράτους και επιχειρηματικών συμφερόντων.
Πηγή: Ριζοσπάστης
