Σχόλιο Αλέκος Χατζηκώστας //
Η συνάντηση του Α. Τσίπρα και της Πρωθυπουργού της Φινλανδίας Σάνα Μαρίν, κατά της διάρκεια της επίσκεψης στη χώρα μας (28/4) δεν πήρε και μεγάλη δημοσιότητα. Όμως με βάση και τα όσα γράφτηκαν μπορείς κανείς να βγάλει ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα για την ουσία της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ
Διαβάζουμε στο left.gr : «O Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξης Τσίπρας, συναντήθηκε σήμερα (σ.σ 28/4) με την Πρωθυπουργό της Φινλανδίας Σάνα Μαρίν, με την οποία συνομίλησαν για τον πόλεμο στην Ουκρανία, την απάντηση της ΕΕ, τις αμυντικές ανησυχίες της Φινλανδίας και την προοπτική ένταξής της στο ΝΑΤΟ, καθώς και την τουρκική επιθετικότητα.
Ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε τη σημασία που έχει η στήριξη του ουκρανικού λαού απέναντι στη ρωσική εισβολή – που παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο – και τη συνέχιση ισχυρών και στοχευμένων κυρώσεων.
Τόνισε παράλληλα την ανάγκη για αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της ΕΕ και προώθηση ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τερματισμό των ρωσικών πολεμικών επιχειρήσεων με επιστροφή στη διπλωματία και την ειρήνη…. Ακόμη ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε τη σημασία που έχει η συνεργασία των ευρωπαϊκών προοδευτικών δυνάμεων και ενημερώθηκε για την πολιτική της κυβέρνησης συνεργασίας της Φινλανδίας.»
Ένα πρώτο σχόλιο αφορά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ όσο και αν κάνει λόγο για ειρήνη και διεθνές δίκιο, με σαφήνεια έχει διαλέξει (εδώ και χρόνια και ως κυβέρνηση φυσικά) στρατόπεδο ιμπεριαλιστών και αυτού το «δίκιο» υπηρετεί με την πολιτική του. Πρόκειται για το ευρωατλαντικό στρατόπεδο. Μάλιστα κάνει ένα βήμα παραπάνω προτείνοντας ακόμη μεγαλύτερη εμπλοκή αυτού του στρατόπεδο στον συνεχιζόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Αλήθεια τι σημαίνει η προοπτική εισόδου στο ΝΑΤΟ της Φινλανδίας και τι σχέση έχει αυτό με το σταμάτημα του πολέμου ; Το αντίθετο θα λέγαμε μιας και ρίχνει επιπλέον «λάδι στη φωτιά». Ή τι άραγε επιπτώσεις έχουν οι «ισχυρές και στοχευμένες κυρώσεις» στους λαούς της Ευρώπης μεταξύ των οποίων της Ελλάδας και της Φινλανδίας; Και κατά πόσο τελικά αυτές οι κυρώσεις συμβάλουν στη μείωση «στον τερματισμό των ρωσικών πολεμικών επιχειρήσεων;»
Το δεύτερο σχόλιο αφορά το γεγονός- που ακούγεται ως ανέκδοτο- περί συνεργασίας «των ευρωπαϊκών προοδευτικών δυνάμεων». Αλήθεια τι σχέση έχουν όλα αυτά με τα περί “προοδευτικής πολιτικής” και “ειρήνης”; Απλά πίσω από τα λόγια φαίνεται για μία ακόμη φορά διαχρονικά η στάση των διαφόρων σοσιαλδημοκρατικών κλπ κομμάτων (όλων των χωρών) σε όλους τους πολέμους είναι σταθερή πάντως: Υπέρ των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, “ξέπλυμα” των υπευθύνων κλπ.
Ένα τρίτο σχόλιο αφορά τις καλλιεργούμενες αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρχει η δυνατότητα μέσω «αναβάθμισης του γεωπολιτικού ρόλου της Ε.Ε» ειρήνης. Όλη η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική που να κάνει το ΝΑΤΟ «φιλειρηνικό» και να αλλάξει σε «φιλολαϊκή» κατεύθυνση την ΕΕ. Στο DNA των ιμπεριαλιστικών αυτών οργανισμών είναι εγγεγραμμένες οι πολιτικές των πολέμων ως «συνέχιση της πολιτικής (υπέρ του κεφαλαίου) με άλλα βίαια μέσα».
Όσο γρηγορότερα επομένως διαλυθούν οι αυταπάτες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ πρεσβεύει κάτι ουσιαστικά διαφορετικό και στον συνεχιζόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία απ΄ ότι η Ν.Δ και γενικότερα τα γεράκια του ΝΑΤΟ-Ε.Ε, τόσο το καλύτερο για το λαό μας!
