Τ’ Αρχικό σου
Χύνεται τ’ όνομά σου απ; τα χείλη μου.
Το κάθε γράμμα προσπαθεί από κάπου να πιαστεί, μα γκρεμίζεται.
Τα σύμφωνα κατρακύλησαν στον υπόνομο.
Τα φωνήεντα προσέκρουσαν με φόρα στο πεζοδρόμιο και θρυμματίστηκαν.
Το αρχικό σου μόνο δεν εννοεί να ξεκολήσει
απ’ το κορδόνι των παπουτσιών μου.
Τινάζω το πόδι μου με δύναμη μα δε
λέει να φύγει.
Αυτό το Λάμδα.
Το μόνο μετανιωμένο.
Τα έχω όλα
Επειδή έχω μαύρους κύκλους κάτω απ τα μάτια;
Ναι , τον σκέφτομαι….
Μα δεν κατάφερε να ξεθωριάσει το μπλε της θάλασσας,
ούτε να αναχαιτίσει τα οργισμένα κύματα.
Δεν έκλεψε το πυκνότερο σύννεφο του ουρανού,
ούτε μπόρεσε να αναστρέψει την καταιγίδα.
Δε μπόλιασε το χώμα με δηλητήριο
κι όλα πρασίνισαν όπως πρώτα.
Δεν αποκαθήλωσε το φεγγάρι,
ούτε τον ήλιο.
Άρα, δεν μου πήρε τίποτα.
Τα έχω όλα.
Δυο διαδρομές
Δυο διαδρομές
η μια προς το μέλλον η άλλη στο χτες
διχάζουν τον κόσμο από τις αρχές
-Οντότητα κάποια!
“Τα πάντα εν σοφία” καυχώνται πως ποιείς
Για πες μου, να πιω το νερό ποιας πηγής;
Ποιος άραγε ξέρει ποιο είναι αυτό
της ευτυχίας το μυστικό;
Κι αν πίσω γυρίσω ποιος ξέρει να πει;
Θα είμαι σοφή ή θα μαι δειλή;
Δυο διαδρομές
η μία σε σένα που ανήκεις στο χτες
κι η άλλη για άγνωστες προοπτικές…
Ψεύτης
Δεν είναι ψεύτης ο Απρίλης αλλά εσύ.
Μα ακόμα και να είναι, 30 ψέμματα θα πει.
Έρχεται ο Μάης και τον αποστομώνει.
Μα εσύ….
365 και όλα απ’ την καρδιά σου!
Γιατί δεν έχεις κανένα μύθο να συντηρήσεις .
Ούτε καμμιά παράδοση να σ’ εξαναγκάζει!
Με την καρδιά και το μυαλό σου.
Όλα!
Αυτοπροαίρετα.
Μελετημένα.
Αίματα
Τα χέρια μου έχουν αίματα και τα δικά σου επίσης.
Παράκληση στα βλέμματα “Άλλο μη με μισήσεις!
Στα χέρια μου τα αίματα δικά σου ή δικά μου;
Μια νύχτα που δεν θαύμασα την αστροφεγγιά μου
Μια νύχτα που δεν έκοψα του έρωτα το μίσχο
Τα αίματα ξεράθηκαν λίγο νερό δε βρίσκω
Να πλύνω εσένα νοιάζομαι, να σε γιατροπορεύσω
εγώ και με μισή καρδιά να ζήσω θα μπορέσω….
Μακάρι αυτά τα αίματα δικά μου να ‘ναι μόνο
ούτε αμυχή στη σάρκα σου, έμαθα εγώ στον πόνο.
_________________________________________________________________________________________________
Η Άννα Νικ. Κουρκούλη είναι στιχουργός/ποιήτρια. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νεάπολη Λακωνίας αλλά ζει στην Αθήνα από 19 ετών. Το ταλέντο της στη στιχουργική εκδηλώθηκε από τα χρόνια του Λυκείου. Σπούδασε Δημοσιογραφία σε ιδιωτική σχολή και κατόπιν απέκτησε πτυχίο Επικοινωνίας κ ΜΜΕ από το κολέγιο Campus Arts&Sciences όπου φοίτησε για 4 χρόνια. Έχει εργαστεί ως booking agent στο μουσικό χώρο, ως ραδιοφωνική παραγωγός και ως δημοσιογράφος σε έντυπα μέσα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το single “Και θυσίασα” απ’ την Polymusic, σε στίχο δικό της και μουσική-ερμηνεία του Γιάννη Βογιατζή. Ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί στο “ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ 2017-2018” των εκδόσεων ‘Οστρια, καθώς και σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και sites. Έχει ολοκληρώσει επιτυχώς κύκλο Σεμιναρίων Ποίησης στον Ιανό με εισηγητή τον κο Στρατή Πασχάλη.
