Σχολιάζει ο Ηρακλής Κακαβάνης //
Έχουμε συνηθίσει στα εμετικά, μισάνθρωπα, ρατσιστικά, φασιστικά κηρύγματα του μητροπολίτη (!) Αμβρόσιου. Του ανθρώπου που χαρακτήρισε γλυκιά ελπίδα τη Χρυσή Αυγή. Δε μας έκανε καμία εντύπωση το σημερινό αντικομμουνιστικό παραλήρημα, το έμεσμα στο πρόσωπο του Νίκου Μπελογιάννη. Άλλωστε όπως λέει και ο λαός «κουκιά τρως, κουκιά μαρτυράς».
Και επειδή το πράγμα έχει παραγίνει η ευθύνη να τον συμμαζέψει ανήκει στον Ιερώνυμο και στην Ιεραρχία. Στο τέλος δεν θα θυμόμαστε τις χυδαιότητες του Αμβρόσιου, αλλά τη σιωπή (και την κάλυψη) της Εκκλησίας.
Θα θυμόμαστε την κάλυψη του Αρχιεπισκόπου σε παλαιότερο παραλήρημα του Ανβρόσιου: «Αυτά που επισημαίνει δεν είναι λάθη, είναι ο τρόπος με τον οποίο τα λέει και αυτό που του λένε. Αν ψάξουμε τα κείμενα και τα ψηλαφίσουμε και τα δούμε για το θέμα το κεντρικό που θίγει, δεν κάνει λάθος. Αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος ο κατάλληλος που μπορεί να ενεργήσει ένας ποιμένας».
Να υπενθυμίσουμε στον νυν Αρχιεπίσκοπο ότι ο τότε Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων είχε χαρακτηρίσει τον Μπελογιάννη που πεθαίνει για τις ιδέες του χωρίς να πιστεύει στη μετά θάνατο ζωή, «ανώτερο» σε πίστη κι από τους πρώτους χριστιανούς:
«Έχω συγκλονιστεί από το ηθικό του μεγαλείο. Το θεωρώ ανώτερο και από των πρώτων χριστιανών, γιατί ο Μπελογιάννης δεν πιστεύει ότι υπάρχει μέλλουσα ζωή».
Αν η Εκκλησία δεν τον ξυρίσει τώρα τον Αμβρόσιο, εφεξής θα χρεώνεται κάθε έμεσμα του «εν Χριστώ αδελφού» τους.
