Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το άγαλμα του Μιχαήλ Καλάσνικοφ, του εφευρέτη του θρυλικού όπλου, «διορθώθηκε»

Πριν λίγες ημέρες έγιναν στη Μόσχα τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Μιχαήλ Καλάσνικοφ (απεβίωσε το 2013), του εφευρέτη του θρυλικού, ομώνυμου τουφεκιού, από την κόρη του Ελένα.

Στο άγαλμα, ύψους άνω των 7 μέτρων, ο Μιχαήλ Καλάσνικοφ κράτα στα χέρια του ένα AK-47, το όπλο που επινόησε. Όμως στο μικρό μνημείο που παρουσιάζει την ιστορία του τουφεκιού είχε τοποθετηθεί κατά λάθος ένα γερμανικό και όχι σοβιετικό όπλο.

“Επαληθεύσαμε τις πληροφορίες που υποδείκνυαν το λάθος. Επιβεβαιώθηκε. Ο γλύπτης Σαλαβάτ Τσερμπάκοφ αναγνώρισε το λάθος του” ανέφερε η ρωσική Εταιρεία Στρατιωτικής Ιστορίας, λίγες μόλις ημέρες μετά τα αποκαλυπτήρια του μνημείου.

kalashnikov6

Θρυλικό όπλο

Ο Μ. Καλάσνικοφ εντάχθηκε στον Κόκκινο στρατό το 1938 και πήρε μέρος στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο ενάντια στους Γερμανούς Ναζιστές, υπηρέτησε στα άρματα μάχης και από την αρχή διακρίθηκε για την κλίση του στο σχεδιασμό και τη βελτίωση των μηχανών. Τραυματίστηκε στη θρυλική μάχη του Μπριάνσκ τον Ιούνη του 1941 και τότε είναι που άρχισε να σκέφτεται να βελτιώσει τα αυτόματα όπλα και πειραματίστηκε με αυτά για μεγάλη περίοδο της ζωής του, εξελίσσοντας τα.

Το πασίγνωστο ομώνυμο όπλο «ΑΚ-47», από τα αρχικά (Αυτόματο του Καλάσνικοφ) σχεδιάστηκε το 1947 και ολοκληρώθηκε το 1949, έγινε μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το όπλο του στρατού της ΕΣΣΔ και λόγω της απλής κατασκευής, της αντοχής και της ακρίβειας είχε πολλές πωλήσεις σε όλο τον κόσμο.

kalasnikov1

Ήρωας της σοσιαλιστικής πατρίδας

Βραβεύτηκε με πολλά μετάλλια και επαίνους στη σοβιετική περίοδο, ενώ αναδείχτηκε ήρωας της σοσιαλιστικής πατρίδας. Βραβεία πήρε και κατά την περίοδο των αστικών κυβερνήσεων μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, ενώ έλεγε ότι «οι Ναζί ήταν αυτοί που με έκαναν κατασκευαστή όπλου για την υπεράσπιση της πατρίδας μου. Εγώ πάντα ήθελα να κατασκευάσω μια μηχανή χρήσιμη για τους αγρότες, μια θεριστική μηχανή». Το όνειρο του αυτό, που σχετίζεται με την αγροτική του καταγωγή, το υλοποίησε αργότερα.

Όπως δήλωνε στην εφημερίδα «Πράβντα»:

«Είμαι κομμουνιστής από το 1952. Στη χώρα που διοικούσαν οι κομμουνιστές, εγώ -το δέκατο έβδομο παιδί μιας αγροτικής οικογένειας- μπόρεσα να γίνω κατασκευαστής πυροβόλου όπλου, να ανέλθω στην κορυφή της επαγγελματικής δεινότητας. Υπό την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος η γενιά μου νίκησε σε ένα φρικτό πόλεμο, οικοδόμησε μιαν ισχυρή Δύναμη, διάνοιξε για την ανθρωπότητα το δρόμο για το διάστημα, δημιούργησε τα καλύτερα υποδείγματα τεχνικής στον κόσμο. Με αυτή τη μεγάλη Σοβιετική κληρονομιά ζούμε μέχρι σήμερα».