Σχολιάζει ο Ηρακλής Κακαβάνης //
Ένα μελοποιημένο ποίημα που δεινοπάθησε τα τελευταία χρόνια είναι η Μπαλάντα του Κυρ Μέντιου του Κώστα Βάρναλη. Σειρά είχε ο αποκαλούμενος «Ντάνος» του survivor που σε σχετικό διαγωνισμό τραγουδιού επέλεξε την «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου» του Νότη Σφακιανάκη!!! (και τρίζουν τα Ανώγεια)
Και δυστυχώς δεν είναι ο μόνος που έχει ταυτίσει αυτό το συμβολικό τραγούδι με τον φασίστα Σφακιανάκη.
Ευτυχώς όμως, η τέχνη είναι ελεύθερο πουλί που δεν ξέρεις ποιο χέρι θα την αγγίξει, κανένα όμως δεν μπορεί να τη λερώσει.
Ο κυρ Μέντιος, είναι το «θύμα», το «ψώνιο», το «Σύμβολον αιώνιο» του δουλευτή λαού – θύμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που στο τέλος της ζωής του τον πετάνε σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Στον σκλαβωμένο από τον καπιταλισμό δουλευτή απευθύνεται ο Βάρναλης και του λέει μη σκύβεις το κεφάλι, μπορείς να χτίσεις το δικό σου κόσμο, «Κοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει/ κ’ έχ’ η πλάση κοκκινίσει/ κι άλλος ήλιος έχει βγει/ σ’ άλλη θάλασσ’, άλλη γη», εννοώντας τις χώρες όπου προσπαθούσαν να οικοδομήσουν το σοσιαλισμό. Του υπενθυμίζει πως «Αν ξυπνήσεις, μονομιάς/ θά ‘ρτει ανάποδα ο ντουνιάς». Αυτός είναι ο αλληγορικός του ο συμβολισμός. Γι’ αυτό είναι ένα τραγούδι που το ακούμε πάντα στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις ή στους δρόμους όπου ο λαός υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του. Το ακούμε με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη.
