Στο διάγγελμά του για την «ανταρσία» Πριγκόζιν το περασμένο Σάββατο, ο Πούτιν δεν έχασε την ευκαιρία να χύσει αντικομμουνιστικό δηλητήριο, παραλληλίζοντας τη στάση του ιδιωτικού στρατού «Wagner» και της ηγεσίας του με τη μεγάλη Σοσιαλιστική Επανάσταση, τον Οκτώβρη του 1917. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μιλώντας για «προδοσία» και «προδότες», παρουσίασε τους μπολσεβίκους επαναστάτες να ρίχνουν «πισώπλατη μαχαιριά» στην τσαρική Ρωσία, ενώ αυτή συμμετείχε στον Α’ Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο. Κανέναν δεν εκπλήσσουν οι ανιστόρητοι και χυδαίοι παραλληλισμοί. Αντίθετα, επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι ο αντικομμουνισμός είναι «εκ των ων ουκ άνευ» στην πολιτική της σύγχρονης καπιταλιστικής Ρωσίας και ότι όποια επίκληση στο ηρωικό παρελθόν της ΕΣΣΔ δεν είναι τίποτα άλλο παρά καμουφλάζ για τη στράτευση του λαού στα σχέδια και τους ανταγωνισμούς της ρωσικής αστικής τάξης. Αυτής δηλαδή που επεδίωξε την ανατροπή του σοσιαλισμού στην πρώην ΕΣΣΔ, σε συνεργασία με τη Δύση, της οποίας θυμίζουμε ότι ο Πούτιν υπήρξε το αγαπημένο παιδί για πολλά χρόνια μετά την αντεπανάσταση. Ο αντικομμουνισμός που κλιμακώνεται και στα δύο στρατόπεδα του ιμπεριαλιστικού πολέμου φανερώνει όμως και κάτι άλλο. Οτι «το φάντασμα του κομμουνισμού πλανάται», παρά τον πολύ αρνητικό συσχετισμό, ως μόνη διέξοδος από το σύστημα του πολέμου και της φτώχειας!
Πηγή: Ριζοσπάστης
