Το αδιαχώρητο και τη δεύτερη ημέρα του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή στο Πάρκο Αντ. Τρίτση στο Ίλιον. Γεμάτοι οι δρόμοι της κόκκινος πολιτείας. Γεμάτες οι μουσικές σκηνές. Πολύ κόσμος και στις πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις της ημέρας. Μέχρι κοντά στα μεσάνυχτα συνέρρεαν νεολαίοι.
Στην Κεντρική Σκηνή ο Γιώργος Νταλάρας με επιλεγμένες επιτυχίες του και, φυσικά, την «Τσιμινιέρα» και «Το δέντρο» του αξέχαστου Μάνου Λοΐζου.
Φεστιβάλ όμως χωρίς Βασίλη Παπακωνσταντίνου δε γίνεται. Παρών από το πρώτο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ξεσήκωσε για μια ακόμα φορά τους χιλιάδες που βρέθηκαν στην Κεντρική Σκηνή το βράδυ της Παρασκευής. Ξεχωριστό κομμάτι της συναυλίας το μέρος όπου παρουσίασε -πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ζωντανά, ειδικά για το φετινό Φεστιβάλ- κομμάτια από τους πρώτους του δίσκους, τα «Αγροτικά» και «Της Εξορίας».
Αφιέρωμα στους ποιητές Μανόλη Αναγνωστάκη, Γιάννη Θεοδωράκη και Τάσο Λειβαδίτη παρουσίασαν στη Λαϊκή Σκηνή, ο Γιάννης Μπέζος και η Ηρώ Μπέζου.
Ακολούθησε ο Βασίλης Λέκκας με το γνωστό του ερμηνευτικό πάθος παρουσίασε ένα εξαιρετικό ρεπερτόριο, με αναφορές στους σημαντικότερους συνθέτες του τόπου μας, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Γιάννης Μαρκόπουλος
Το κέφι άναψε για τα καλά στη Λαϊκή Σκηνή όταν στη σκηνή ανέβηκε ο Βαγγέλης Κορακάκης και με τις γνωστές δικές του επιτυχίες ξεσήκωσε από την πρώτη στιγμή τους θεατές.
Στο ρόλο, το χαρακτήρα και την αποστολή του αστικού κράτους ήταν αφιερωμένη η κεντρική συζήτηση που οργανώθηκε νωρίς στη Λαϊκή Σκηνή: Το δίλημμα δεν είναι «αποτελεσματικό ή αναποτελεσματικό κράτος», αλλά «για τους επιχειρηματικούς ομίλους ή για τη λαϊκή πλειοψηφία». Ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και η Ζωή Χαχάμη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ανέδειξαν τον ταξικό χαρακτήρα όλων των μορφών κρατικής οργάνωσης, εστιάζοντας στο σύγχρονο αστικό κράτος.
Στη Σκηνή Φοιτητών και νέων Εργαζομένων το πρόγραμμα ξεκίνησε με τον Θοδωρή Καρέλα και τους φίλους του οι οποίοι μας ταξίδεψαν με μελοποιημένα τραγούδια μεγάλων ποιητών όπως ο Γιάννης Ρίτσος, ο Κώστας Καρυωτάκης, ο Κωστής Παλαμάς.
Συνέχισε ο Παντελής Κυραμαργιός κράτησε συντροφιά στο κοινό του με τα τραγούδια του και τους ξεσήκωσε με τη «Γυάλα»: «Όμως εγώ, και μονάχος θα τον αλλάξω τον ντουνιά, δε θα ησυχάσω, είμαι μικρός μα έχω μέσα μου φωτιά και ό,τι με καίει θα κάψω».
Παλιές και νέες ποπ επιτυχίες τραγούδησε στη Μαθητική Σκηνή ο Μύρωνας Στρατής, παρουσιάζοντας δικά του και άλλα αγαπημένα κομμάτια του νεανικού κοινού
Τα μέλη της θεατρικής ομάδας του 15ου Λυκείου Αθήνας που προηγήθηκαν, έπαιξαν μία συρραφή σκηνών από το θεατρικό έργο «Το Παιχνίδι της Σφαγής» του μεγάλου Ρουμάνου θεατρικού συγγραφέα Ιονέσκο.
Το κέφι άναψε για τα καλά στη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων με τους «Encardia» οι οποίοι μας ταξίδεψαν με την πρωτότυπη μουσική τους, εμπνευσμένη από τις ελληνόφωνες περιοχές της Κάτω Ιταλίας!
Η πολύμορφη δράση που ανέπτυξαν και αναπτύσσουν οι μαθητές, στιγμές από την ιστορία του μαθητικού κινήματος, προβληματισμοί και ανάγκες που εκφράζουν, ήταν από τα ζητήματα που άγγιξε η μουσικοθεατρική παράσταση που παρουσιάστηκε το απόγευμα της Παρασκευής στο Μαθητικό Στέκι. Το Μαθητικό Στέκι φιλοξένησε το βράδυ μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και χρήσιμη συζήτηση με θέμα «Δυνατή ΚΝΕ στα σχολεία σημαίνει δυνατοί και μαχητικοί μαθητικοί αγώνες».
Καυστικός και απρόβλεπτος, όπως πάντα, ο Χριστόφορος Ζαραλίκος, ανέβηκε στη Μαθητική Σκηνή με «μεταμνημονιακή εμφάνιση» και έδωσε τη δική του περιγραφή και ορισμό για το τι σημαίνει μεταμνημονιακό πρόγραμμα. Με μία διασκευή του «Πενηντάρη» του Γ. Ζαμπέτα επέλεξε και να ευχηθεί στην ΚΝΕ για τα 50 χρόνια της, τραγουδώντας μαζί με το κοινό για την «50άρα» που «είναι μια νέα της εποχής»…
Στους ρυθμούς της Πέννυς Μπαλτατζή λικνίστηκαν χτες αργά το βράδυ όσοι βρίσκονταν στο Μαθητικό Στέκι. Η καλλιτέχνιδα με τη βελούδινη φωνή ευχήθηκε, βγαίνοντας, στην ΚΝΕ να τα εκατοστίσει.
Στον Παιδότοπο, πολύ παιχνίδι, κατασκευές, δραστηριότητες και παραστάσεις. Όλα εμπνευσμένα από την ομάδα παιδαγωγών της ΚΝΕ που έχουν σχεδιάσει με μεράκι το πρόγραμμα και καθοδηγούν τους μικρούς επισκέπτες του Φεστιβάλ στις κατασκευές και τα παιχνίδια τους.
Πλήθος κόσμου στη Διεθνούπολη όπου φιλοξενήθηκαν δυο πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις, η πρώτη με θέμα «Κούβα: Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών – Κάτω ο αποκλεισμός των ιμπεριαλιστών» και στη συνέχεια με θέμα «Σημαιοφόροι των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και των βρόμικων πολέμων του κεφαλαίου ή με τη σημαία της νέας κοινωνίας της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών, το σοσιαλισμό;».
Αφιερωμένη στην κομμουνίστρια λογοτέχνη Έλλη Αλεξίου, με αφορμή τα 30 χρόνια από το θάνατό της, ήταν η εκδήλωση με τίτλο «Με τη λύρα της Έλλης Αλεξίου» που έγινε το βράδυ της Παρασκευής στο Χώρο Πολιτισμού του Φεστιβάλ, με ομιλήτρια την Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού.
Σήμερα Σάββατο, μέρα κορύφωσης του Φεστιβάλ 100 χρόνια ΚΚΕ – 50 χρόνια ΚΝΕ, κανείς δεν πρέπει να λείπει από το Πάρκο Αντ. Τρίτση.
