Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ εκφωνεί τον περίφημο λόγο του που έμεινε γνωστός ως «Έχω ένα όνειρο» («I have a dream»), κατά τη διάρκεια πορείας υπέρ των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών, στο Μνημείο του Λίνκλον, στην Ουάσινγκτον, το 1963. Στην πορεία συμμετείχαν περισσότερα από 200.000 άτομα. (AP Photo / Καθημερινή)
Ο Κινγκ από νωρίς κατήγγειλε την πολιτική των φυλετικών διακρίσεων και ηγήθηκε της “Ενωσης για την πρόοδο του Μοντγκόμερι” στην Αλαμπάμα, συσπειρώνοντας την πλειοψηφία των μαύρων της περιοχής. Στα χρόνια που ακολούθησαν κλιμάκωσε τις δραστηριότητές του στο σύνολο σχεδόν των πολιτειών του Νότου.
Το 1964, για την προσφορά του στον αγώνα κατά των φυλετικών διακρίσεων στις ΗΠΑ, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ. Αυτό που τιμήθηκε, ήταν μια πτυχή του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ , ως «πάστορα», «προσευχόμενου», «ηγέτη του κινήματος της μη βίας»…
Ο ύστερος Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έχει όχι τυχαία «σβηστεί» από την ιστορία και κατά «σύμπτωση» σε αυτή τη φάση της ζωής του δολοφονήθηκε. Ενας «λευκός αδελφός» τον δολοφόνησε στις 4 Απρίλη 1968 σε ηλικία 39 ετών, ενώ στεκόταν στο μπαλκόνι του μοτέλ στο οποίο είχε καταλύσει με τους στενούς συνεργάτες του στο Μέμφις του Τενεσί. Στις 10 Μάρτη 1969 ο δολοφόνος του Τζέιμς Ιρλ Ρέι ομολογεί και καταδικάζεται σε 99 ετών ειρκτή.
Ο ύστερος Μάρτιν Λούθερ Κινγκ , απόρροια της συνειδητοποίησής του ότι, παρά τον αγώνα του για τα Πολιτικά Δικαιώματα και την ψήφιση του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων, τίποτα δεν έχει αλλάξει, αποσιωπάται. Ο ύστερος Κινγκ αναζήτησε την πηγή των φυλετικών διακρίσεων στο χάσμα που χωρίζει τον φτωχό από τον πλούσιο πολίτη των ΗΠΑ. «Εξτρεμιστής» πλέον για τα ΜΜΕ, αφού έκανε λόγο για την ανάγκη ριζικών κοινωνικών αλλαγών και για αναδιανομή του πλούτου και τοποθετήθηκε ανοιχτά ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ και υπέρ των καταπιεζόμενων της Λατινικής Αμερικής. Γύρισε όλη τη χώρα για να συγκεντρώσει έναν «πολυφυλετικό στρατό φτωχών» και το σύνθημα της μη βίας αντικαταστάθηκε από την πολιτική της μαζικής ανυπακοής. Και τότε δολοφονήθηκε (Ριζοσπάστης).
