Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Όσο και αν η κυβέρνηση προσπαθεί προπαγανδιστικά να αξιοποιήσει την συμφωνία στο Eurogroup η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.
Μπορεί ο πρωθυπουργός στη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο να χαρακτήρισε τη συμφωνία «καθοριστικό βήμα για την έξοδο της χώρας από την πολυετή κρίση», πως είναι «σαφές σήμα εμπιστοσύνης προς της αγορές» και ότι «δόθηκε σαφής δέσμευση για οριστικό τέλος των προγραμμάτων, των μνημονίων» όμως τα συμφωνηθέντα σημαίνουν αντιλαϊκή υποθήκευση της χώρας και του λαού για δύο γενιές! Σύμφωνα λοιπόνμετα όσα δηλώθηκαν:
Τι πήραμε
- Μια «υπερδόση» όπως χαρακτηρίστηκε 8,5 δισ. ευρώ που θα δοθεί σε δύο τμήματα. Σε σχέση με τη δόση ο Γερούν Ντάισελμπλουμ είπε πως τα όργανα διοίκησης του ESM αναμένεται να εγκρίνουν την εκταμίευση της τρίτης δόσης του προγράμματος ύψους 8,5 δισ. ευρώ. Για το γεγονός ότι η δόση είναι ενισχυμένη, ανέφερε πως το Eurogroup συμφωνεί ότι οι μελλοντικές εκταμιεύσεις θα πρέπει να καλύπτουν όχι μόνο την ανάγκη εκκαθάρισης καθυστερούμενων οφειλών, αλλά και την περαιτέρω δημιουργία ταμειακών αποθεμάτων.
Ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ αναφερόμενος στη δόση είπε πως θα ανέλθει στα 8,5 δισ. ευρώ και θα αφορά σε αποπληρωμές χρέους και κάποιες ανάγκες που έχει η χώρα το επόμενο τρίμηνο. Όπως ξεκαθάρισε τα 6,9 δισ. ευρώ θα εκταμιευθούν τον Ιούλιο για την αποπληρωμή χρέους και τα υπόλοιπα μετά το καλοκαίρι.
Πολύ απλά: Τα χρήματα μας τα δίνουν από το ένα χέρι και μας τα παίρνουν από το άλλο και τους χρωστάμε και παραπάνω κάθε φορά! Όσο δε αυτά που θα «περισσέψουν» πάλι στις τσέπες των αστών θα καταλήξουν
- Οσον αφορά το χρέος:
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ αποσαφήνισε πως η αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους θα συνεχίσει να γίνεται σε σχέση με τις ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης, οι οποίες θα πρέπει να κάτω του 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και κάτω από το 20% του ΑΕΠ στη συνέχεια. Ο ίδιος ανέφερε πως το Eurogroup είναι έτοιμο να εφαρμόσει μια δεύτερη δέσμη μέτρων για το χρέος στο βαθμό που αυτό θα είναι αναγκαίο για την επίτευξη των προαναφερθέντων στόχων για τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες, πάντα σύμφωνα με τη δήλωση της Eurogroup της 25ης Μαΐου 2016.Ο ίδιος είπε πως το Eurogroup θα εφαρμόσει τις παρεμβάσεις ελάφρυνσης του χρέους εφόσον χρειαστεί και αυτό καταδειχθεί στην τελική ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους. Όπως τόνισε, η ελάφρυνση χρέους θα γίνει μεταξύ άλλων επεκτείνοντας τη σταθμισμένη μέση διάρκειας των λήξεων των δανείων και αναβάλλοντας τις πληρωμές τόκων του EFSF από 0 έως 15 έτη. Ο Ντάισελμπλουμ είπε πως προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ενδεχόμενες διαφορές μεταξύ των παραδοχών για την ανάπτυξη που χρησιμοποιούνται στην ανάλυση βιωσιμότητα του χρέους, θα υπάρξει ένας λειτουργικός μηχανισμός προσαρμογής της ανάπτυξης. «Ο μηχανισμός αυτός θα προσδιοριστεί πλήρως ως μέρος των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, μετά την επιτυχή εφαρμογή του προγράμματος. Το Eurogroup αναθέτει στο EWG να συνεργαστεί περαιτέρω με αυτό το θέμα από το 2018», είπε σχετικά.
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί σημείωσε πως τα μέτρα για το χρέος θα ληφθούν στο τέλος του προγράμματος, ωστόσο συμπλήρωσε ότι χρειάζεται ανάπτυξη για να μπουν οι βάσεις και να γίνουν όλα πιθανά. «Θα βοηθήσουμε την Ελλάδα να χρησιμοποιήσει εργαλεία για υποστήριξη των επενδύσεων. Η ανάπτυξη είναι τώρα προτεραιότητα!»
Πολύ απλά: Τίποτε συγκεκριμένο και άμεσο για το ζήτημα της «απομειώσης του χρέους» που αποτέλεσε σημαία της κυβέρνησης. Να τονίσουμε ακόμη ότι το χρέος δεν το δημιούργησε ο λαός ο οποίος δεν χρωστά σε κανένα. Το χρέος, η διαχείριση του, η αποπληρωμή του κ.α είναι ζητήματα που εξυπηρετούντο κεφάλαιο ντόπιο και ξένο και δεν αφορούν το λαό που απλά καλείται να φορτώσει κάθε φορά σ την πλάτη του μεγαλύτερα αντιλαϊκά βάρη.
Τι δώσαμε
Δέσμευση της Ελλάδας είναι να διατηρήσει ένα πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και εν συνεχεία για μια δημοσιονομική πορεία που θα είναι σύμφωνη με τις δεσμεύσεις της χώρας στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δημοσιονομικού πλαισίου και θα προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα ίσο ή ανώτερο του 2% του ΑΕΠ από το 2023 έως το 2060.
Να σημειώσουμε καταρχήν ότι οι αριθμοί αυτοί «δεν βγαίνουν». Δεν υπάρχει στην σύγχρονη καπιταλιστική ιστορία χώρα με τέτοια «επιτεύγματα».
Τα μέχρι τώρα επιτεύγματα στον τομέα αυτό είναι αποτέλεσμα κυριολεκτικά αντιλαϊκού «στραγγίσματος» του λαού όλα αυτά τα χρόνια .
Πολύ απλά: Με τα συμφωνηθέντα υποθηκεύεται με πακέτο αντιλαϊκών μέτρων το μέλλον της χώρας μέχρι το 2060 (και της επόμενης γενιάς) και ουσιαστικά αποτελεί οδηγό δράσης- δέσμευση και για τις επόμενες αστικές κυβερνήσεις που θα προκύψουν ανεξάρτητα αν σήμερα διάφορα αστικά κόμματα εμφανίζονται με αντιπολιτευτικές κορώνες.
Η διέξοδος
Η πορεία αυτή είναι αδιέξοδος για το λαό. Χρειάζεται επιτέλους να πάρει ο ίδιος την απόφαση ότι εντός του συγκεκριμένου «δρόμου ανάπτυξη» θα μετρά μόνο απώλειες σε όλους τους τομείς αυτός, τα παιδιά και τα εγγόνια του. Απαιτείται άλλη περπατησιά ως αποτέλεσμα σκληρών ταξικών αγώνων και αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων. Χρειάζεται δηλαδή ο ίδιος να πάρει το οικονομικό και πολιτικό τιμόνι της χώρας και να την οδηγήσει στην έξοδο της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές «συμμαχίες», στη μονομερή διαγραφή του χρέους, στην οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας χωρίς τα καπιταλιστικά παράσιτα, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μιας κοινωνίας που θα γράφει στις σημαίες της: « Από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.»
