Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

5 Ιουλίου 1989: Κλείνει δικαστικά η «υπόθεση Ιράνγκεϊτ»

5 Ιούλη 1989: Τελειώνει η δίκη του συνταγματάρχη Ολιβερ Νορθ για την «υπόθεση Ιράνγκεϊτ». Η ποινή που επιβάλλεται στον πρώην βοηθό του υπεύθυνου ασφαλείας του Λευκού Οίκου είναι πρόστιμο 150.000 δολαρίων. Κλείνει έτσι μια υπόθεση που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο και απείλησε με πτώση την κυβέρνηση Ρήγκαν.
Στα τέλη του 1986 αποκαλύπτεται το σκάνδαλο που πήρε στη συνέχεια το όνομα «υπόθεση Ιράνγκεϊτ», όχι μόνο γιατί θύμιζε την παλιότερη «υπόθεση Γουότεργκεϊτ», αλλά και γιατί όπως τότε το σκάνδαλο οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης Νίξον, έτσι και η υπόθεση αυτή απειλούσε ευθέως τον Ρήγκαν. Βέβαια, ο Ρήγκαν δεν παραιτήθηκε αλλά υπέστη σημαντική πολιτική μείωση.

Οπως αποκαλύφθηκε, λοιπόν, το Νοέμβρη του 1985 οι Ηνωμένες Πολιτείες πούλησαν όπλα στο Ιράν, με το οποίο ήταν ουσιαστικά σε εμπόλεμη κατάσταση. Οπως έγινε γνωστό, η πώληση των όπλων έγινε με τη συμφωνία να βοηθήσει η ιρανική κυβέρνηση στην απελευθέρωση των Αμερικανών ομήρων που ήταν στα χέρια των ισλαμιστών στο Λίβανο. Τα χρήματα που πλήρωσε η ιρανική κυβέρνηση για τα αμερικάνικα όπλα μεταφέρθηκαν σ’ έναν άλλο λογαριασμό για να καταλήξουν στα χέρια των «Κόντρας», των φασιστικών ομάδων που μάχονταν το καθεστώς των Σαντινίστας στη Νικαράγουα.

Αμέσως μετά και ενώ η υπόθεση έφτασε στο Κογκρέσο, όπου άρχισε η εξέταση μαρτύρων, ξετυλίχτηκε το κουβάρι. Αποκαλύφθηκε λοιπόν ότι ο ιθύνων νους της «υπόθεσης Ιράνγκεϊτ» ήταν ο υπεύθυνος ασφαλείας του Λευκού Οίκου, ναύαρχος Ποϊντέξτερ. Ηταν, λοιπόν, βέβαιο, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η υπόθεση ήταν εν γνώσει του Αμερικανού Προέδρου Ρήγκαν. Ο Ποϊντέξτερ προσπάθησε να υπερασπιστεί τον Ρήγκαν, λέγοντας ότι δε γνώριζε τα ακριβή στοιχεία του «φακέλου», ενώ για να αποσείσει τις δικές του ευθύνες δήλωσε ότι από ένα σημείο και πέρα ο ίδιος διέταξε τον τερματισμό της επιχείρησης.

Το πρόσωπο, όμως, της «υπόθεσης Ιράνγκεϊτ» ήταν ο συνταγματάρχης Ολιβερ Νορθ, βοηθός του Ποϊντέξτερ. Ο Νορθ έγινε εθελοντικά το «εξιλαστήριο θύμα», αναλαμβάνοντας εξ ολοκλήρου την ευθύνη για την υπόθεση. Αθωώνοντας έτσι τόσο τον προϊστάμενο του, όσο και τον Ρήγκαν. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Νορθ επιχείρησε να αναστρέψει την εικόνα και από κατηγορούμενος να εμφανιστεί κατήγορος. Αρχισε μεγάλη καμπάνια με σύνθημα: «Παραμονεύει μια τρομερή απειλή. Ολοι μας κινδυνεύουμε από μια ξένη και άθρησκη φιλοσοφία, τον κομμουνισμό». Η καμπάνια με τη βοήθεια οικονομικών και στρατιωτικών κύκλων πήρε παναμερικανικές διαστάσεις και ο Νορθ εμφανιζόταν στα μέσα ενημέρωσης ως ήρωας. Στη συνέχεια, το 1994, εκμεταλλεύτηκε τα αποτελέσματα, θέτοντας υποψηφιότητα για γερουσιαστής στη Βιρτζίνια.

Πηγή: Ριζοσπάστης