Σε κλίμα έντονης πολιτικής πόλωσης πραγματοποιούνται σήμερα, Κυριακή 7 Οκτώβρη, στη Βραζιλία προεδρικές, βουλευτικές (για 513 έδρες) και εκλογές για τοπικούς κυβερνήτες και δημοτικά συμβούλια. Εκ των πραγμάτων, τόσο εξαιτίας του μεγέθους της χώρας (211 εκατομμύρια πληθυσμός) αλλά και της επιρροής της σε μια σειρά διακρατικές καπιταλιστικές ενώσεις, όπως η BRICS, η Mercosur/Unasur και άλλες, οι πολιτικές εξελίξεις στη Βραζιλία αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Κύριοι αντίπαλοι στην ενδοαστική μάχη των εκλογών είναι από τη μια πλευρά το σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Εργατών (PT) με υποψήφιο πρόεδρο τον Φερνάντο Χαντάτ, πρώην δήμαρχο του Σάο Πάολο και ακαδημαϊκό με λιβανέζικη καταγωγή και από την άλλη το Φιλελεύθερο Κοινωνικό Κόμμα (PSL) με υποψήφιο τον ακροδεξιό, γνωστό για τις ρατσιστικές του θέσεις, Ζαίρ Μπολσονάρο. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο Μπολσονάρο δείχνει να προηγείται με 32% στον πρώτο γύρο, αλλά και στον δεύτερο γύρο – όπου πιθανότατα θα οδηγηθούν οι εκλογές και ο οποίος προβλέπεται για τις 28 Οκτώβρη – επίσης φέρεται να επικρατεί.
Ο Μπολσονάρο- νοσταλγός, μεταξύ άλλων, της στρατιωτικής χούντας που κυβέρνησε τη Βραζιλία το διάστημα 1964-1985 και θαυμαστής του φασίστα δικτάτορα Πινοσέτ- προβάλλεται και προωθείται από ισχυρό τμήμα της αστικής τάξης και αξιοποιείται για την χειραγώγηση λαϊκών στρωμάτων που έχουν απογοητευτεί από όλες τις μορφές διαχείρισης των προηγούμενων ετών. Στο πλαίσιο αυτό, ο ακροδεξιός υποψήφιος δε διστάζει να βγάζει λόγους κατά των μεταναστών και προσφύγων, να προβαίνει σε σεξιστικές δηλώσεις ενάντια σε γυναίκες, να εκδηλώνει απροκάλυπτα τον ωμό αντικομμουνισμό του.
Για την ραγδαία άνοδο που παρουσιάζει η ακροδεξιά, μεγάλες ευθύνες φέρει το σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Εργατών που κυβέρνησε τη χώρα τα προηγούμενα χρόνια (κυβερνήσεις Λούλα ντα Σίλβα και Ντίλμα Ρουσέφ) προωθώντας σειρά αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, προβάλλοντας την κοινωνική συναίνεση και ταξική ειρήνη μεταξύ της εργατικής τάξης και του κεφαλαίου και γενικότερα διαχειριζόμενο την προβληματική καπιταλιστική οικονομία της μεγάλης λατινοαμερικάνικης χώρας. Ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία στη Βραζιλία κλιμακώθηκε η ενδοαστική σύγκρουση και υπήρξαν ραγδαίες ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα, με την αποπομπή, το Μάϊο του 2016, της προέδρου Ντίλμα Ρουσέφ με την κατηγορία της «χειραγώγησης στοιχείων του κρατικού προϋπολογισμού» και εμπλοκή σε σκάνδαλο με μίζες και χορηγίες από το πετρελαϊκό μονοπωλιακό όμιλο «Petrobras». Σημειώνεται ότι στο ίδιο σκάνδαλο φέρεται να εμπλέκεται και ο προκάτοχός της στην προεδρία, Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στη φυλακή και του απαγορεύτηκε να συμμετάσχει στις εκλογές ως υποψήφιος του Κόμματος Εργατών.
Περίπου 147 εκατομμύρια κάτοικοι της Βραζιλίας αναμένεται να προσέλθουν στις κάλπες για τις προεδρικές, βουλευτικές και τοπικές εκλογές.
Οι υπόλοιποι υποψήφιοι
Στις φετινές εκλογές παίρνουν μέρος ακόμα 11 υποψήφιοι Πρόεδροι, οι οποίοι σε ενδεχόμενο δεύτερο γύρο αναμένεται να παίξουν σημαντικό ρόλο στις συμμαχίες που θα δημιουργηθούν. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, με 10% εμφανίζεται ο «κεντροαριστερός» Σίρο Γκόμες από το Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα, με 7% ο Τζεράντο Αλκμίν από το δεξιό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, με 4% η Μαρίνα Σίλβα από το «Δίκτυο Βιωσιμότητας» (οικολόγοι και διάφοροι σοσιαλδημοκράτες) και ακολουθούν οι άλλοι υποψήφιοι, με χαμηλότερα ποσοστά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υποψήφιος που κατεβαίνει με το το νεοφιλελεύθερο Δημοκρατικό Κίνημα Βραζιλίας (PMDB) του τωρινού προέδρου Τέμερ, Ενρίκε Μεϊρέλες, καταγράφει μόλις 2%.
Το Βραζιλιάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα, που διαφοροποιήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από τη στήριξη των αστικών, σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων του Κόμματος Εργασίας, συμμετέχει με τον συνασπισμό «Χωρίς φόβο να αλλάξουμε την Βραζιλία» και υποστηρίζει τον Γκιγιέρμε Κάρλος Μποουλός, που προέρχεται από το Κόμμα Σοσιαλισμού και Ελευθερίας (PSOL) και το Κίνημα των Αστεγων Εργατών, με βασικό σύνθημα «Να αντιμετωπίσουμε την επίθεση του κεφαλαίου και του φασισμού» και κάλεσμα στον λαό «να δυναμώσει την αντικαπιταλιστική – αντιιμπεριαλιστική πάλη για τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό».
Ζαϊρ Μπολσονάρο: Ένας φασίστας διεκδικεί την προεδρία της Βραζιλίας
