Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η ναζιστική σφαγή στο Κομμένο Άρτας και η… «θεία δίκη»

Η μισή αλή­θεια είναι χει­ρό­τε­ρη από ένα ψέμα. Ιδιαί­τε­ρα όταν αυτή η μισή αλή­θεια αφο­ρά ένα από τα πλέ­ον ειδε­χθή ναζι­στι­κά εγκλή­μα­τα της κατο­χής. Τέτοιου είδους «μισή αλή­θεια» εμπε­ριεί­χε ο- κατά τα λοι­πά αξιο­πρε­πής- λόγος του προ­έ­δρου της Δημο­κρα­τί­ας Π.Παυλόπουλου κατά τη διάρ­κεια των σημε­ρι­νών εκδη­λώ­σε­ων μνή­μης για τη ναζι­στι­κή σφα­γή στο Κομ­μέ­νο Άρτας. Ανα­φε­ρό­με­νος στους πρω­τα­γω­νι­στές της θηριω­δί­ας, αξιω­μα­τι­κούς των Ναζί, ο ΠτΔ σημεί­ω­σε μετα­ξύ άλλων τα εξής: 

«Η Θεία Δίκη εξέδωσε την δική της ετυμηγορία για τους κύριους δράστες: Ο ταγματάρχης Φάλνερ εκτελέσθηκε, λίγο μετά, στην Σερβία από παρτιζάνους του Τίτο. Και ο Μέραρχος Λάντς δικάσθηκε, κατά την Δίκη της Νυρεμβέργης, σε δώδεκα χρόνια κάθειρξη».

Παρα­βλέ­που­με το θεο­λο­γι­κό στοι­χείο της ανα­φο­ράς σε… «θεία δίκη» και πάμε κατευ­θεί­αν στην ουσία του θέμα­τος. Ο κύριος ΠτΔ αρκέ­στη­κε στο να πει ότι ο τότε Μέραρ­χος Χού­μπερτ Λαντς- γνω­στός και για άλλα φρι­χτά εγκλή­μα­τα (π.χ. Κεφα­λο­νια το 1943)- δικά­στη­κε στη Δίκη της Νυρεμ­βέρ­γης και κατα­δι­κά­στη­κε σε δώδε­κα χρό­νια κάθειρ­ξη. Αυτό, σύμ­φω­να με τον ΠτΔ, απο­τε­λεί «θεία δίκη» και τιμω­ρία για τον εγκλη­μα­τία Ναζί Λαντς. Βέβαια, αυτό που παρέ­λει­ψε να πει ο κ.Παυλόπουλος είναι ότι ο Λαντς έμει­νε στη φυλα­κή μόνο 3 χρό­νια (!!!), καθώς απο­φυ­λα­κί­στη­κε το Φλε­βά­ρη του 1951. Πρό­κει­ται για μια απ’ τις μικρό­τε­ρες ποι­νές που επι­βλή­θη­καν σε αξιω­μα­τι­κό του χιτλε­ρι­κού στρατού.

Η ταχύ­τα­τη απο­φυ­λά­κι­ση του Χού­μπερτ Λαντς, ωστό­σο, δεν είναι η μονα­δι­κή ενδια­φέ­ρου­σα πτυ­χή της ιστο­ρί­ας του. Αργό­τε­ρα, ο πρώ­ην αξιω­μα­τι­κός του ναζι­στι­κού στρα­τού εντά­χθη­κε στο φιλε­λεύ­θε­ρο, «κεντρώο» κόμ­μα FDP (Ελεύ­θε­ρο Δημο­κρα­τι­κό Κόμ­μα), του οποί­ου διε­τέ­λε­σε για σει­ρά ετών σύμ­βου­λος σε θέμα­τα ασφά­λειας και άμυ­νας. Η «απορ­ρό­φη­ση» του εγκλη­μα­τία Ναζί Λαντς από ένα κόμ­μα της αστι­κής τάξης δεν πρέ­πει να προ­κα­λεί έκπλη­ξη: ουκ ολί­γοι Ναζί στε­λέ­χω­σαν τον κρα­τι­κό μηχα­νι­σμό της Δυτι­κής Γερ­μα­νί­ας και των ΝΑΤΟϊ­κών δυνά­με­ων μετά τη λήξη του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέμου. 

Ο Λαντς, λοι­πόν, όχι μόνο δεν τιμω­ρή­θη­κε ουσια­στι­κά για τα εγκλή­μα­τα του, αλλά εντά­χθη­κε και υπη­ρέ­τη­σε στο μετα­πο­λε­μι­κό αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα της Δυτι­κής Γερ­μα­νί­ας και πέθα­νε το 1982 σε ηλι­κία 86 ετών. 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο