Δείτε σε απευθείας μετάδοση την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα στην 20ή Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων.
Η εργατική τάξη θα ανταποκριθεί στον ιστορικό της ρόλο
«Όσο κι αν οι σειρήνες της αντίδρασης και του οπορτουνισμού “τραγουδάνε” το “τέλος” της ιστορίας, το “τέλος” της εργατικής τάξης και του κινήματος της, η ζωή τους διαψεύδει. Η εργατική τάξη θα ανταποκριθεί αργά ή γρήγορα, στον ιστορικό της ρόλο, στην ιστορική της αποστολή. Στην οριστική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής κοινωνίας. Κι αυτό γιατί έχει τη δύναμη, που σχετίζεται με τη συγκεντρωμένη βιομηχανοποιημένη παραγωγή. Από αυτό απορρέουν αρετές, όπως η συλλογικότητα, η συνειδητή πειθαρχία, η απαράμιλλη αντοχή στις δυσκολίες, δοκιμασμένες σε μεγάλους ταξικούς αγώνες», υπογράμμισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην ομιλία του στην 20η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, οι εργασίες της οποίας ξεκίνησαν σήμερα στον Περισσό.
«Η εργατική τάξη κατακτά αυτήν τη θέση όχι αυθόρμητα, αλλά με την επαναστατική θεωρία και δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος, της συνειδητής και οργανωμένης δηλαδή πρωτοπορίας της», πρόσθεσε. Καλωσορίζοντας τους 91 αντιπροσώπους από 73 χώρες, ο Δ. Κουτσούμπας, εξέφρασε την υπερηφάνεια του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 100 χρόνων δράσης, την αντοχή του «σε όλες τις στροφές της ταξικής πάλης» και για το γεγονός ότι «στάθηκε όρθιο στο μεγάλο ιστορικό πισωγύρισμα της αντεπανάστασης του 1991, μέχρι σήμερα».
Αναφέρθηκε στην πορεία ανασυγκρότησης του ΚΚΕ, καθώς και στην προσπάθεια που ξεκίνησε το 1996 και αποτυπώθηκε συλλογικά στο 18ο Συνέδριο του για τις συνολικές αιτίες της ανατροπής της πορείας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ο αιώνα. Ο Δ. Κουτσούμπας υπογράμμισε ότι κριτήριο αξιολόγησης της αξίας των εργατικών αγώνων «για άμεσες διεκδικήσεις και το ρόλο του Κόμματος σε αυτούς» αποτελεί το πόσο αυτοί βοηθούν στην πρόοδο της πολιτικής συνείδησης της εργατικής τάξης.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, τόνισε, ότι «το ΚΚΕ παλεύει για πάρει η ταξική πάλη, την κατεύθυνση ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος και σε αυτήν την κατεύθυνση επιδιώκει να συνδέεται ο αγώνας όλων των τμημάτων της εργατικής τάξης αλλά και των λαϊκών μεσαίων στρωμάτων, για τη βελτίωση των όρων εργασίας και ζωής τους».
Αναφέρθηκε στη φάση «σχετικής υποχώρησης, δυσαρέσκειας, αλλά και σχετικής ακινησίας», στην οποία βρίσκεται το εργατικό κίνημα και οι σύμμαχοί του στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, σημειώνοντας ότι «η τάση απομαζικοποίησης και αλλοίωσης του ταξικού προσανατολισμού», είχε διαμορφωθεί πολλά χρόνια πριν την καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, κυρίως λόγω της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης.
«Ο ευρωκομουνισμός αποτέλεσε βασικό αγωγό, μέσα από τον οποίο, ο δυτικοευρωπαϊκός καπιταλισμός με δεξί χέρι τη σοσιαλδημοκρατία, κατάφερε σοβαρά κτυπήματα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα με αποτέλεσμα την σταδιακή υποχώρηση του, ακόμα και τον εκφυλισμό του», πρόσθεσε. Είπε ότι στην Ελλάδα «ένα σημαντικό μέρος εργατών και εργατριών, λαϊκών μαζών “κουράστηκαν” ή απογοητεύτηκαν, γιατί οι συνδικαλιστικοί αγώνες δεν έφεραν άμεσα αποτελέσματα», ένα άλλο μέρος εργαζομένων κρατά στάση αναμονής «περιμένοντας, μάταια βέβαια, ότι κάπου θα μπει ένα τέλος στα βάρβαρα μέτρα, ελπίζοντας ότι από τα πάνω μπορεί κάποια αλλαγή να γίνει”, ενώ “κυριαρχεί η στάση των μειωμένων απαιτήσεων».
Δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι «αυτά τα δεσμά “πλέκονται” γύρω από τον εργάτη, τον υπάλληλο, τον φτωχό αυτοαπασχολούμενο και αγρότη, από τα πρώτα βήματα της ζωής του, και βεβαίως ενισχύονται αποφασιστικά στο χώρο δουλειάς, ενώ έχει προετοιμασθεί η συνείδηση να θεωρεί τον καπιταλιστή ως αυτόν που δίνει δουλειά, διανέμει τα εισοδήματα».
