Από την Τασκένδη ως το Παρίσι κι απ’ το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και τον Λυκαβηττό ως τη Μόσχα και το θέατρο Βαχτάνγκοφ, η ζωή του σκηνοθέτη, θεατρικού συγγραφέα, μεταφραστή και δασκάλου ηθοποιών Γιώργου Σεβαστίκογλου αποτελεί αναμφίβολα ένα οδοιπορικό στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Η Κωνσταντίνα Ζηροπούλου στο βιβλίο της με τίτλο Γιώργος Σεβαστίκογλου: Αγωνιστής του θεάτρου και της ζωής που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ ανασυνθέτει τη θεατρική διαδρομή του Γιώργου Σεβαστίκογλου, συνδέοντάς τη με την Ιστορία και τον απόηχό της, φωτίζοντας παράλληλα τη ζωή του, που υπαγορεύτηκε από μια βαθιά και ακέραιη πίστη σε ιδανικά και αξίες.
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2016, στις 6:30 το απόγευμα, στο Θέατρο Τέχνης (Φρυνίχου 14, στην Πλάκα), απ’ όπου ξεκίνησε ο Σεβαστίκογλου στο πλευρό του Καρόλου Κουν. Θα μιλήσουν η θεατρολόγος Έφη Βαφειάδη, ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος και η ηθοποιός Μάγια Λυμπεροπούλου, ενώ αποσπάσματα θα διαβάσουν οι ηθοποιοί Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Μιχάλης Μητρούσης. Σύντομο χαιρετισμό θα απευθύνει η συγγραφέας και σύζυγος του Γιώργου Σεβαστίκογλου Άλκη Ζέη.
«Ο Γιώργος, όπου κι αν βρέθηκε να κάνει θέατρο, το έκανε όπως έλεγε πως του έμαθε ο Κουν. Με την πίστη στη μεγάλη αποστολή του θεάτρου, την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία του αγώνα για ελεύθερη δημιουργία» λέει χαρακτηριστικά η Άλκη Ζέη.
Αφετηρία για τη συγγραφή του βιβλίου αυτού υπήρξε η διδακτορική διατριβή της Κωνσταντίνας Ζηροπούλου στο τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ, με θέμα την καλλιτεχνική διαδρομή του Γιώργου Σεβαστίκογλου στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ίχνη, φωνές και τεκμήριο της γεμάτης περιπέτειες διαδρομής του διαπιστώνονται στο κατακερματισμένο λογοτεχνικό του έργο, που περικλείει όμως τη δύναμη ιστορικών γεγονότων. Ενδεικτικοί σταθμοί: προσφυγιά από την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα∙ συμμετοχή στην Αντίσταση από τις γραμμές του ΕΑΜ και συμμετοχή στον εμφύλιο∙ διαφυγή στη Σοβιετική Ένωση μετά το τέλος του Εμφυλίου∙ επαναπατρισμός, απριλιανή δικτατορία, αυτοεξορία στη Γαλλία και πάλι πίσω στην περιπέτεια του επαναπατρισμού.
Η συγγραφέας αξιοποιεί πλούσιο δημοσιευμένο και αδημοσίευτο αρχειακό υλικό, πολλά φωτογραφικά ντοκουμέντα, ενώ καταγράφει πληροφορίες για αδιερεύνητες μέχρι σήμερα πτυχές του ελληνικού μεταπολεμικού θεάτρου. Επίσης, στο βιβλίο αποτυπώνονται αφηγήσεις συνοδοιπόρων, συνεργατών και φίλων του, πλούσιες σε βιωματικό και ανεκδοτολογικό υλικό αλλά και συναισθηματικά γοητευτικές, που ταξιδεύουν τον αναγνώστη στην ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης εποχής. Ιδιαίτερα πολύτιμες υπήρξαν οι μαρτυρίες της Άλκης Ζέη, που διατρέχουν όλα τα κεφάλαια του βιβλίου καθώς και οι προσωπικές τους επιστολές που φωτίζουν τα γεγονότα από μια άλλη πιο εσωτερική σκοπιά.
