Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βασίλης Κανιάρης: Στη θάλασσα;

ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ;

Στη θάλασσα;
δεν πάω πια για μπάνιο
δεν θέλω πια να βλέπω τους νεκρούς
που φτάνουνε στην άκρη της πνιγμένοι.
Το κλάμα τους, εσύ, δεν το ακούς ;

Η θάλασσα;
δεν είναι για παιχνίδια
να χαίρονται στην άμμο τα παιδιά
η θάλασσα; δεν είναι πια η ίδια
κακούργα  είναι, του κόσμου μητριά.

Επήγα, μία μέρα, τελευταία
|και μ΄ άγγιξε στην πλάτη ένας νεκρός
με ξύπνησε, μου είπε  «Καλημέρα,
τελείωσε ο καπιταλισμός»

Στη θάλασσα;
μην πάτε, πια δεν είναι
χαρά που ήταν κάποτε για μας
στ΄ αντάρτικα λημέρια ανεβείτε
ζυγώνει ο καιρός της Λευτεριάς.

Σεπτέμβριος 2015