Γράφει ο Μάκης Μακρής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Αττικής
Η μαζική συμμετοχή του λαού της Αττικής στο μεγάλο συλλαλητήριο του ΚΚΕ στο Σύνταγμα θα σηματοδοτήσει ένα σημαντικό βήμα στην κλιμάκωση της εργατικής – λαϊκής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν.
Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι οπαδοί και οι φίλοι του Κόμματος στην Αττική αξιοποιούν κάθε δυνατότητα για να φτάσει το κάλεσμα του συλλαλητηρίου όσο πιο πλατιά γίνεται στους χώρους δουλειάς, Εκπαίδευσης, στις γειτονιές.
Με εκατοντάδες συσκέψεις, εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, εξορμήσεις, περιοδείες, με τον «Ριζοσπάστη» και την Απόφαση της ΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία στο χέρι, με αφίσες και πανό, οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ έχουν σημάνει συναγερμό για τις επικίνδυνες εξελίξεις, τις επιπτώσεις τους στους λαούς, όπως και στον ελληνικό.
Απευθύνουν μαζικό κάλεσμα στους εργαζόμενους, στο λαό, στη νεολαία να απορρίψουν τα διλήμματα με ποιανού ληστή το μέρος να ταχθούν, για να δυναμώσει η πάλη καταδίκης του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Θέτουν στο επίκεντρο της συζήτησης και της οργάνωσης του αγώνα το πραγματικό δίλημμα που είναι με τους ιμπεριαλιστές ή με τους λαούς, απαντώντας κατηγορηματικά με τους λαούς, με την πλευρά της κοινωνικής προόδου, τη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Πρωτοστατούν στο δυνάμωμα της λαϊκής κινητοποίησης για να δυναμώσει η γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη στους λαούς της Ουκρανίας, της Ρωσίας, σε όλους τους λαούς που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, στους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, θύματα των πολέμων, της εκμετάλλευσης, της φτώχειας.
Οργανώνουν τη διεκδίκηση μέσα στο εργατικό – λαϊκό κίνημα για να προστατευτούν τα λαϊκά νοικοκυριά από την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, για να καταργηθούν οι φόροι στα καύσιμα και τα είδη λαϊκής κατανάλωσης, για αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή ΣΣΕ.
Αναλαμβάνουν μεγάλη ευθύνη για την επιτυχία της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 6 Απρίλη, κόντρα στην εργοδοσία, στο κράτος, στην κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, στις δυνάμεις τους μέσα στο κίνημα που επιχειρούν να κηρύξουν σιωπητήριο, στο όνομα της επίπλαστης «εθνικής ενότητας», απέναντι στον κίνδυνο του πολέμου και των συνεπειών του.
Αποκαλύπτουν τη βρώμικη προπαγάνδα και τα προσχήματα της κυβέρνησης, που παρουσιάζει την εμπλοκή της χώρας στα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην αντιπαράθεσή τους με τη Ρωσία ως μονόδρομο συμβατό με το λεγόμενο Διεθνές Δίκαιο – λάστιχο του μακελέματος των λαών και ασπίδα προστασίας. Στην πραγματικότητα, η ενεργή συμμετοχή στους δολοφονικούς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες αυξάνει τους κινδύνους, την οποία ήδη πληρώνει ο λαός ποικιλοτρόπως.
Ξεμπροστιάζουν όσους όψιμα σπεύδουν να φορέσουν τη μάσκα του «φιλειρηνιστή», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η σοσιαλδημοκρατία, που υπηρετούν σταθερά την πολιτική στήριξης των ΝΑΤΟικών σχεδίων ως κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Τα «έργα και οι ημέρες τους» γνωστές, στη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο πολέμου, με τις τζίφρες Τσίπρα και «διαβολικά καλού» Τραμπ, την αναβάθμιση των βάσεων του θανάτου και την προσθήκη νέων, όπως του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, και άλλα πολλά. Κατά το «ολίγον έγκυος» αναμασούν τα περί λιγότερης εμπλοκής στον ευρωΝΑΤΟικό πολεμικό σχεδιασμό, ανάλογα βέβαια και με τα …ανταλλάγματα. Η αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία άλλωστε έχει πείρα σε αυτά. Επιχειρεί να κάνει το μαύρο άσπρο, λέγοντας ότι είναι και με την ειρήνη και με το ΝΑΤΟ, όπως τα αλήστου μνήμης στελέχη του ΠΑΣΟΚ (με αρκετούς να έχουν βρει τώρα στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ) για τον πόλεμο στο Ιράκ που το πρωί αποφάσιζαν στα υπουργικά συμβούλια την εμπλοκή της χώρας και το απόγευμα συμμετείχαν σε αντιπολεμικά συλλαλητήρια…
Το ΚΚΕ εκπληρώνει το ταξικό, διεθνιστικό και ταυτόχρονα πατριωτικό του καθήκον
Ολα αυτά γίνονται εκεί που χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης, του λαού, της νεολαίας. Μέσα στους χώρους δουλειάς, κόντρα στην εργοδοσία και τους μηχανισμούς της που με αφορμή τον πόλεμο εντείνει την τρομοκρατία λέγοντας ότι «δεν είναι ώρα για διεκδικήσεις» και «τα κεφάλια μέσα». Μέσα στα αμφιθέατρα και στα σχολεία, κόντρα στον αντικομμουνισμό που διδάσκεται από καθέδρας, στη διαστρέβλωση και παραποίηση (μέχρι γελοιότητας) των θέσεων του ΚΚΕ. Μέσα στις λαϊκές γειτονιές, σε αντιπαράθεση με όσους επιχειρούν να σπείρουν το εθνικιστικό μίσος, απομονώνοντας τη δράση εθνικιστικών και φασιστικών ομάδων. Γι’ αυτό και τα αστικά επιτελεία λυσσάνε και ξερνούν χολή καθημερινά, επειδή το ΚΚΕ χαλάει τη σούπα της «εθνικής ομοψυχίας».
Με την καθημερινή συζήτηση, διαφώτιση και την ακούραστη συμβολή στην οργάνωση της εργατικής – λαϊκής πάλης, σε συνδυασμό με τις πολύ σημαντικές διεθνείς πρωτοβουλίες για τον συντονισμό Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, το ΚΚΕ εκπληρώνει το ταξικό, διεθνιστικό και ταυτόχρονα πατριωτικό του καθήκον. Και αυτό εκπληρώνεται πρώτα και κύρια με τη στάση και δράση του κάθε κόμματος μέσα στην ίδια του τη χώρα, σε ευθεία αντιπαράθεση με την αστική τάξη, το κράτος της, το πολιτικό της προσωπικό και τις διεθνείς συμμαχίες της.
Αυτή η στάση και δράση αποτελεί μεγάλη συμβολή στον αγώνα για να συντονιστεί η πάλη των λαών, ώστε αυτοί να δώσουν τη διέξοδο από τον πόλεμο, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό τους αντίπαλο. Οργανώνοντας τον αγώνα τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες που τον γεννούν, στις αστικές τάξεις που τον διευθύνουν και τις κυβερνήσεις τους, στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που τους σέρνουν στον πόλεμο ή επιβάλλουν μια δήθεν «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, προετοιμάζοντας τις επόμενες ανθρωποσφαγές.
Δείχνει τον δρόμο στα εύλογα ερωτήματα του λαϊκού κόσμου για το τι μπορεί και πρέπει να γίνει. Που ανησυχεί για την πορεία των εξελίξεων στα πολεμικά μέτωπα και ταυτόχρονα στενάζει από την αντιλαϊκή πολιτική, την ένταση της εκμετάλλευσης, την ακρίβεια και το εισόδημα που εξανεμίζεται πριν μεσιάσει ο μήνας.
Οι προγραμματικές κατευθύνσεις, οι συλλογικές επεξεργασίες οδηγός για πρωτοπόρα δράση
Η πρωτοπόρα αυτή στάση του ΚΚΕ δεν προέκυψε από το πουθενά, ούτε τη στιγμή που ξέσπασε ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία.
Το Κόμμα μας, βασισμένο στη μαρξιστική – λενινιστική θεωρία, στην ανάλυση για τη σύγχρονη εποχή του καπιταλισμού, τον ιμπεριαλισμό, στη μεθοδολογία εξέτασης των εξελίξεων στη βάση της σχέσης της οικονομίας με την πολιτική, στη συλλογική εξέταση της πείρας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, της Ιστορίας του διεθνούς και ελληνικού επαναστατικού κινήματος, μπόρεσε και προέβλεψε την τάση των εξελίξεων, καθόρισε τη στάση του απέναντι σε αυτές, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη την εξέλιξη των ίδιων των γεγονότων.
Οι προγραμματικές κατευθύνσεις του Κόμματος για τη στάση των κομμουνιστών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η περαιτέρω εξειδίκευσή τους στα Συνέδρια 20όκαι 21ο είναι αυτές που αποτελούν οδηγό για πρωτοπόρα δράση, που έχουν διαμορφώσει την υποδομή για να πρωτοστατούν οι κομμουνιστές στη διαφώτιση και την οργάνωση της πάλης. Η σταθερή διαχρονική εναντίωση του ΚΚΕ στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες είναι αυτή που επιτρέπει σήμερα περισσότερα αυτιά να είναι ανοιχτά στις εκτιμήσεις, αναλύσεις και θέσεις του ΚΚΕ.
Με βάση αυτές τις θέσεις αρχής το ΚΚΕ αποκάλυψε από την πρώτη στιγμή τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου, πήρε ξεκάθαρη θέση εναντίωσης σε αυτόν και όχι «ίσες αποστάσεις», όπως διάφοροι πονηρά επαναλαμβάνουν για να σύρουν τον λαό στην επιλογή του ενός ή του άλλου ληστή.
Εξέφρασε την αλληλεγγύη του στον λαό της Ουκρανίας που μετατρέπεται σε σάκο του μποξ από τους ανταγωνισμούς που εξελίσσονται στη χώρα του. Εδωσε από την πρώτη στιγμή το μήνυμα με τη μεγάλη κινητοποίηση στη ρωσική και αμερικάνικη πρεσβεία, την επόμενη αμέσως μέρα της τυπικής έναρξης του πολέμου από την απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, που άναψε το φιτίλι που ξετυλιγόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια από την προώθηση των ανταγωνιστικών σχεδίων ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ απ’ τη μια και Ρωσίας από την άλλη.
Είναι αυτές οι εκτιμήσεις και συλλογικές επεξεργασίες που επιβεβαιώνονται από την ίδια τη ζωή και συμβάλλουν στην αυτοπεποίθηση των κομμουνιστών και κομμουνιστριών να δίνουν τη μάχη, από θέση υπεροχής, παρά τον αρνητικό συσχετισμό στη χώρα μας και διεθνώς.
Στη βαθιά αφομοίωσή τους, που αποτελεί ένα διαρκές καθήκον, αξιοποιώντας τα αναντικατάστατα όπλα που έχουμε, τον «Ριζοσπάστη», την ΚΟΜΕΠ, τις εκδόσεις μας, βασίζεται η δυνατότητα σχεδιασμένης δράσης και ανάληψης πρωτοβουλίας από κάθε κομμουνιστή και κομμουνίστρια, που μπορεί να ανθίσει ακόμα περισσότερο αξιοποιώντας και γενικεύοντας εκατοντάδες θαυμάσια παραδείγματα τέτοιας δράσης σήμερα, αξιοποιώντας τη συσσωρευμένη πείρα του Κόμματος διαχρονικά, επιβεβαιώνοντας καθημερινά τον πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ.
Το τι είναι ρεαλιστικό θα το κρίνει η λαϊκή πάλη
Αφετηριακή θέση και οδηγό μας αποτελεί η μεγάλη αλήθεια ότι η ταξική πάλη δεν σταματάει, όποιες και αν είναι οι συνθήκες. Αντίθετα, οξύνεται όσο οι αγιάτρευτες αντιφάσεις και αντιθέσεις του σάπιου καπιταλισμού μεγαλώνουν και φέρνουν νέα δεινά και συμφορές για τους λαούς.
Η τροπή που θα πάρουν οι εξελίξεις θα εξαρτηθεί και από την ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική προσπάθεια των κομμουνιστών, μέσα στη φωτιά της μάχης, ώστε ευρύτερα τμήματα εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων να ακολουθήσουν τον δρόμο της αυτοτελούς, ανεξάρτητης γραμμής πάλης, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια, να συστρατευτούν με το ΚΚΕ για την ανατροπή της βαρβαρότητας.
Αυτός είναι ο δρόμος για να βγουν νικητές οι λαοί. Οσο δύσκολος και αν φαντάζει, είναι ο μοναδικός που αξίζει να βαδίσουμε. Όλοι οι υπόλοιποι, που αναζητούν «σωτήρες» έξω από τη λαϊκή παρέμβαση και δράση, έχουν αποδειχτεί αδιέξοδοι. Το τι είναι ρεαλιστικό και τι όχι θα το κρίνει η ίδια η λαϊκή πάλη, η αποφασιστικότητα των εργαζομένων να παλέψουν για να ξεμπερδέψουν μια και καλή με το σύστημα που γεννά μόνο φτώχεια, εκμετάλλευση και πολέμους.
Το μεγάλο συλλαλητήριο του ΚΚΕ θα αποτελέσει έναν σημαντικό σταθμό – παρέμβαση στις εξελίξεις, για να βάλουν ο εργαζόμενος λαός και τα παιδιά του τη σφραγίδα τους σε αυτές.
Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία του, συνεχίζουμε την Τετάρτη τη μεγάλη εξόρμηση με τον «Ριζοσπάστη» για να φτάσει το μήνυμά του παντού.
Με τη μαζική συμμετοχή την Τρίτη στο Σύνταγμα θα ακουστεί δυνατά η φωνή των λαών, σπάζοντας την προπαγάνδα του στρατοπέδου των ληστών.
