Κούβα: Το φονικό εμπάργκο των ΗΠΑ μέσα από την ιστορία της μικρής Pilar

Επιμέλεια Πάνος Αλεπλιώτης //

Ο αποκλεισμός βλάπτει την Κούβα κατά λίγο περισσότερο από 15 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα και καταστρέφει την υγεία και την ζωή των Κουβανών.

Τι κρύβεται πίσω από ένα αριθμό; Πόση ζημιά, πόσα κατεστραμμένα όνειρα, πόση αντίσταση; Τι σημαίνει αυτό για την Pilar;

Η Pilar, βρισκόταν σε αναπηρικό καροτσάκι από την ηλικία των τριών ετών και πάσχει από επιληπτικές κρίσεις σχεδόν από τότε που γεννήθηκε. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν ανάλυση αίματος για να δουν τι έχει λόγω του αποκλεισμού που εμποδίζει τα νοσοκομεία της Κούβας από το να έχουν το σωστό εξοπλισμό.

Ούτε θα μπορούσε να εξεταστεί μοριακά στην Κούβα, η οποία στερείται του απαραίτητου «γενετικού διαδοχέα».

Οι ενδείξεις όμως παρέπεμπαν στο σύνδρομο De Vivo μια σπάνια ασθένεια που την έχουν μόνο 500 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Προκαλείται από ανεπάρκεια της πρωτεΐνης GLUT1.

Η πρωτεΐνη επιτρέπει στην κανονική κατάσταση της ζάχαρης να περάσει στο κεντρικό νευρικό σύστημα και να φέρει ενέργεια στον εγκέφαλο.

Για να βρεθεί η αιτία της καθυστερημένης νευροανάπτυξης της Pilar, οι γονείς της επικοινώνησαν με τη Δρα Beatriz Marcheco, διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Γενετικής και ειδικό στον τομέα, η μόνη που θα μπορούσε να διαγνώσει την ασθένεια.

-Είδα την γιατρό να κλαίει και τα δάκρυά της έπεφταν στο σημειωματάριο. Κατάλαβα πως αυτή η γυναίκα θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να γίνει η ανάλυση της γενετικής σύνθεσης της κόρης μου, διηγείται η μητέρα της Pilar.

Το 2015, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κούβα επανέλαβαν διπλωματικές σχέσεις και οι αντίστοιχες πρεσβείες άνοιξαν για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 60 χρόνια. Κάποια μέτρα χαλάρωσαν.

Οι γιατροί της Κούβας έδρασαν αμέσως ακόμη και αν αφορούσε ένα και μόνο κορίτσι της Κούβας.

Την ίδια χρονιά, ένα δείγμα αίματος από την Αβάνα στάλθηκε στο Τελ Αβίβ, αναλύθηκε και επιβεβαιώθηκε η ανεπάρκεια της πρωτεΐνης GLUT1 στην 12χρονη τότε Pilar.

Για να καθορίσουν την πολύ ειδική θεραπεία, οι Κουβανοί γιατροί είχαν ακόμη και με e–mail επαφή με τον βορειοαμερικανό ειδικό που ανακάλυψε την ασθένεια.

Ωστόσο, λόγω του αποκλεισμού, η Κούβα δεν είναι σε θέση να αγοράσει οποιοδήποτε εξοπλισμό ή υλικά που περιέχουν 10% ή περισσότερο της προέλευσης τους από τις ΗΠΑ, γιαυτό και η γενετική μελέτη καθυστέρησε.

Τέλος, πραγματοποιήθηκε σε ένα εργαστήριο στην άλλη άκρη του κόσμου.

Αυτός που μένει σιωπηλός, συμμετέχει στο έγκλημα.

Για τη διατροφή της, η Pilar χρειάζεται 13 φάρμακα την ημέρα σε συνολικά 27 δισκία. Σε ένα χρόνο, παίρνει 9.855 μονάδες διαφόρων φαρμάκων.

Κάθε μέρα, από τον Απρίλιο του 2019 έως τον Μάρτιο του 2020, επί 365 ημέρες, ο Οργανισμός φαρμάκων της Κούβας Medicuba έπαιρνε την ίδια απάντηση από τη συντριπτική πλειοψηφία των 50 προμηθευτών φαρμάκων της Βόρειας Αμερικής με τα οποία επικοινώνησε για να αγοράσει διαφορετικά φάρμακα:

Καμία απάντηση. Αυτός που μένει σιωπηλός, συμμετέχει στο έγκλημα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που πουλά αυτά τα προϊόντα. Αλλά ο αποκλεισμός έχει αντίκτυπο και σε άλλες χώρες.

Στις 3 Δεκεμβρίου 2019, η πολυεθνική Nutricia, με έδρα την Ολλανδία αρνήθηκε να προμηθεύσει συμπληρώματα διατροφής και τρόφιμα για ιατρική χρήση σε δίαιτες για τη θεραπεία ασθενειών και διαταραχών στη Medicuba.

Η εταιρεία αναφέρθηκε στο άρθρο ΙΙΙ των νόμων Helms–Burton των Ηνωμένων Πολιτειών. Helms–Burton είναι ο νόμος που ο Πρόεδρος Κλίντον εισήγαγε το 1996.

Τότε οι γονείς της Ρilar δεν είχαν ακόμη συναντηθεί.

Το άρθρο ΙΙΙ ενεργοποιήθηκε πριν από δύο χρόνια όταν η Πιλάρ μόλις έκλεισε τα 15 χόρευε στα γενέθλια της με το ροζ της φόρεμα περιτριγυρισμένη από κεριά και λουλούδια.

Το εμπάργκο είναι ένα διαρκές έγκλημα που όμως προκαλεί και μια απίστευτη αντίσταση του Κουβανέζικου λαού.

Δεν θα αναφερθούμε, στο παρόν άρθρο, στις άλλες σημαντικές ελλείψεις που δημιουργεί το εμπάργκο ιδιαίτερα σε περίοδο πανδημίας σε απαραίτητα φάρμακα και εξοπλισμούς αλλά και στο μπλοκάρισμα των δωρεών και εισφορών από τους φίλους της Κούβας. Ούτε στο αντίκτυπο του εμπάργκο στον τομέα του αθλητισμού, του πολιτισμού και της καθημερινότητας του Κουβανέζικου λαού.

Ας αφήσουμε τους πρωταγωνιστές να μιλήσουν:

-Θα ήταν εγωιστικό να πούμε ότι καταφέραμε να νικήσουμε κάτι. Η Pilar είναι αυτή που ξεπέρασε το σκληρό χτύπημα της ασθένειας. Πάντα πρέπει να προσπαθείς να είσαι ευχαριστημένος με αυτό που κάνεις. Δεν μπορείς να ζεις και να παραπονιέσαι για τις δυσκολίες που σου έχει δώσει η ζωή. Δεν είμαστε αποκλεισμένοι γονείς.

Αλλά ζούμε σε μια αποκλεισμένη χώρα, δηλώνει ο πατέρας του μοναδικού ανθρώπου στην Κούβα που πάσχει από το σύνδρομο.

-Η απάντησή μας στις δυσκολίες είναι ότι αγωνιζόμαστε για τη ζωή. Έχουμε αναπτύξει μια αντίσταση που είναι επική, μια αντίσταση που γίνεται θρύλος.

Αυτοί που αποκλείουν την Κούβα δεν μπορούν να το καταλάβουν, γιατί δεν το έχουν βιώσει ποτέ, λέει η Δρ Beatriz Marcheco η θεράπων γιατρός της Pilar, για τη μεγάλη δύναμη που προσπαθεί να συντρίψει τους Κουβανούς.

Η εικόνα της Pilar, του κοριτσιού της Κούβας που σηκώνεται από το αναπηρικό της καροτσάκι και χορεύει στα γενέθλιά της τα λέει όλα για τον αγώνα του Κουβανέζικου λαού για την ευτυχία των ανθρώπων.

Πηγή: Cuba support Group

Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί;