Το λάδι στο καντήλι τους
τελειώνει.
Φεύγουν κι αυτοί σαν τους παλιούς
κι αφήνουν σκόνη.
Κι εμείς; Εμείς κοιτάμε γύρω
σαν χαμένοι.
Και συνεχίζουμε όπως πριν
δυστυχισμένοι.
Αναμονή! Κάποιοι υπόσχονται
και πάλι…
Ποιος τη ζωή μας; Ποιος μπορεί
να μεταβάλει;
Κάτι καινούργιο με παλιό
ανακατεμένο.
Λίγο δεξιό, λίγο ζερβό,
μαγειρεμένο…
Νέα Ελπίδα διαλαλούν
ότι προβάλει.
Ξανά στη πλάτη μας θα παίξουν
πεντοζάλη.
Είμαστε, εύπιστοι, αφελείς
ή ‘’βολεμένοι’’.
Πάντα με πλάνη, δυστυχείς
και προδομένοι.
Καθένας μόνος καλαμιά
στην καταιγίδα.
Πρέπει να σπάσει του μυαλού
η αλυσίδα.
Πρέπει να βγούμε όλοι απέναντι
ενωμένοι.
Σαν μια γροθιά με μια φωνή
αποφασισμένοι.
Σ’ όλο τον κόσμο να σημάνει
εγερτήριο.
Να πάρει τέλος της ζωής μας
το μαρτύριο.
Μην καρτεράμε λύσεις
απ’ το παρασκήνιο.
Διεκδικούμε να βρεθούμε
στο προσκήνιο.
Μαζί εργάτης, επιστήμονας
κι αγρότης.
Κοινός ο στόχος να αλλάξει
η ανθρωπότης.
D.ARMODOROS
