[Auf die Nachricht von den Toryblutadern in Griechenland, 1944]
Eκεί όπου η βρωμιά είναι πιο μεγάλη,
εκεί ακούς τα πιο μεγάλα λόγια.
Μ’ αν πρέπει τη μύτη σου να φράξεις,
πώς θα φράξεις την ίδιαν ώρα και τ’ αυτιά σου;
Αν δεν είχαν βραχνιάσει τα κανόνια,
θα λέγανε: ρίχνουμε για να τηρήσουμε την τάξη.
Αν ο χασάπης πρόφταινε ν’ ανασάνει,
θα ‘λεγε: κέρδος κανένα εγώ δεν έχω.
Σαν οι συμπατριώτες μου ελληνιστές
διωχτήκανε απ’ τους ομηρικούς τους κάμπους
όπου αναζητούσαν λιόλαδο και κοπάδια,
οι ελευθερωτές γύρισαν απ’ τη μάχη
και βρήκανε καινούρια αφεντικά
να κυβερνάν τις πολιτείες τους.
Κι απ’ τα κανόνια ανάμεσα, προβάλανε οι εμπόροι.
(Το ποίημα πρέπει να γράφτηκε στις 22 Δεκέμβρη 1944 και να ολοκληρώθηκε η γραφή του τέλη Γενάρη 1945)
Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης
