Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Ναυαγός Μοναχός» το νέο τραγούδι του Μάκη Σεβίλογλου

Ο Μάκης Σεβίλογλου με τη δουλειά του και τις επιλογές του έχει δημιουργήσει ήδη έντονο και διακριτό αποτύπωμα στη σύγχρονη μουσική μας. Ακόμη και όταν νομίζουμε ότι τον «χάσαμε» αυτός δουλεύει και ετοιμάζει την επόμενη δουλειά του.

Μετά από μια σειρά επιτυχημένων εμφανίσεων στην Ολλανδία, επιστρέφει συνθετικά, με ένα λαϊκό τραγούδι, «Ναυαγός Μοναχός», τραγουδισμένο μοναδικά από τον Βασίλη Λέκκα, σε στίχους Αρη Αποστολόπουλου.

Οπως σημειώνεται, πρόκειται για «ένα αργό μερακλίδικο τσιφτετέλι με αιχμηρούς κι αλληγορικούς στίχους, γραμμένους την περίοδο της Covid-19, που πραγματεύεται όλη τη μοναξιά που ζήσαμε μες στη δυστοπική εκείνη περίοδο, αλλά και το σημερινό γίγνεσθαι του παραλόγου.

Ατμόσφαιρα που αποδίδεται με μοναδικό τρόπο και στο καταπληκτικό video που γυρίστηκε κάπου στη Θεσσαλία με έναν πρωταγωνιστή – έκπληξη.

Το τραγούδι σε παραγωγή της Kyklos Records, ολλανδικής εταιρείας ιδρυμένης από τον ίδιο τον συνθέτη και τον Ολλανδό συνεργάτη του Caspar Falke, φιλοδοξεί να αγαπηθεί από το φιλόμουσο ακροατήριο».

Συντελεστές: Δημήτρης Λάππας (άταστη κιθάρα – κιθάρες led – ρυθμικές κιθάρες – ηλεκτρικό μπάσο – programming), Παναγιώτης Στεργίου (τζουράς), Γιάννης Πούλιος (βιολιά – βιόλα), Νώντας Κυργιάκης (νταούλια, νταρμπούκες – ρεκ), Μάκης Σεβίλογλου, Στέφανος Σεβίλογλου, Πάνος Καραγιώργος (φωνητικά).

Σενάριο, σκηνοθεσία video: Δημήτρης Βαβλιάρας. Εμφανίζεται ο Κώστας Τζαναμπέτης.

Μουσικός με βαθιές ρίζες στην παράδοση

Ο μουσικός δημιουργός είναι σαν την δρυ η οποία όσο μεγαλώνει τόσο βαθύτερα βυθίζονται οι ρίζες στη γη, έτσι και οι δικές του ρίζες βυθίζονται στην παράδοση όσο ωριμάζει. Ο Μάκης Σεβίλολγου είναι μουσικός με ιδιαίτερο μουσικό ύφος και ρίζες βαθιά στην παράδοση μιας και την εφηβεία του Μάκη δρόσισαν οι πηγές της μακεδονικής και ευρύτερα βαλκανικής μουσικής παράδοσης. Τις ρίζες του πότισε η αγάπη του για τη μουσική. Το δημοτικό τραγούδι από τα παιδικά του χρόνια όργωσε την ψυχή του. Η μουσική παράδοση μπήκε μέσα του ερήμην του, «σαν την αρρώστια (…)» από τα παιδικά του χρόνια. Και ενώ, σαν άλλος Θωμάς την απαρνιέσαι την παραδοσιακή μουσική, «αυτή ξέρει καλά πως είσαι δικός της, σε έχει μαγέψει και αργά ή γρήγορα επιστρέφεις μύστης και κοινωνός!».

Εφηβος βρίσκεται στο Βελιγράδι για σπουδές, έχοντας μαζί του το μπουζούκι του και την εμπειρία του από τη συμμετοχή του σε νεανικά συγκροτήματα. Ευτυχής συγκυρία να υπάρχουν και άλλα παιδιά με μουσικά ενδιαφέροντα στην πολυάριθμη τότε ελληνική φοιτητική κοινότητα. Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να τα κονομήσουν και μετέφεραν το κακέκτυπο της «ελληνικής νύχτας». Κάποιοι ρομαντικοί, πίστευαν ότι η ερασιτεχνική δημιουργία χτίζει προσωπικότητες και η διασκέδαση όσο αναγκαία κι αν φαντάζει δεν είναι αρκετή. Η ψυχαγωγία είναι το ζητούμενο. Ανέπτυξαν πληθώρα δραστηριοτήτων. Έφτιαξαν και ένα συγκρότημα. Τρεις φορές τη βδομάδα, στο χώρο που τους παραχώρησαν οι τοπικές αρχές λειτουργούσε ελληνική βραδιά. Μέχρι τις σκάλες ο κόσμος. Ορθιοι. Μια κιθάρα, ένα μπουζούκι, ένα αρμόνιο, κάποια παιδιά με καλή φωνή για τραγούδι. Ένα από τα παιδιά ο Μάκης που μαζί με το μπουζούκι του είχε μαζί του και τα «κεράσματα» της παράδοσης από τους ανθρώπους και τους ήχους του τόπου του (μόνιμες οι παραδοσιακές παρενθέσεις του που ενθουσίαζαν τους φοιτητές, αξέχαστος ο «Σιαμαντάκας» και οι αυτοσχεδιασμοί του). Και όταν δεν έπαιζε στο στέκι, σε κάτι καραβάκια αραγμένα στο Δούναβη και τον Σάβα ποταμό άκουσε και γνώρισε από κοντά τον βαλκανικό ήχο, στον οποίο ήταν ήδη μυημένος από μικρός, λόγω της δυτικομακεδονικής του καταγωγής.

Από τότε πέρασαν χρόνια αρκετά. Ο αρχαιολόγος πλέον Μάκης είχε μια «διαστροφή». Συνέχισε να τραγουδά και να σκαρώνει τραγούδια. Σήμερα, ώριμος μουσικός πια «πλέει» με τους ήχους της παράδοσης στο έντεχνο τραγούδι. Με τις ίδιες αξίες της νιότης υπηρετεί με πάθος το λαϊκό τραγούδι από το δικό του μετερίζι, χωρίς εκπτώσεις, με έδρα την Κοζάνη… Ευτυχής συγκυρία η συνάντηση και συνεργασία με την Χάρις Αλεξίου το 2003. Εκτοτε είχε σημαντικές συνεργασίες (Δ. Μητροπάνο, Λ Καλημέρη, Μ. Λιδάκη κ.ά.) και ενδιαφέρουσες προσωπικές δουλειές («Γλυκό μεθύσι», «Αγκυρες»).

(Αναδημοσίευση αποσπάσματος από παλαιότερο κείμενο του Ηρακλή Κακαβάνη στο περιοδικό Music P@per)

 

https://ekdoseis-atexnos.gr/book/%cf%83%ce%b1%cf%81%ce%bb-%cf%80%ce%b9%ce%b5%cf%81-%ce%bc%cf%80%cf%89%ce%bd%cf%84%ce%bb%ce%b1%ce%af%cf%81-%cf%84-%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%bf%cf%81%ce%b5%cf%85%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/