Γράφει ο Σφυροδρέπανος //
Χτες, ο μεγάλος ηγέτης καθυστέρησε μιάμιση ώρα την εμφάνισή του επί σκηνής, στο κλειστό του τάε-κβο-ντο, περιμένοντας να γεμίσει από κόσμο, προτού βγει να πει παλιές και νέες επιτυχίες του, όπως κάνουν δηλαδή όλες οι μεγάλες ντίβες του πενταγράμμου. Ας δούμε μερικές από αυτές που σημάδεψαν τον πρώτο χρόνο της πρώτης φοράς αριστερά.
Άλλα θέλω κι άλλα κάνω πώς να σου το πω
Έλεγα περνούν τα χρόνια, θα συμμορφωθούν οι θεσμοί
Ο Σύριζα ψηφίζει με πόνο ψυχής τα μνημονιακά προαπαιτούμενα και τραγουδάει το νταλγκά του στον ελληνικό λαό, για την άτιμη κυρά-Μέρκελ και τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης.
Το ξέρω πώς δεν το διάλεξες
Αν έπρεπε την τύχη σου να ορίζεις
Μα ακόμα δεν κατάλαβα
Γιατί έπαψες Ανδρέα να θυμίζεις
Η κοινή γνώμη αποδέχεται το βασικό αφήγημα του Σύριζα ότι οι κακοί δανειστές δεν τον άφησαν να ορίσει τις τύχες αυτού του τόπου, αλλά εκφράζει το δικό του παράπονο, γιατί τον πίστεψε και πληγώθηκε.
Χωρίς αυταπάτες, αφού όλες τις έκαψες
Κι εγώ αλήθεια, τόσο τις ήθελα
(…)
Για αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
Στο λάθος δεν μπορώ να αντισταθώ
Παρόλα αυτά διατηρεί τις καμένες αυταπάτες του και συνεχίζει να ψηφίζει το ΠαΣοΚ της εποχής του, γιατί στο λάθος δεν μπορεί να αντισταθεί. Και δε φροντίζει καν να μην κάνει τα ίδια λάθη κάθε φορά.
Σε αναζητώ, σε αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα
Ωδή-μοιρολόι στο (μα πού το θυμήθηκες τώρα;) Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης
Δημήτρη μου, Δημήτρη μου
Μου το ‘κλεισες, μου το ‘κλεισες το σπίτι μου
-Μα δε με λένε Δημήτρη.
-Ούτε Αριστερά είστε, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.
Μες στου Μαγιού τις μυρωδιές τα όμορφα κεράσια
Για ιδείτε πώς χορεύουνε της Κρήτης τα κοράσια
Μια Πεντοζάλη, από αυτές που θα χόρευαν οι αγορές, καθώς θα τους κρατούσε ο Σύριζα το ρυθμό, με ζουρνάδες (με ζουρνά-ά-δες) και με νταούλια. Τάδε έφη ο Τσίπρας στη μεγαλόνησο, κι εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τον πιστέψουμε
Πάνω στην τρέλα μου, πάνω στην αλητεία μου
ήρθε το γράμμα για να κάνω τη θητεία μου
Στίχος για τα περίφημα στιγμιότυπα από το κομμάντο δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου με τα στρατιωτικά τζάκετ (για να θυμίζουν Φντέλ-Τσε και κάτι από επανάσταση).
Ο νέος, ο νέος, ο νέος είναι ωραίος
Μα πάντα ευτυχώς, ο παλιός είναι αλλιώς
Οι ιδεολογικές-πολιτικές διαφορές ΝΔ και Σύριζα (και λοιπών αγκωναριών του σύγχρονου διπολισμού) είναι τόσο μεγάλες που είναι ζήτημα αν υπερβαίνουν εκείνες μεταξύ Λιβιεράτου και Θάνου Καλλίρη.
Πούλα με λοιπόν στο ξαναλέω
Πούλα με για λίγα δανεικά
Ο νέος ύμνος του ΤΑΙΠΕΔ για το οικειοθελές ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Κάθε λιμάνι και καημός, κάθε καημός και δάκρυ
Ο Σύριζα ξεκίνησε το ξεπούλημα από τους αερολιμένες. Και μην ξεχνάτε: Κάθε ιδιωτικοποίηση της κυβέρνησης Σαμαρά θα παρθεί πίσω.
Ο εξηντάρης, ο εξηντάρης είναι ένας νέος της εποχής
Κι ο εβδομηντάρης μη σου πω. Επίκαιρη διασκευή εν όψει της ψήφισης του ασφαλιστικού.
Και η ελπίδα μας έχει χαθεί
μες στο παχνί, σαν τον Ντορή
Ξεπουληθήκατε στο Γιουσουρούμ της ΕΕ. Για ένα κουστούμ. Ναι αλλά δεν είχε γραβάτα. Αυτό πού το πας…
Ένας χρόνος μόνο σουξέ (σαξές στόρι το έλεγε η προηγούμενη κυβέρνηση). Κι οι επιτυχίες συνεχίζονται…
