Μέτρα για την «πάταξη της βίας στους ανήλικους» ανακοίνωσε προ ημερών η κυβέρνηση Ατάλ στη Γαλλία. Μεταξύ άλλων προβλέποντας «συμβόλαια» που οι γονείς θα υπογράφουν με τα σχολικά ιδρύματα σχετικά με τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στα παιδιά τους, συντόμευση διαδικασιών για να οδηγούνται ανήλικοι στο δικαστήριο κ.τ.λ. Τα μέτρα προκάλεσαν αντιδράσεις, κυρίως επειδή θα οξύνουν το πρόβλημα, μέσα σε κοινωνικές συνθήκες που ευνοούν την έκθεση (και) των ανηλίκων σε «παραβατική συμπεριφορά» (ανεργία, φτώχεια κ.λπ.). Συνδικάτα εκπαιδευτικών καταγγέλλουν ότι οι κυβερνητικές εξαγγελίες απειλούν να «στιγματίσουν τους νέους από χαμηλά κοινωνικά στρώματα και τις οικογένειές τους». Σημειώνουν ότι «ένας ανήλικος παραβάτης είναι πρώτα απ’ όλα ένας ανήλικος που χρειάζεται (ακόμα μεγαλύτερη) προστασία». Οι εξελίξεις αυτές στη Γαλλία δεν είναι καθόλου άσχετες με όσα εξήγγειλε τις προάλλες η ελληνική κυβέρνηση για την «αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού». Στον πυρήνα τους, τα μέτρα στην Ελλάδα αντιγράφουν την κατασταλτική λογική αυτών της Γαλλίας: Ενοχοποιούν τους γονείς για την «παραβατικότητα» των μαθητών και μετατρέπουν σε ατομική – οικογενειακή ευθύνη τη διαχείρισή της, με απειλές για ένταση της καταστολής, «για να μη ρίχνουν μολότοφ όταν φτάσουν στο πανεπιστήμιο», όπως είπε ο πρωθυπουργός. Στην Ελλάδα, στη Γαλλία και σε όλη την ΕΕ, η αστική τάξη, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της αξιοποιούν τα αδιέξοδα που η δική τους πολιτική ορθώνει στους νέους ως πρόσχημα και άλλοθι για ένταση της καταστολής, ενοχοποίηση, ποινικοποίηση και συκοφάντηση κάθε αντίδρασης στο σάπιο σύστημα. Αυτή είναι η ΕΕ και οι «αξίες» της…
