Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αντώνης Παπαδόπουλος, χαρακτηριστική “φιγούρα” του κλασσικού ελληνικού κινηματογράφου

Ο ηθοποιός Αντώνης Παπαδόπουλος έφυγε από τη ζωή στις 9 Οκτωβρίου 1983, σε ηλικία 51 ετών. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 4 Μαΐου του 1932 και μεγάλωσε στην περιοχή Βουλγάρικη Εκκλησιά (γνωστή σήμερα ως Βαρδάρης).

Παιδί ηθοποιών – παλιών «μπουλοξήδων» που περιόδευαν πολλά χρόνια στην επαρχία με τον οικογενειακό τους θίασο ( Άρμα Θέσπιδος) ξεκίνησε την καριέρα του από τον πατρικό του θίασο. Η μητέρα του δίδαξε στον μικρό Αντώνη και την αδελφή του (επίσης ηθοποιός αργότερα)  από μικρή ηλικία να κάνουν ακροβατικά και να εντυπωσιάζουν το κοινό…

Αν και η πρώτη του παρουσία στη σκηνή ήταν σε ηλικία 5 χρόνων, χρόνια αργότερα, όταν εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, άρχισε να δουλεύει ως κομπάρσος σε διάφορες ταινίες του ανερχόμενου τότε ελληνικού κινηματογράφου. Αρχικά, η συμμετοχή του περιοριζόταν σε μερικές μόνο λέξεις, σταδιακά όμως οι ατάκες του άρχισαν να πληθαίνουν, μέχρι που πήρε και τον πρώτο του ρόλο και κατάφερε και καταξιώθηκε τόσο στην επιθεώρησε όσο και στις ελληνικές κινηματογραφικές φαρσοκωμωδίες.