Πριν από 6 μήνες περίπου, με αφορμή τη συγκυριακή μείωση των τιμών του φυσικού αερίου, η κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία περιέγραφαν περίπου ως «περασμένα – ξεχασμένα» τις υψηλές τιμές του ρεύματος, μιλούσαν για προσωρινή «ανωμαλία» και μια «απαραίτητη θυσία» για να απεξαρτηθεί η χώρα από το ρωσικό αέριο και να αναβαθμίσει ταυτόχρονα τον ρόλο της στον ενεργειακό σχεδιασμό των ΗΠΑ. Σήμερα, τα στοιχεία δείχνουν ότι η «σταθεροποίηση» των τιμών του αερίου γίνεται σε επίπεδα δύο με τρεις φορές πάνω απ’ αυτά του 2020 και του 2021, ενώ τους επόμενους μήνες δεν αποκλείεται ακόμα και ο τριπλασιασμός της τιμής του, κοντά στα 100 ευρώ/μεγαβατώρα. Ο καθένας καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό για την τιμή του ρεύματος, την ώρα μάλιστα που επανέρχεται η ρήτρα αναπροσαρμογής και αποσύρονται οι όποιες επιδοτήσεις στους λογαριασμούς του ρεύματος. Αλλά και η τιμή του πετρελαίου προβλέπεται να εκτιναχθεί ξανά τους επόμενους μήνες, με εκτιμήσεις για αμόλυβδη στα 2,60 ευρώ/λίτρο. Αν σ’ αυτά προσθέσει κανείς και τα πάνω από 10 δισ. τον χρόνο που σκοπεύει να φορτώσει η κυβέρνηση στα λαϊκά νοικοκυριά για όλη την επόμενη 7ετία, σύμφωνα με το «αναθεωρημένο» σχέδιο για το κλίμα, με το οποίο στηρίζει το φαγοπότι των «πράσινων» αρπακτικών, εύκολα μπορεί να διαπιστώσει τη νέα βαρυχειμωνιά που έρχεται για τον λαό από τους ενεργειακούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, χέρι χέρι με την ενεργότερη εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Μόνο αμφισβητώντας τους «εθνικούς» αυτούς στόχους όλων των αστικών κομμάτων μπορεί ο λαός να πάρει ανάσα, μπροστά στον δύσκολο χειμώνα.
Πηγή: Ριζοσπάστης
