Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Βόμβα» από Τεντόγλου: Σταματάω το μήκος, αν περάσει η αλλαγή στον κανονισμό – Μια αλλαγή στο βωμό του μάρκετινγκ

Αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση του Μ. Τέντογλου λίγο μετά την κατάκτηση του χρυσού στη Γλασκώβη, για αλλαγή που εξετάζει στο άλμα εις μήκος η Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου (IAAF) και αφορά την «κατάργηση» της βαλβίδας από την οποία πηδούν οι αθλητές (η ταινία που πατούν οι αθλητές πριν κάνουν το άλμα) και τη δημιουργία μιας ζώνης απογείωσης, όπου θα καταγράφεται το τελικό πάτημα του αθλητή και η καταμέτρηση του άλματος θα ξεκινά από εκείνο το σημείο.

«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θέλουν να μετρούν τα άλματα από το σημείο που πηδάμε. Έτσι το αγώνισμα χάνει τη δυσκολία του. Όλοι μπορούν να πηδήξουν απλά μήκος, αλλά η προσέγγιση και το πάτημα είναι το δύσκολο κομμάτι και αυτό θέλουν να τον αφαιρέσουν», είπε καταρχάς ο Έλληνας πρωταθλητής μιλώντας στην επίσημη σελίδα του ΣΕΓΑΣ.

Ο Μ. Τεντόγλου, ωστόσο, δεν έμεινε εκεί, αλλά εξέφρασε την πρόθεσή του να σταματήσει να αγωνίζεται στο άλμα σε μήκος, στην περίπτωση που τελικά η IAAF εφαρμόσει τη συγκεκριμένη αλλαγή. «Αν περάσει αυτή η αλλαγή, θα σταματήσω το μήκος και θα κάνω τριπλούν», δήλωσε χαρακτηριστικά

Μια αλλαγή στο βωμό του μάρκετινγκ και των… ρεκόρ

Το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι κάτι που προέκυψε ξαφνικά στον χώρο του στίβου, αλλά είναι μια συζήτηση που κρατά εδώ και πολλές δεκαετίες.

«Στο παγκόσμιο ανοικτού της Βουδαπέστης το 30% των αλμάτων ήταν άκυρα…», ανεφερε ο CEO της WA Τζόν Ρίτζον θέλοντας να εξηγήσει τους λόγους αυτού του πειράματος χωρίς όμως να πείσει ιδιαίτερα ενώ κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει με πειστικό τρόπο για ποιο λόγο κάθε χρόνο δοκιμάζουν κάτι διαφορετικό στο μήκος… Άλλαξαν τις προδιαγραφές στα παπούτσια (θυμηθείτε τι έγινε πέρσι στην Πολωνία με τον Τεντόγλου.Ακύρωσαν το 8.40μ του Τεντόγλου για «παράτυπα» παπούτσια…), άλλαξαν το μέγεθος των καρφιών στα παπούτσια, κατήργησαν την πλαστελίνη στη βαλβίδα και τώρα θέλουν να καταργήσουν και τη βαλβίδα…

Ίσως η εξήγηση πίσω απ’ αυτές τις αλλαγές να βρίσκεται πίσω από το γεγονός ότι την τελευταία εξαετία υπάρχει μόνο ένας αθλητής ο οποίος κατακτά τα πάντα στο μήκος κι αυτός είναι ο Μίλτος Τεντόγλου…

Για τους χορηγούς, το γεγονός ότι σ’ ένα άθλημα οι πρωταγωνιστές παραμένουν ίδιοι, χωρίς να υπάρχουν παγκόσμια ρεκόρ και αντιθέτως οι επιδόσεις είναι πιο χαμηλές απ’ ότι παλαιότερα, όλα αυτά αποτελούν αιτίες για να βρεθεί χαμηλά στην αξιολόγηση τους και ψηλά στη λίστα με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να αλλάξει αυτή η εικόνα…

Κι αυτό ακριβώς επιχειρεί η WA προβάλλοντας το επιχείρημα της αντικειμενικότητας (το μεγαλύτερο πραγματικά άλμα θα νικά) και προσπερνώντας πολύ εύκολα το ζήτημα της τεχνικής…

Γιατί το να κάνεις το τέλειο πάτημα στη βαλβίδα και να φτάσεις σε μια μεγάλη επίδοση είναι αυτό που ξεχωρίζει τους σπουδαίους αθλητές από τους απλά καλούς… Γιατί το να τελειοποιήσεις το τρέξιμο, τα βήματα και το πάτημα είναι το αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και όχι απλή τύχη…

Κι αυτός είναι ο λόγος που ο Μίλτος Τεντόγλου δεν μπορεί να δεχθεί έτσι απλά μια αλλαγή όπου κάποιοι τεχνοκράτες είναι σα να του λένε κατάμουτρα «τζάμπα δούλεψες τόσο σκληρά όλα αυτά τα χρόνια για να τελειοποιήσεις την κίνηση σου, τώρα θα βρούμε κάποιους άλλους…»

«Θα μπορούσε να πάει πολύ καλύτερα, αν ο αγώνας ήταν απόγευμα»

Μπορεί ο Μίλτος Τεντόγλου να κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο μήκος, στο Παγκόσμιο κλειστού στίβου της Γλασκώβης, ωστόσο τόνισε στις δηλώσεις του ότι δεν ευχαριστήθηκε τον αγώνα, επειδή ήταν προγραμματισμένος για το πρωί. Στις δηλώσεις που έκανε στην ΕΡΤ μετά την ολοκλήρωση του τελικού, ο Τεντόγλου τόνισε: «Ο αγώνας μου ήταν χάλια, ούτε στον χειρότερό μου εχθρό να κάνει τελικό το πρωί. Ό,τι χειρότερο. Πολύ δύσκολο, δεν είχα καμία όρεξη πραγματικά. Προσπαθούσα από μόνος μου να ενεργοποιηθώ. Κουνιόμουν συνέχεια, έκανα καλό ζέσταμα. Προσπαθούσα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ στα άλματά μου, αλλά δεν έβγαινε η επίδοση με τίποτα. Ήταν χαμηλά οκτάρια, εντάξει. Πολύ κακός αγώνας».

Αναφερόμενος στο τι δεν του άρεσε, επισήμανε: «Εγώ έχω ξανακερδίσει αυτόν τον αγώνα. Τα άλλα παιδιά εδώ δεν το έχουν ξανακερδίσει. Είναι νέοι αθλητές, είναι πιο “πεινασμένοι” από μένα. Εγώ πρέπει να βρω μία όρεξη, γιατί το έχω ξανακάνει, τα έχω κερδίσει όλα. Κι είναι δύσκολο να βρεις αυτή την όρεξη πολλές φορές και ειδικά όταν είναι έτσι πρωί. Ένιωθα ότι είμαι σε Πανελλήνιο, σε Βαλκανικό, ήταν πολύ περίεργος αγώνας, δεν το ευχαριστήθηκα καθόλου εγώ».

Όσον αφορά το χρυσό μετάλλιο υπογράμμισε ότι «δεν με ένοιαζε το χρυσό μετάλλιο, αλλά θα μπορούσε να πάει πολύ καλύτερα, αν ο αγώνας ήταν απόγευμα», ενώ ερωτηθείς για το αν είναι ικανοποιημένος από το επίπεδό του είπε: «Είμαι σε καλό επίπεδο, αυτό σήμερα δεν ήταν αντιπροσωπευτικό. Το καλοκαίρι θα είμαι πιο δυνατός και θα ξεκινήσω και νωρίς τη σεζόν από την Ντόχα».

Για τις τρεις μεγάλες διοργανώσεις της εφετινής σεζόν και αν σκέφθηκε να κάνει διαχείριση τόνισε ότι «κάποιοι επιλέγουν να μην πάνε σε κάποια διοργάνωση. Θα μπορούσα να το κάνω κι εγώ, αλλά δεν μ’ αρέσει να χάνω αγώνες, μ’ αρέσει να πηγαίνω σε όλους. Κι εννοείται ότι θα είμαι εκεί στους Ολυμπιακούς και στο Ευρωπαϊκό και θα προσπαθήσω για όλα», ενώ, αναφερόμενος στο τι κρατάει από τον σημερινό τελικό, είπε: «Ότι ήταν πολλοί Έλληνες στις κερκίδες και χειροκροτούσαν. Τίποτα άλλο. Αγωνίστηκα πραγματικά χάλια».

 

Το “έπος” του Γουέμπλεϊ, αφηγείται ο Αριστείδης Καμάρας