Κάποιοι το ερμηνεύουν ως πολιτική αλητεία, άλλοι ως την απόλυτη περιφρόνηση σε φίλους και ψηφοφόρους, ίσως θα χαρακτηριστεί ως ο πιο ωμός, προκλητικός εμπαιγμός του ανθρώπινου πόνου, πρώτα και κύρια του πόνου αυτών που τον πίστεψαν.
Δεν είναι τυχαίο ότι δεν αποτολμούν κι οι πιο στενοί και πιστοί συνεργάτες του να υπερασπιστούν και να ερμηνεύσουν “δημιουργικά” το γεγονός (αλήθεια ο Καρτερός που είναι?)
Κι όμως έχει σχέδιο, αν και τον χαρακτηρίζουν όλα τα παραπάνω…..
Ο Α. Τσίπρας θα ηγηθεί τμήματος της αστικής τάξης, φιλοδοξεί να μείνει στην ιστορία ως ένας από τους μεγάλους ηγέτες της και το σχέδιο υπήρχε μάλλον από αρκετά παλιά, το θέτει όμως σ’ εφαρμογή τώρα, την πιο κατάλληλη στιγμή γι αυτόν και τη καριέρα του.
Με τα “κουφά” που λέει τελευταία δεν υποτιμά τη νοημοσύνη μας και δεν απαξιεί τη δική του. Απλά στέλνει μηνύματα σε κάθε ενδιαφερόμενο σε Ελλάδα κι Ευρώπη ότι δεν έχει πλέον κανένα απολύτως πρόβλημα με μνημόνια κι ότι, όταν αναφερόταν σε ρήξεις, εννοούσε ρήξεις με πλατφόρμες και λοιπούς μέχρι χθες συνεργάτες, τους οποίους δεν θ’ αργήσει ν’ αποκαλέσει περιφρονητικά “παλαιοημερολογήτες”.
Νίκος Βουρτσάνης
