Με μια συγκλονιστική εκδήλωση που γέμισε συγκίνηση, μνήμες, και με την πεποίθηση ότι στο τέλος θα νικήσουμε, έγιναν το Σάββατο τα αποκαλυπτήρια του μνημείου στη Γυάρο.

🎈 «Δεν σας ξεχνάμε!»
🎈 «Δόξα και τιμή στους αγωνιστές της Γυάρου»

Με αυτό το πανό να δεσπόζει στους τοίχους των φυλακών στη Γυάρο και με την κόκκινη σημαία να ανεμίζει περήφανα, με τη «Ρωγμή» να κυριαρχεί, το ΚΚΕ τίμησε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, όλους όσοι φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν ή άφησαν τη ζωή τους σε αυτόν τον ξερότοπο καταμεσής του Αιγαίου.
Στην εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ, μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ενώ απηύθυναν χαιρετισμό ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ και ο Αντώνης Μυρωδιάς, γλύπτης που φιλοτέχνησε το μνημείο «Ρωγμή»

🚩 Η ομιλία του Δημ. Κουτσούμπα 📌

«Αγαπητοί σύντροφοι, κρατούμενοι στο θανατονήσι, που επιζήσατε, γυναίκες κι αδέρφια, απόγονοι των αλύγιστων της ταξικής πάλης, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ σας καλωσορίζει σε αυτόν τον τόπο, τον δύστοπο, τον δύσκολο ακόμα και να φτάσεις εδώ.

Τον τόπο που επέλεξε η αστική τάξη της χώρας μας, την περίοδο της ένοπλης ταξικής αναμέτρησης 1946 – 1949 και μετά, στις άλλες δύο περιόδους λειτουργίας αυτής της φυλακής ως και το 1974, για να τσακίσει, όπως ήλπιζε, πρωτοπόρους αγωνιστές, τους κομμουνιστές πριν από όλους. Να τους τσακίσει το κορμί και την ψυχή. Μα όσο κι αν άλεσε τα κόκαλά τους, δεν τα κατάφερε. Μάρτυρες όλοι όσοι επέζησαν, πολλοί είναι σήμερα μαζί μας εδώ. Σκύβουμε ευλαβικά σε αυτόν τον τόπο του μαρτυρίου. Στοχαζόμαστε, φέρνουμε στο νου, έναν προς έναν τους αλύγιστους της ταξικής πάλης. Ορκιζόμαστε, να τραβάμε διαρκώς μπροστά, να χαράζουμε βήμα το βήμα, τον ίδιο δρόμο που εκείνοι βάδισαν. Ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες. Για να χαράξει η μέρα που θα είναι παρελθόν το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Για να είναι ολάνοιχτος ο δρόμος της οικοδόμησης μιας άλλης κοινωνίας, ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός.

Δε ξεχνάμε τίποτα, δε συγχωρούμε τίποτα. Τα φωτεινότερα μυαλά του τόπου μας, τα πρώτα παλικάρια της τάξης μας, έφτυσαν το γάλα της μάνας τους σε αυτόν τον βράχο. Αιώνια η καταισχύνη για τους βασανιστές, για την αστική τάξη, τα συμφέροντα της οποίας υπηρέτησαν. Είμαστε εδώ, για να ακουμπήσουμε στον ίδιο τοίχο που ακουμπήσανε και οι σύντροφοί μας. Είμαστε εδώ, αντλώντας δύναμη για τις μάχες που είναι μπροστά. Σπουδάζουμε, εδώ, στον τόπο του μαρτυρίου, το μάθημα της ανειρήνευτης, της ανυποχώρητης πάλης. Αυτές, οι είκοσι μία ρωγμές στο μνημείο, όσα και τα χρόνια λειτουργίας της φυλακής, μας δείχνουν το δρόμο.

Όσο ισχυρός και να είναι ο αντίπαλος. Όσο βάναυσος. Εμείς θα νικήσουμε. Εμείς θα ανοίγουμε κάθε μέρα, κάθε ώρα, και μια καινούργια ρωγμή σε αυτό το σάπιο σύστημα, ώσπου να καταρρεύσει μέσα από τις ίδιες τις αντιφάσεις του, κάτω από τα σφοδρά χτυπήματα της επαναστατημένης εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Για αυτό είμαστε εδώ. Να βεβαιώσουμε τους συντρόφους που χάθηκαν σε άνιση μάχη κι αγώνα, πως όχι μόνο τίποτα δεν πάει χαμένο μα και πως ακριβώς η θυσία τους είναι το λίπασμα στους αγώνες που έρχονται.