Κάτω από τον υποκριτικό τίτλο «Αναβάθμιση της ποιότητας του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος» πάει να κρύψει όπως φαίνεται η κυβέρνηση την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα που κυκλοφορούν ευρέως σήμερα στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, η επαναδιατύπωση που προκρίνει το υπουργείο Παιδείας για το άρθρο 3 του ν. 4485/2017, που αφορούσε τις ακαδημαϊκές ελευθερίες είναι η παρακάτω:
«1. Στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ) κατοχυρώνεται και προστατεύεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία, η οποία αποτελεί θεσμική εγγύηση της αδέσμευτης και απαραβίαστης επιστημονικής σκέψης, έρευνας και διδασκαλίας.
2. Η ακαδημαϊκή ελευθερία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών, προστατεύονται σε όλους τους χώρους των ΑΕΙ, έναντι οποιουδήποτε προσπαθεί να τις καταλύσει ή περιορίσει.
3. Εντός των χώρων των ΑΕΙ οι αρμόδιες αρχές ασκούν όλες τις κατά νόμο αρμοδιότητές τους συμπεριλαμβανομένης της επέμβασης λόγω τέλεσης αξιόποινων πράξεων».
Με την παραπάνω διατύπωση της ΝΔ, όπως και με αυτή που υπήρχε στον προηγούμενο νόμο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η επίκληση της ακαδημαϊκής ελευθερίας και η δήθεν προστασία της, ακούγεται σαν ένα αόριστο «ευχολόγιο». Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν όλο και περισσότερο η ανάπτυξη της επιστήμης μετριέται από το κατά πόσο μπορεί να προσφέρει εμπορεύσιμα προϊόντα στις επιχειρήσεις και το επιστημονικό δυναμικό είτε άμεσα είτε έμμεσα σπρώχνεται να υποτάσσεται σε αυτόν τον «κανόνα». Με άλλα λόγια η ακαδημαϊκή ελευθερία μένει κενό γράμμα να διατυπώνεται υποκριτικά σε ένα νόμο, όταν οι επιχειρήσεις είναι αυτές που παραγγέλνουν την έρευνα και όποιες άλλες ακαδημαϊκές λειτουργίες.
Η τρίτη παράγραφος από την άλλη, φέρνει και την τυπική κατάργηση του ασύλου, μαζί με την κατάργηση του συμβολισμού του. Στην ουσία η κυβέρνηση θέλει να ανοίξει την πόρτα των ιδρυμάτων στις δυνάμεις καταστολής, με το βλέμμα στραμμένο στις κινητοποιήσεις φοιτητών κι εργαζομένων στα ιδρύματα, τις οποίες σκόπιμα κι έντεχνα όλα αυτά τα χρόνια τις «τσουβαλιάζει» με αξιόποινες πράξεις και άλλα υπαρκτά προβλήματα στα ιδρύματα, για τα οποία όμως σε τίποτα δεν ευθύνεται το πανεπιστημιακό άσυλο.
Φοιτητές και πανεπιστημιακοί από την άλλη έχουν διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ότι το άσυλο είναι μια κατάκτηση του λαού που θα την υπερασπιστούν και δεν θα την αφήσουν να χαθεί.
