Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θόδωρος Εξαρχος, σεμνός, καλλιεργημένος και πολύπλευρα δημιουργικός ηθοποιός

Στις 9 Μαΐου 2009, στα 79 χρόνια του, «έφυγε» από τη ζωή ένας πολύ καλός, σεμνός, καλλιεργημένος και πολύπλευρα δημιουργικός ηθοποιός. Ο Θόδωρος Εξαρχος , πριν προλάβει να ολοκληρώσει το βιογραφικό «λεξικό» των ηθοποιών – μια πρωτότυπη ιδέα και πρωτοβουλία, που, βασιζόμενος στο Αρχείο των μελών του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, πήρε πριν αρκετά χρόνια για να καταγραφούν όλοι οι Ελληνες ηθοποιοί, από τα πρώτα βήματα του νεοελληνικού θεάτρου τον 19ο αιώνα και όσοι σπούδασαν και εργάστηκαν στο θέατρο – από λίγο έως πολύ – σ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Η συνέχιση αυτού του πολύτιμου για τη θεατρική ιστοριογραφία μας πολύτομου έργου, γνωστού με τίτλο «Ελληνες Ηθοποιοί – Αναζητώντας τις ρίζες», ήταν το μόνο που του έδινε κουράγιο για να ζει μετά την τραγωδία που χτύπησε την οικογένειά του, το ατύχημα του μοναχογιού του, σκηνοθέτη Δημήτρη, και το θάνατο της συζύγου του, δημοσιογράφου Ολυμπίας Εξάρχου.

Ο Θ. Εξαρχος , γεννημένος στην Κέρκυρα, σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωτοεμφανίστηκε το 1951, με το θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη. Ακολούθησαν συνεργασίες του με δεκάδες θιάσους φημισμένων ηθοποιών, με το Εθνικό Θέατρο και δημοτικά θέατρα, ερμηνεύοντας πολυάριθμους σημαντικούς ρόλους. Στο ενεργητικό του είχε και πολλές (65) ταινίες, πολλούς ρόλους στο ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό θέατρο, διδασκαλική δράση σε δραματικές σχολές, συνδικαλιστική δράση στο ΣΕΗ πριν τη δικτατορία, μεταφράσεις ξένων θεατρικών έργων και συλλογές ποιημάτων, μεταξύ των οποίων και μια αφιερωμένη στη συντρόφισσά του. Η τελευταία θεατρική εμφάνισή του ήταν το 2003, με τον ιψενικό «Αρχιτέκτονα Σόλνες», η τελευταία του ταινία ήταν η «Πολίτικη κουζίνα» και η τελευταία τηλεοπτική του εμφάνιση με το σίριαλ «Ψεύτης παππούς».