Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Καμπάνες

«Το ζήτημα της πρόσβασης στη Μαύρη Θάλασσα από τρίτες, μη παράκτιες χώρες δεν έχει επιλυθεί ικανοποιητικά από τη σύμβαση του Μοντρέ. Νομίζω ότι αυτή είναι η αίσθηση των Ηνωμένων Πολιτειών εδώ και πολύ καιρό (…) Είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν θα αρέσει στην Τουρκία και θα πρέπει να εξετάσουμε διατάξεις που θα μπορούσαν να της δώσουν κάποια ασφάλεια. Αλλά δεν είναι αποδεκτό να λέμε ότι τα ναυτικά σκάφη που δεν ανήκουν στη Μαύρη Θάλασσα δεν έχουν ελεύθερη πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα». Αυτά έλεγε σε συνέντευξή του ο τέως σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Μπόλτον, προσθέτοντας πως «η Ελλάδα έχει σημαντικό ρόλο όχι μόνο για τη Μαύρη Θάλασσα, αλλά και για το ευρύτερο πλαίσιο της Μεσογείου (…) Ετσι, θα ήμουν υπέρ μιας πιο εκτεταμένης στρατιωτικής παρουσίας και συνεργασίας των ΗΠΑ με την Ελλάδα…». Την ώρα δηλαδή που ανώτατοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ προαναγγέλλουν επί της ουσίας την κλιμάκωση των ανταγωνισμών στην περιοχή, με επίκεντρο τη Μαύρη Θάλασσα, και βάζουν θέμα αναθεώρησης των δήθεν «απαράβατων» διεθνών Συνθηκών, με ό,τι αυτό σηματοδοτεί, την ίδια ώρα οι ΗΠΑ θέλουν «εκτεταμένη στρατιωτική παρουσία» σε όλη την Ελλάδα, πέρα και απ’ ό,τι προσφέρουν οι δεκάδες αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις παντού, όπως αυτή της Αλεξανδρούπολης, μια ανάσα από τα Στενά του Βοσπόρου. Οι «καμπάνες» χτυπάνε δυνατά, καθώς είναι δεδομένο ότι στο «πακέτο» βρίσκονται και οι επιχειρούμενες διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά. Το ίδιο δεδομένη πρέπει να είναι και η ετοιμότητα του λαού απέναντι στις εξελίξεις, κόντρα στην προσπάθεια να υπάρξει «σιγή ασυρμάτου».

Πηγή: Ριζοσπάστης