Είναι γνωστό πως με την υφυπουργό Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου και την πολιτική της κυβέρνησής της μας χωρίζει άβυσσος.
Η ίδια η κα. Μιχαηλίδου έχει ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν προβεί σε απαράδεκτες και αντιδραστικές δηλώσεις, όπως τότε που αναφερόμενη στον αντιδικτατορικό αγώνα, κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης βιβλίου, είχε πει ότι «είχαμε μια αγιοποίηση του αγώνα της δικτατορίας της αντίστασης και παίρνει διαστάσεις υπερβολής» συμπληρώνοντας ότι πρόκειται «για μια ψυχική νόσο».
Η ίδια υφυπουργός Εργασίας, λίγους μήνες μετά, είχε προχωρήσει σε ένα πρωτοφανές λογικό άλμα συνδέοντας τα ευρήματα αστυνομικής έρευνας στην ΑΣΟΕΕ με τα… όπλα που χρησιμοποιεί ο συριακός στρατός. «Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα» που λέει και ο λαός μας…
Πιο πρόσφατα, η Δόμνα Μιχαηλίδου προχώρησε σε άλλη μια απαράδεκτη δήλωση – για την οποία στην συνέχεια επιχείρησε να «μπαλώσει» με τη δικαιολογία ότι διατυπώθηκε λάθος – για «απολύσεις ανεμβολίαστων».
Άσχετα όμως με την βαθιά αντιλαϊκή πολιτική που εκφράζει η κα. Μιχαηλίδου και υλοποιεί η κυβέρνηση στην οποία μετέχει, ουδείς μπορεί να μείνει αμέτοχος στην χυδαία, φασιστική και σεξιστική στοχοποίηση την οποία δέχθηκε από την σκουπιδοφυλλάδα «Μακελειό».
Διότι είναι άλλο πράγμα η πολιτική αντιπαράθεση και κριτική απέναντι στην υφυπουργό και την κυβέρνησή της και άλλο πράγμα η χυδαιότητα και ο σεξισμός. Είναι άλλο πράγμα η καταδίκη, με όρους μαζικού ταξικού κινήματος, της αντιλαϊκής-αντεργατικής πολιτικής που εκπροσωπεί η Δ. Μιχαηλίδου και τελείως άλλο πράγμα οι προσωπικού τύπου φασιστικές επιθέσεις σαν και αυτή του «Μακελειού».
