Γράφει ο Λεόντιος Πετμεζάς //
κριτικός λογοτεχνίας/λογοτέχνης/δημοσιογράφος .
Στην ποιητική και λογοτεχνική πένα του Κώστα Ευαγγελάτου που αποκαλύπτουμε στο νέο πόνημα του είναι φανερή η μελέτη και η αναδιάταξη με εμπεριστατωμένο τρόπο στην πορεία της γραφής του .Η εμβόλιμη και η εκτενής παρέμβαση του στην εμβάθυνση των αναφορών του βιβλίου κινείται με υποκείμενη χροιά προς την ελευθερία της δράσης και της επίδρασης. Η έμπνευση του στηρίζεται άρρηκτα στην καταγραφή της διαδικασίας των στοιχειωδών και συνοπτικών θεωρητικών απεικονίσεων της υποβλητικής πολιτικότητας , της ιστορικής επισκόπησης, της προοπτικής των προσώπων και της εναλλακτικής ολοκλήρωσης των προθέσεων της ενδυνάμωσης .
Διαβάζουμε :
ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ (1820-1895)
Μεγάλε Φρήντριχ αναλογίζομαι συχνά
την ταραχή του βιομήχανου πατέρα σου…
Ζυγιάζω με δέος την ιδεολογική επιμονή σου.
Την αδιασάλευτη κοινωνική σου έρευνα.
Την σύζευξη σου με τον τιτάνα Μαρξ της κοινοκτημοσύνης.
Οι πολιτικοί στοχασμοί σου φως και φωτιά της επανάστασης.
Φτερά της σκέψης με βαρίδια ανατροπών και ρήξεων
Ο εμπνευσμένος ποιητής προσδιορίζει σε σχηματοποιημένες γραμμές και σε στίχους συγκροτημένης οντότητας με εναργέστερη συνειρμική διάσταση γεγονότα και περιγραφικά επιτεύγματα απόδοσης και αποτύπωσης που εύληπτα συντονίζουν την πρέπουσα φορμαλιστική υφή των διακυμάνσεων και των ερευνητικών διευθετήσεων της διεργασίας που επιτελεί . Το καίριο διάκοσμο της προτασιακής συνοχής και το θεματικό περιεχόμενο των κατάλληλων υλικών που χρησιμοποιεί μέσα από ουσιαστικούς συμβολισμούς συγκινούν διαχρονικά χάρη στην φερόμενη διαπεραστική λεπτομέρεια της μετάπλασης που εκπέμπουν με συγκριτική περάτωση. Εμπλουτίζει την αρχική ιδέα του σε σημείο που να προκαλεί δέος στον αναγνώστη και να τον προσελκύει για την γνωριμία ενός σύμπαντος που έχει ακούσει μόνο για αυτό. Οι σελίδες απαντούν σε ερωτήματα και διευκρινίζουν ερωτηματικά αντλώντας διδάγματα και προσδοκίες από ενοράσεις και άρτιες κατευθύνσεις χαράξεων των χαρακτηρισμών της διόρασης .
Διαβάζουμε :
ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ, Ο ΑΒΔΗΡΙΤΗΣ
Μυρίζοντας το μέλι
και αχνιστά καρβέλια
έζησες εκατόχρονος.
Βιονόμος: Σκιά της πράξης είναι τα λόγια.
Μακρύς ο δρόμος της ζωής
δίχως πανδοχείο ηδονής
και η χαρά του έρωτα
στο ζοφερό σκοτάδι.
Στοχαστικό προσκάλεσμα
της Bιο-Ουτοπίας
και άγονες τελετουργίες
στις παύσεις της ζωής.
Η ποιητική αδεία του Κώστα Ευαγγελάτου ανατρέπει βαθμιαία το κρατούν ιδεολόγημα της υπάρχουσας αποτίμησης με στόχο την απαράμιλλη προδιάθεση. Παραθέτει και καταθέτει με ψυχικό σθένος και πάθος πτυχές που αποκρυπτογραφούν πολυδιάστατα, κυρίαρχα και πολυσήμαντα το μεγαλείο της εντεινόμενης μέθεξης και της διύλισης . Η όσμωση των λεκτικών αναφορών του συνδράμει ανεπιφύλακτα και καίρια σε μια κοσμογονία ενταξιακής περιπέτειας και περιδιάβασης που αξίζει να αγγίξουμε και να γευτούμε. Θεματολογικά το συναίσθημα στα γραφόμενα του ως επήρεια μιας απόλυτα σοβαρής πολιτικής πράξης εντείνει συνοπτικά την προσοχή μας στο μυστήριο που περιέχει το αντικείμενο της επιλογής του . Οι λέξεις τοποθετημένες σε διάσταση συγκρότησης συνδέονται ευπρόσδεκτα με τις εκδοχές της σύνθεσης και καλύπτουν τους ισχυρισμούς μιας θέασης πέρα από την ατομική οπτική που εξελίσσεται σταδιακά σε συλλογικό επίπεδο διαπραγμάτευσης και διευθέτησης. Η αισθαντική διάκριση που επιτελείται στο πλαίσιο των εκφράσεων αντιπαραθέτει διαφοροποιήσεις αρχαιολογικής απόκλισης που εξελίσσονται επιφορτισμένα μέσα από ψυχικές εντάσεις. .Αναδεικνύουν περισπούδαστα τα προσχέδια της άμεσης αναδρομικής συμβατικότητας ,της ζωογόνας και της ζωτικής ιδεοληψίας που συνιστούν αποκλειστικά την καθολική ένταξη σε σημάνσεις που εμφορούνται αμετάκλητα από την συνείδηση της πλήρους τήρησης των εκφάνσεων .
Διαβάζουμε :
ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ, Ο ΚΟΛΟΦΩΝΙΟΣ
Προσωπικά δεδομένα
Γνώση και ρώμη.
Αγώνισμα ζωής.
Πάλη επίλυσης
πολεμική κλαγγή
της κάθαρσης του Θείου.
Η ιδιαιτερότητα των θέσεων αγγίζει ενορχηστρωμένα μια ιδιάζουσα και ιδιότυπη ανασύνδεση που συνδράμει στην ιδεογραφική επανασύνδεση των θεματικών προθέσεων. Συσσωρεύει κάθε σύλληψη της επαλήθευσης και εκπνέει με έμφυτη εμμονή ότι εμπλέκεται στην αξιολόγηση των συνειρμών. Αξιώνει την ορθότητα του επιβλητικού λόγου και του ευλαβικού πρόσημου ,δύο καταστάσεων, στις οποίες, η αισθητοποίηση της ευθύνης απέναντι στην έρευνα ανοίγει ορίζοντες με μετακλητούς προκαθορισμούς που νοούνται σαν διαύγεια άποψης.
Διαβάζουμε :
ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ, Ο ΕΛΕΑΤΗΣ
Ο νους αιτία γέννησης των πάντων.
Εμφαντική αντίθεση του νου.
Επιταγή μνημονική Αθανασίας.
Δεξαμενή της απουσίας.
Μπόλιασμα ακουσμάτων.
Ζώα και φυτά συνοικητήρια
ζώντων ψυχών
αέναης αναγέννησης.
Στα κείμενα διατυπώνεται μια μνημονική διεργασία ,μια ανθρωπολογική ,φιλοσοφική και συναισθηματική ενδοσκόπηση στα εσώτερα εννοιολογικά πνευματικά τοπία που δίνει αρετές με συγκριτική οντότητα σε διαπιστώσεις και διατυπώσεις που κινούν ιδανικές φασματικές στάσεις.
Διαβάζουμε:
ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ, Ο ΑΚΡΑΓΑΝΤΙΝΟΣ
Φιλότητα και Νείκος.
Εκθέωση δια του πυρός
στης Αίτνας τον κρατήρα.
Οι αμφίδρομες ψυχολογικές και κοινωνιολογικές αποτιμήσεις που επιτηδευμένα πραγματοποιούνται μετουσιώνουν και συντονίζουν μια νεωτεριστική και μεταμοντέρνα προσέγγιση που ενέχει καίρια το κλασικό ύφος του λυρικού προβληματισμού . Διδάσκουν χωρίς προχειρότητες μακριά από τα συνηθισμένα πρότυπα . Έντεχνα παραμένουν σε ελεγειακούς ρυθμούς διατηρώντας έναν ακέραιο κρεσέντο ευπρέπειας .
Διαβάζουμε :
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ, Ο ΕΦΕΣΙΟΣ
Άνθρωπος και Ψυχή
σπειροειδές γίγνεσθαι.
Μεταβλητή ανανέωση
αθάνατης ψυχής.
Αυτοαναζήτηση και ανάλυση
φιλική της αυτογνωσίας.
Ελπίζουμε το ανέλπιστο
στην ακατάπαυστη ζωή.
Συμπερασματικά στις παρούσες παρατηρήσεις μου αξίζει να επισημάνω πως η διάθεση που παρεπιδημεί στην υπόσταση των ποιημάτων πολλαπλασιάζεται με συντονισμό και αντίληψη . Η σύλληψη της γίνεται δοξαστικά έκρυθμη και προφητικά εύρυθμη. Κοσμεί το διασταλτικό αποκορύφωμα και διαιωνίζει την εξεταστική απόρροια μιας εξομολογητικής οριοθέτησης . Εμπεριέχει κατανύξεις με μια ίσως μεταφυσική αλλά σίγουρα ασυμβίβαστη διάβαση που αυθόρμητα συνοδοιπορούν με την ψυχοστασία της αδρότητας. Οι εκφάνσεις της ευπείθειας του υψηλού αυτού φρονήματος εκπληρώνουν την συνειδησιακή στήριξη της παρακαταθήκης για την μελλοντική συνέχεια .
