Μάχη για τη ζωή της δίνει η Σελίν Ντιόν: ντοκιμαντέρ με άγνωστες λεπτομέρειες

Ένα νέο ντοκιμαντέρ δείχνει τη σπαρακτική επίδραση του συνδρόμου «Stiff Person» σε μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες του κόσμου, τη Celine Dion. Η Καναδή σταρ, μία από τις καλλιτέχνιδες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών, είναι το θέμα της ταινίας «I Am: Celine Dion» της υποψήφιας για Όσκαρ σκηνοθέτη Irene Taylor, η οποία ακολουθεί τη μεγάλη σταρ όσο αυτή προσπαθεί να επιβιώσει ζώντας με μια σπάνια νευρολογική πάθηση, το σύνδρομο Μιλώντας τον Απρίλη σε συνέντευξή της στη Vogue France, «καλά και δεν το βάζει κάτω», προσθέτοντας: «Είναι σκληρή δουλειά να είσαι καλά».

Η Celine Dion στην ειδική προβολή του “I Am: Celine Dion” στα Amazon MGM Studios

Το άτομο που ζει με SPS αντιμετωπίζει επώδυνους μυϊκούς σπασμούς και κρίσεις σε όλο το σώμα, ενώ με την πάροδο του χρόνου μπορεί να προκαλέσει μέχρι και πλήρη ακαμψία του κορμιού. Η Ντιόν αποκάλυψε δημόσια τη διάγνωσή της το 2022, αλλά έκτοτε παραμένει σε μεγάλο βαθμό μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ωστόσο, το νέο ντοκιμαντέρ, το οποίο προβλήθηκε σε μέλη του Τύπου στα βραβεία Bafta στο Λονδίνο στις 18 Ιουνίου, ρίχνει φως στον αγώνα που συνεχίζει να δίνει καθώς παλεύει με την επώδυνη διαταραχή. Σε μια ιδιαίτερα συγκινητική σκηνή προς το τέλος του ντοκιμαντέρ, η Ντιόν επιστρέφει από το στούντιο όπου προσπαθούσε να ηχογραφήσει το ομώνυμο κομμάτι από την ταινία του 2023 Love Again, όταν οι μύες της αρχίζουν να συσπώνται βίαια την ώρα της φυσιοθεραπείας.

«Μέρος της ασθένειας είναι ότι μόλις ο ασθενής μπει σε σύσπαση, μερικές φορές [ο εγκέφαλός] δεν καταλαβαίνει το σήμα για να την απελευθερώσει, επομένως απλώς μένει σε μια ακίνητη θέση», εξηγεί ο φυσιοθεραπευτής της. Προειδοποιεί ότι οι συνεχιζόμενοι σπασμοί «θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κρίση», καθώς τα πόδια της Ντιόν φαίνονται σε κλειδωμένη θέση, ενώ της χορηγούν βάλιουμμ προτού υποστεί επιληπτική κρίση.

Η Ντιόν ανησυχεί καθώς εξηγεί ότι ο εγκέφαλός της ήταν «υπερδιεγερμένος», πιθανότατα από την επιστροφή της στο στούντιο ηχογράφησης για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια.

Στη συνέντευξη, αποκάλυψε ότι αφιερώνει πέντε ημέρες την εβδομάδα σε «αθλητική, σωματική και φωνητική θεραπεία» _«Δουλεύω τα δάχτυλα των ποδιών μου, τα γόνατά μου, τις γάμπες μου, τα δάχτυλά μου, το τραγούδι μου, τη φωνή μου… Πρέπει να μάθω να ζω με αυτό τώρα και να σταματήσω να αμφισβητώ τον εαυτό μου. Στην αρχή ρωτούσα τον εαυτό μου: «Γιατί εγώ; Πως έγινε αυτό; Τι έχω κάνει; Είναι δικό μου λάθος;».

Αλλά με τον καιρό, η στάση της άλλαξε.
«Η ζωή δεν σου δίνει απαντήσεις. «Απλώς πρέπει να το ζήσεις», είπε. «Έχω αυτή την ασθένεια για κάποιο άγνωστο λόγο. Όπως το βλέπω, έχω δύο επιλογές. Είτε προπονούμαι σαν αθλήτρια και δουλεύω πολύ σκληρά, είτε σβήνω και τελειώνει, μένω σπίτι, ακούω τα τραγούδια μου, στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη μου και τραγουδάω στον εαυτό μου. Επέλεξα να συνεργαστώ με όλο μου το σώμα και την ψυχή, από την κορυφή μέχρι τα νύχια, με μια ιατρική ομάδα. Θέλω να είμαι η καλύτερη που μπορώ. Στόχος μου είναι να δω ξανά τον Πύργο του Άιφελ».
«Οι άνθρωποι που υποφέρουν από SPS μπορεί να μην είναι αρκετά τυχεροί ή να έχουν τα μέσα για να έχουν καλούς γιατρούς και καλές θεραπείες. Έχω αυτά τα μέσα, και αυτό είναι ένα δώρο. Επιπλέον, έχω αυτή τη δύναμη μέσα μου. Ξέρω ότι τίποτα δεν πρόκειται να με σταματήσει».